Geen luxe maar noodzaak

Geen luxe maar noodzaak

Hoe zou het zijn als je een week lang uit je hoofd bent? Als je zeven dagen lang niet hoeft te denken aan je to- do lijst? Je geen mails hoeft te beantwoorden, er geen memo’s geschreven hoeven te worden en er niemand gebeld of geappt hoeft te worden? Hoe zou het zijn als je een week lang niet hoeft te bedenken wat je ’s avonds gaat eten of wat je in huis moet halen…? Zeven dagen lang niet haasten, niet van A naar B en weer terug.

Zou je soms niet, alleen maar willen zijn? Niets moeten. Nergens over na hoeven te denken. Geen enkele beslissing hoeven te nemen.

En nog mooier, dat ver weg van de bewoonde wereld, waarin niets je doet denken aan je verantwoordelijkheden en verplichtingen thuis. Hoog in de heuvels, omringt door grasvelden met hier en daar een groepje bomen en wat struiken. In een ruime villa. Wit, Moorse stijl, met een tuin vol prachtige blauwe, roze en witte bloemen waar ‘s avonds de geur van jasmijn vandaan komt. Met een groot terras, heerlijk zwembad voor verkoeling en oneindige stilte. Slechts onderbroken door het geluid van de wind, in de verte de loeiende koeien.

Zo waren vorige week onze dagen in Andalusië, tijdens onze jaarlijkse MettaMind retraite.

Doet me denken aan een meditatie uit de Compassietraining die heet ‘De veilige plek’. Je gaat in gedachten terug naar een plek waar je je prettig voelt. Waar je je kunt ontspannen en helemaal jezelf kunt zijn. Dit soort prettige gedachten actief oproepen, geven je geest rust zodat je kunt ontspannen en het geluk kunt voelen dat (misschien een beetje verstopt) in je zit.

Deze plek is voor mij zo vers dat ik al een week op een roze wolk leef. Het was echt fantastisch. Misschien wel onze beste retraite tot nu toe. Ik ben er nog vol van.

Wat was voor jou de laatste plek waar je zo gelukkig was? Een fijne reis, een mooie vakantieplek, een park, een plek waar je met vrienden iets leuks deed, of misschien gisteren, tevreden met een kopje thee op de bank?

Zie de ruimte voor je. Het gezelschap. De dingen die je deed. En laat dat gevoel door je heen gaan. Een paar minuutjes. Open je hart en voel…

Alleen al je dit voorstellen ontspant de geest.

Het is zo belangrijk dat je er af en toe even tussenuit bent. Zodat je geest rust heeft, kan ontspannen en jij ruimte krijgt voor jezelf. Voor wat je voelt, in je lichaam, in je hart, voor wat je intuïtie je te vertellen heeft.

Want als je hoofd het niet meer weet, dan heb je altijd nog je lichaam. Je lichaam weet heel goed welke kant je op moet. We moeten alleen die taal wat beter leren kennen én erop durven vertrouwen.

Dat kan makkelijker in een omgeving waarin er weinig prikkels zijn, die ook nog eens comfortabel is en waarin er – heel luxe – volledig voor jou wordt gezorgd. Misschien mag dat ook wel een keer? Misschien ben je het wel waard om, in ieder geval, één keer per jaar alles los te kunnen laten, dichter bij jezelf te komen en je weer op te laden?

Nu is het natuurlijk niet altijd mogelijk om naar zo’n mooie plek in Andalusië te gaan, maar misschien kun je wel één keer per jaar je eigen retraite organiseren?

Gewoon door een huisje in de natuur te boeken, je telefoon uit te zetten, je laptop dicht te laten, gezond (veganistische of vegetarisch) eten mee te nemen, alcohol even te laten staan en je eigen MettaMind retraite programma doen. Met ’s ochtends yoga, rond het middaguur meditatie en aan het einde van de dag kalmerende yoga met meditatie. Neem een inspirerend boek mee voor tussen je sessies, wellicht over spiritualiteit of lees nog eens wat eerdere peptalks. Maar misschien ga je wel helemaal de stilte in? Je zult verrast worden door wat je dan tegenkomt .

Goed voor jezelf zorgen geen luxe maar noodzaak.

Waarom niet het jezelf gunnen? Hier zie je wat het Suzanne heeft gebracht.

Ik wens je een rustig weekend.

Met metta,

WINEKE

Een kat in het nauw maakt rare sprongen

Een kat in het nauw maakt rare sprongen

Afgelopen weekend was ik op het verjaardagsfeestje van Robert. Robert was net verhuist naar een prachtige nieuwbouwwoning in een buitenwijk van Hilversum en had een divers groepje vrienden uitgenodigd.

We stonden op een sjiek grijs betegeld terras, keken uit op dezelfde prachtige woningen waar het groen van het omringende bos bovenuit toornde, en genoten van de zomeravond met lekkere Aziatische hapjes en drankjes.

De avond liep tot z’n einde toen John – een oud studiegenoot van Robert – vroeg of iemand het boek ‘De meeste mensen deugen’ had gelezen.

Grappig, die vraag komt tegenwoordig best vaak voorbij.

Zou de meesten mensen deugen of zijn wij diep van binnen egoïstische en boosaardig? Ik zie dat mensen soms erg heftig kunnen reageren, maar zouden we echt geboren zijn met al die negativiteit?

Wat denk jij?

John was hier best pessimistisch over.

Ik weet het niet… ik denk dat veel van onze rare bokkensprongen voortkomen uit stress.

Want stress geeft een gevoel van onveiligheid en dan kom je onbewust in een fight – flight – freeze reactie terecht, en heb je geen tijd om rekening te houden met anderen.

The rabbit only sees the rabbit whole.

Stress leidt ook tot piekeren en zorgen maken. En dat maakt dat je hoofd vol zit en je geen ruimte hebt voor de wensen en behoeften van anderen.

En stress geeft tunnelvisie. Je moet jezelf zo snel mogelijk in veiligheid brengen want je geest denkt dat je in gevaar bent. En dan gaat het op dat moment even alleen om jou.

Het zijn vaak onze gestreste gedachten en emoties die maken dat we onhandig doen of andere kwetsen.

Vaak onbedoeld en ongewild.

Een kat in het nauw maakt rare sprongen.

Want wie ben je als je geen stress hebt? Wie ben je als je geest zich kan ontspannen? Als er even geen zorgen zijn over de toekomst. Als je niet piekert over het verleden, maar geniet van het moment, tevreden bent met jezelf, en voldoening haalt uit de dingen die je doet?

Dan is er toch vriendelijkheid? Empathie. Zorgzaamheid, Dankbaarheid.
Is dat niet wie we echt zijn? Een ontspannen tevreden persoon, die pas ruimte krijgt als de stress voorbij is? Wat denk jij?

Zie jij ook het vriendelijke, tevreden en ontspannen deel in jezelf? Maar merk je ook dat het vaker dan je zou willen overschaduwd wordt door zorgen en gepieker? Over je to do-lijst, over deadlines en budgetten, over relaties die stroef gaan, werk dat te veel van je vraagt?

Als voor jou die stress wel wat minder mag en je meer wilt genieten en dankbaar en tevreden wilt zijn met jezelf en de dingen die je doet, dan is dit misschien het moment om daar verandering in aan te brengen.

Misschien met wat hulp van buitenaf. Met iemand die je een spiegel voorhoudt en je alternatieven aanreikt waar je nog helemaal niet aan had gedacht? We hebben allemaal onze blinde vlekken en hardnekkige patronen.

Deze maand geeft ik iedere week twee gratis ‘Op Weg naar Rust – Sessiescadeau.

In deze ‘Op Weg naar Rust – sessie’ ga je begrijpen waarom je zoveel in je hoofd zit en waarom je het zo moeilijk vindt om te ontspannen. Je krijgt inzicht in de patronen van je geest die maken dat je soms zo opgeslokt raakt door zorgen over bijvoorbeeld je werk, je relatie, je toekomst, en je snapt waarom je zoveel piekert en waarom het je maar niet lukt om daarmee te stoppen.

Als je dat eenmaal doorhebt, dan weet je ook hoe je dit naar de achtergrond kunt laten gaan en hoe je ruimte kunt maken voor wie je echt bent: een ontspannen, tevreden en liefdevol persoon die gelukkig is met zichzelf en de wereld zich heen.

Dat is toch het leven zoals het voor ons is bedoeld. Niet een aaneenschakeling van problemen maar een samenzijn vanuit liefde.

Wil jij ook meer vanuit liefde leven, maak dan gebruik van mijn aanbod en schrijf je in voor een gratis ‘Op Weg naar Rust – Sessie’.

Jij vertelt in jouw eigen woorden – kort of lang – waar je nu staat in je leven en ik geef je minstens drie bruikbare tips en adviezen voor meer rust, meer ontspanning en meer genieten.

Je bent super welkom.

Ik wens je een vriendelijke dag.

Met metta,

WINEKE

Je kunt dan beter even niets doen

Je kunt dan beter even niets doen

“Wow, dit heb ik echt nog nooit gedaan”, zei Gea die tegenover me op de bank zat. Gea, een sportieve jonge vrouw van 27, met prachtige bruine krullen en groene ogen, had veel last van onrust. Ze vertelde me dat ze zich de hele tijd opgejaagd voelt en voortdurend twijfelt over wat ze wel/niet moet doen, waar ze wel/niet bij zou moeten zijn en dat ze daar heel ongelukkig van wordt.

Nu wil ze van me weten of en hoe mindfulness haar kan helpen met het vinden van meer rust, en we hadden net een paar minuten in stilte tegenover elkaar gezeten.

Het was een kort moment van even niets doen zodat Gea rustig de overgang kon maken tussen haar drukke ochtend en het begin van onze kennismakingssessie. Het had haar enorm opgelucht. Zou dit de juiste weg zijn?

Een paar minuten in stilte zitten, dat gunnen we onszelf niet zo vaak. Gea ook niet. We rennen vaak van het ene naar het ander en als we ergens aankomen zijn we in gedachten alweer bezig met het volgende wat we moeten doen.

Zo jagen we onszelf de hele dag op. Waarbij de adrenaline en de cortisol van de jacht voortdurend kleine stormen van onrust in ons hoofd en in ons lichaam teweegbrengen.

En als we dan in een storm terechtkomen, doen we vaak precies wat we niet moeten doen. We proberen de storm tegen te houden.

We doen de deuren en ramen dicht en houden met man en macht de meubels vast om te voorkomen dat ons huis overhoop wordt gehaald. Maar dat is dan precies wat er gebeurd. In een dicht huis wordt een storm zo krachtig dat de stoelen en tafels door de ruimte vliegen en het servies uit de kasten valt.

Wat je beter kunt doen, is de deuren en ramen openzetten, ‘rustig’ op een stoel midden in de kamer gaan zitten en ‘wachten’ tot de storm over is. Dan wordt er geen schade aangericht en kun je – als je uitgeraasd bent – weer door met je leven.

Juist het niet doen geeft rust.

En dat is voor ons zo moeilijk. Want de geest denkt altijd dat het iets moet doen om iets te bereiken. In dit geval rust en ontspanning. En dan grijpt het terug op bekende instrumenten zoals: plannen, analyseren, evolueren, onderdrukken, afleiding zoeken. Maar dat werkt niet. Want als dat zou werken dan wist je altijd hoe je rust moet vinden. Want je hebt deze strategieën vast al heel vaak toegepast.

De crux is om juist helemaal niets te doen.
Onze geest is net als een glas modderig water. Als je wilt dat het helder wordt, moet je er niet aan gaan

schudden maar het met rust laten. Gewoon je er niet tegenaan bemoeien. Dan wordt het water vanzelf helder.

En in die helderheid vind je rust en ruimte. Dan kun je ontspannen, loslaten en erkennen wat er is. Zonder oordeel. Het grote verzet van je geest stopt en je kunt gelukkig zijn met wie je bent en met de dingen die je doet.

En daarvoor hoef je dus helemaal niets te doen. Alle ‘lessen’ die je krijgt om rustige te worden, leren je uiteindelijk dat je niets hoeft te doen om dit te vinden. Het gaat om ontspannen, niet oordelen en vriendelijk erkennen wat er is. Dat geeft rust.

Er bestaat geen pilletje voor, maar ik ervaar genoeg mooie rustmomentjes om te weten dat dit de weg is.

Wil jij ook ervaren hoe het niet doen je rust in je hoofd gaat brengen?

Schrijf je dan hier in voor een gratis ‘Op weg naar Rust Sessie’ en leer hoe je de de deur kunt openen naar meer rust en geluk in je leven.

De formule is heel eenvoudig, je moet het alleen wel even aangereikt krijgen.

Ik wens je een rustig weekend.

Met metta,

WINEKE

www.mettamind.nl

info@mettamind.nl

 

Wat wil je nu echt? Dé plek om daarachter te komen

Wat wil je nu echt? Dé plek om daarachter te komen

“Wat wil je nou echt?” vroeg Rob nogal dwingend. Waarom mediteer je? Waarom sta je op de yogamat? Waarom wil je naar binnen?”

Rob was de eigenaar van de villa op Bali waar ik mijn eerste retraite zou gaan geven. Zijn schoondochter Manon, een collega van me toen ik nog als consultant werkte, had me gevraagd om een pilot yogaretraite in hun villa op Bali te organiseren. En nu was ik bij de familie op bezoek voor een nadere kennismaking.

Rob wilde meteen tot de kern komen en liet me niet ontsnappen. “Wat wil je?!” Ik had net wat stuntelig met een piepklein vorkje een stuk gebakje in mijn mond gestopt en stamelde met volle mond wat over ontspanning, rust in mijn hoofd en met stress leren omgaan.

“VRIJHEID!” riep Rob. “Dat is toch wat we willen? We willen vrij zijn van ‘lijden’, vrij van onze gestreste gedachten, vrij van het gevoel vastzitten.”

Dat was dertien jaar geleden en inmiddels ben ik 37 retraites verder.

Dit gesprek komt – tijdens mijn voorbereidingen voor de aankomende retraite eind juni in zuid Spanje – af en toe weer naar boven. Zou het VRIJHEID zijn waar ik (en waar wij wellicht allemaal), naar op zoek zijn?

We voelen de druk van ‘De Samenleving’. We hebben last van onze volle agenda en al onze verplichtingen en verantwoordelijkheden. En ja, we komen zelden toe aan de dingen die wij zelf graag willen. En misschien is dat wat er knaagt? Je doet elke dag netjes wat er van je verwacht wordt, maar tegelijkertijd voel je dat er meer in zit. Alsof we weten dat het anders kan (misschien wel moet?), maar we weten niet hoe.

Nu kunnen we vaak heel goed op wilskracht en de automatische piloot alle ballen in de lucht houden.

Maar waarom niet af en toe een moment nemen om stil te staan bij de keuzes die je maakt en checken of ze (nog) bij je passen?

Ik vind het zelf razend interessant hoe we tot onze keuzes komen. Wat past bij je en wat niet? Wat geeft je energie en wat kost je energie? En waar kies je voor?

Elk gesprek, elke sessies, elke training die ik met Mettamind geef, geeft zoveel inzichten. Over hoe we onszelf in de weg kunnen zitten. Maar ook hoe we daar weer uit kunnen komen! Ik heb er mijn levenswerk van gemaakt.

Tijdens een retraite komen alle lessen uit de yoga, mindfulness en Ayurveda samen. Het is een soort snelkookpan waarin je de gelegenheid hebt om in korte tijd alle ballast en blokkades van je te werpen en weer helemaal tot jezelf te komen.

Maar dan wel op een ontspannen manier (waarom zou soul searching heftig moeten zijn?): in een prettige omgeving, met deskundige sessies, fijn gezelschap, een perfecte organisatie en heerlijk voedzaam Ayurvedisch eten.

Heb jij het gevoel dat je ergens vastzit? Weet je ook even niet welke keuzes je moet maken? Sta je op een kruispunt in je leven of loop je tegen ingewikkelde levensvragen aan?

Dan is zijn onze retraites misschien wel wat voor jou.

Eén keer per jaar geven wij een transformerende yoga & mindfulnessetraite in zuid Spanje, vlakbij het schilderachtige dorpje Gaucin (11⁄2 rijden vanaf Malaga).

De MettaMind retraites zijn altijd zulke bijzondere weken. Ik hoor vaak van deelnemers dat ze er jaren later nog steeds aan terugdenken.

  • Er ontstaan sterke vriendschappen (op Bali hebben drie meiden zelfs een Ohm tekentje op hun pols laten tatoeëren).
  • Ideeën voor een eigen bedrijf ontstaan.
  • Inzichten over waar mentaal maar ook waar fysiek blokkades zitten komen naar boven.
  • Moed ontstaat om lastige keuzes te maken.

Dat gebeurt misschien wel omdat je de ruimte krijgt om te ervaren wat het is om VRIJ te zijn. Je wordt een week lang compleet ontzorgd, je hoeft geen enkele beslissing te nemen, er wordt nergens over je geoordeeld. Je bent een week lang uit de zorgen van je hoofd en je voelt weer wie je echt bent: een VRIJ mens die de dingen doet die bij hem/haar passen.

[Met dank aan Rob voor zijn inspiratie en Manon voor de introductie in de wereld van retraites].

Het programma vind je HIER online, samen met een prachtig filmpje van de locatie. Daarin ook meer over de ervaringen van eerder deelnemers.
Ben je nieuwsgierig en wil je meteen naar het filmpje, kijk dan HIER.

TIP: Mocht een retraite (nu) geen optie voor je zijn, dan kun je misschien voor jezelf af en toe een mini retraite organiseren. Bijvoorbeeld door één keer in de maand een zondag niets te hoeven: niets aan je to do-lijst doen, geen boodschappen, ook niet zelf gaan koken maar ontspanning zoeken. In de sauna, gaan wandelen of gewoon lekker gaan luieren.

Gewoon jezelf af en toe de gelegenheid te geven om niets te hoeven en lekker spontaan kiezen voor wat je die dag wilt doen.

Ik wens je een vrije dag

Met metta,

WINEKE

Welke ballen mogen het raam uit?

Welke ballen mogen het raam uit?

Ken je dat gevoel, dat je er echt even tussenuit moet? Dat je een enorme behoefte hebt aan even niets te moeten… en dat je dat tegelijkertijd ook heel goed kan negeren?

Daar ben ik er een van. Ik kan heel goed hard werken en doorgaan op adrenaline. Ik denk omdat ik overdag vaak mini-breaks neem en regelmatig op mijn meditatiekussentje zit.

Maar dan sla ik wel iets over.

Namelijk: het mezelf gunnen om even niet bezig te zijn met de organisatie van mijn leven maar te genieten van alles wat ik heb.

Ik werd er even aan herinnerd hoe voedend het is om even niet bezig te zijn met plannen, regelen, mailen etc., toen ik afgelopen weekend in Spanje was voor onze nieuwe retraite locatie.

Het was dus wel een beetje werk, maar in een omgeving waarin niets me deed denken aan de to-do’s van thuis. Alle verantwoordelijkheden en verplichtingen leken als sneeuw voor de zon te verdwijnen en ik kon echt even met mezelf zijn.

Dat gaf me zoveel energie. Nieuwe ideeën en waardevolle inzichten kwamen naar boven. En vooral, een heel blij en tevreden gevoel. Over de dingen die ik doe, over de mensen in mijn leven, over mezelf. Ik kon de dingen veel beter in perspectief plaatsen en ging eigenlijk alles veel meer waarderen.

Jezelf een break geven is misschien geen luxe maar eerder noodzaak. Of het nu in Spanje is, in een vakantiehuisje in Nederland of gewoon thuis.

Alleen is het buiten Nederland wel wat makkelijker om je los te koppelen.

Want thuis moeten we zoveel ballen in de lucht houden. Misschien wel te veel.

Zou je er soms niet gewoon een paar willen laten vallen. Alleen, welke zijn dat? Welke ballen leg je even in de hoek en welke mogen het raam uit?

Je mind gaat je dat niet vertellen, want die wil vooral dat je voldoet aan de verwachtingen van anderen. Dat je altijd beschikbaar bent en niemand teleurstelt.

Voor je mind kan er altijd wel een bal bij.

Maar je lichaam, je hart, je gevoel, je intuïtie (of hoe je het ook wilt noemen), weet wel wanneer het genoeg is en wat weg mag.

In een omgeving – waarin je mind stil kan zijn en zich kan ontspannen – kun je dat beter horen.

Daarom moet je er soms even tussenuit. You can’t see the forest from the trees.

Is dat iets waar je ook naar verlangt? Dan zijn onze retraites in Andalusië misschien wel wat voor jou. 

Je wordt een week lang helemaal in de watten gelegd. Je hoeft geen enkele beslissing te nemen, vanaf het moment dat je op het vliegveld van Malaga staat wordt alles voor je geregeld. Het enige wat jij hoeft te doen is je ticket te kopen en je tandenborstel in te pakken.

We zitten in een prachtige villa, midden in de natuur. Er wordt de hele week er heerlijk Ayurvedisch voor je gekookt en je wordt verwend met fijne yoga en mindfulness sessies. Tussendoor is genoeg ruimte voor een wandelingetje over het landgoed, een duik in de rivier of gewoon voor een goed boek aan het zwembad. 

De hele week is een ware detox voor lichaam en geest. Een complete reset. Ballast verdwijnt. Waardevolle inzichten zullen naar boven komen zodat jij weer weet hoe jij wilt leven.  

Soms moet je daar even aan herinnerd worden.

Heb je interesse? Kijk hier dan eens naar ons programma.

Ik wens je een fijne dag, met vanavond misschien wel even helemaal niets.

Met metta,

WINEKE

Voorpret

Voorpret

Ik kan het nog niet echt geloven, we hebben een nieuwe retraite locatie. Na een pauze (die toch wat langer duurde dan gepland), is er een prachtige plek op ons pad gekomen… Dank je wel lief universum .

In gedachten ben ik er al.

Ik stel me voor hoe we op het nieuwe houten yogadek de ochtend verwelkomen met energieke yogasessies en krachtige meditaties. Hoe we wandelen in de bossen om daarna af te koelen in het riviertje.

Ik denk aan een yogasessies aan het strand bij zonsondergang, aan fijne gesprekken en blije gezichten. En natuurlijk aan de heerlijke Ayurvedische maaltijden die niet alleen super yummy zijn, maar ook heel veel energie geven en reinigend en helend werken.

Ik voel zoveel energie door me heen gaan als ik denk aan de fijne ervaringen die daar gemaakt gaan worden. Alleen al deze gedachten maken me blij. En ik ben er nog niet eens.

Toch weer heel bijzonder hoe onze mind werkt.

Ons voorstellingsvermogen kan ons heel veel stress geven. Door stil te staan bij alle beren die we op de weg tegenkomen. Door allerlei mogelijke rampscenario’s door te lopen. Door te denken aan wat we (volgens onze mind) in het verleden allemaal verkeerd hebben gedaan…

Maar ons voorstellingsvermogen kan ons net zo goed een heel blij en tevreden gevoel geven. Gewoon door een positieve toekomst in gedachten te nemen of door aan positieve ervaringen te denken die je eerder hebt gehad (of die je gaat maken).

Zouden we daar niet wat vaker gebruik van moeten maken?

Mijn voorstel is daarom: Ga eens in je gedachten naar een plek waar je hele fijne herinneringen aan hebt. Een vakantielocatie, een fijne plek in je huis, een fantasieplek, ergens in de natuur, op het strand, met goede vrienden… Spanje?

Adem een paar keer diep in en uit en voel dat je daar bent. Sluit voor even je ogen en voel de sfeer, voel de mensen die er zijn, zie de spullen… ruik de geuren, hoor de geluiden…

Ik voel met je mee .

Want ik zit nu in gedachten in Spanje. Misschien wel met jou ?

Wil je meer weten over onze retraites, kijk dan eens op mijn pagina over de Yogavakanties. 

Ik wens je een blije dag.

Met metta,

WINEKE