Actueel, Compassie, Yogavakanties
Het stond nooit op mijn bucketlist om een retraite te geven, maar het kwam toevallig op mijn pad. Dat was toen een toenmalige collega me de vraag stelde of ik een pilot yogavakantie wilde organiseren in de villa van haar schoonouders op Bali. Ik werkte toen nog als consultant en was bezig met mijn yoga- en mindfulnesstrainers opleiding. IJverige voorbereiding en promotie met slechts één online pdf, leidde tot vier enthousiaste deelnemers.
Lieve Anna, Hugo, Cynthia en Quirine, ik heb nog hele goede herinneringen aan die week. Dank jullie wel.
Het was een magisch avontuur vanaf het moment dat ik de poort van het landgoed vlakbij Lovina doorreed. Het uitzicht vanuit de heuvels over de zee en de lager gelegen Balinese huisjes was waanzinnig. Ik was thuis. Ik hoefde nergens meer heen.
Daar voelde ik voor het eerst dat ik ook iets anders kon dan consulting. Rob, de spirituele schoonvader, merkte dat meteen op. “Jij kunt de mensen heel goed een veilig gevoel geven.” Toen begreep ik nog niet waar hij het over had.
Al gauw daarna kwamen retraites in Italië en Ibiza. In tien jaar heb ik er 37 mogen organiseren. En toen kwam een pauze… Die duurde iets langer dan gepland, maar inmiddels is er een nieuwe locatie op mijn pad gekomen. In het Spaanse Andalusië. En het was weer magisch.
Als je een nieuwsgierig bent, kun je hier meer lezen over die retraite:
https://mettamind.nl/yogavakanties/.
Met een prachtig filmpje van Myrna. Dank je wel lieverd, voor het maken.
Het is echt een feest om jezelf een week lang, met een groep like minded people, onder te kunnen dompelen in de eeuwenoude tradities van yoga en meditatie. Zodat je kunt voelen dat je goed bent zoals je bent, dat stress in je hoofd zit, en dat je dit loslaten. In mijn beleving een van de sterkste antwoorden op de stress en verwarring die wij in het westen zo vaak ervaren.
We moeten echt iets doen om te voorkomen dat we opgeslokt worden in de hectiek van deze veeleisende samenleving. We staan bijna altijd aan, presteren 24/7 op de toppen van ons kunnen en weten nauwelijks meer hoe we de knop moeten uitzetten. Soms heb je daar een beetje hulp bij nodig. Om je mind rustig te krijgen, je lichaam te ontspannen en je weer op te laden. Het sympatische zenuwstelsel (actie) en het parasympatische zenuwstelsel (ontspanning) moet in balans zijn. Anders putten we onszelf uit, lopen we leeg en worden we ziek.
Ik ben heel blij dat jij wat doet. Want je leest deze peptalks niet voor niets. Daarmee maken we met elkaar de wereld een beetje mooier. Als jij goed voor jezelf kunt zorgen, zul je ook goed voor je omgeving zorgen. En ben je een inspirerend voorbeeld voor anderen. Het is missiewerk wat we samen doen. Zonder dat het een religie is.
Actueel, Compassie, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Stress release
Mindfulness voelt soms als een nieuwe religie, zonder dat het een religie is. Je komt samen in een setting waar je helemaal jezelf kunt zijn. Je krijgt zoveel mooie tools aangereikt die je nergens anders krijgt. Het kan je blik op het leven echt veranderen. Na al die jaren, na tientallen groepen, heb ik nooit een reden gezien om ook maar iets aan te passen.
Wat zou ik dan nog over de Compassietraining moeten zeggen? Ik kom er steeds meer achter dat dit ook een heel krachtig programma is. Ik ben natuurlijk niet helemaal objectief. Het is mijn missie om meer van onze hartkwaliteiten de wereld in te brengen. Heartfulness zou precies datgene kunnen zijn we de wereld nu nodig heeft.
Het programma geeft je acht weken lang alleen maar vriendelijke, geruststellende woorden:
- Je bent goed zoals je bent.
- Je kunt ontspannen, het is allemaal ok.
- Het is niet erg dat het nu even anders loopt.
- Je hebt het top gedaan.
- Geniet maar even lekker na…
Dat klinkt toch veel beter dan:
- Stommerd, waarom heb je dat nou weer gedaan!
- Je ziet er niet uit.
- Waarom zeg je nou zoiets doms?!
Terwijl dat toch is hoe we vaak tegen onszelf praten. We zijn het zo gewoon gaan vinden, dat we niet eens meer opmerken hoe streng we voor onszelf zijn. Misschien denk je wel dat dit je helpt om er een tandje bij te zetten als dat nodig is. Maar stel je voor dat jouw partner, manager of vriendin de hele tijd ‘Stommerd’ tegen je zegt?
Woorden hebben een enorme impact. Zo kun je je vast nog die ene opmerking van je vader/je moeder/je partner die je zo raakte.
Woorden kunnen je ook doen opbloeien.
Ken je het experiment met de waterkristallen van de Japanner Emotoƒ? Hij vulde twee potjes met water. Tegen het ene potje sprak hij positieve, liefdevolle woorden zoals IK HOUD VAN JE, en tegen het andere potje water negatieve nare woorden zoals IK HAAT JE. Toen hij het water vervolgens bevroor vertoonde het water dat liefde kreeg, prachtige symmetrische kristallen terwijl het water dat haat kreeg, lelijke, donkere en verwrongen kristallen liet zien.
Bijzonder toch? Als liefdevolle woorden op dit niveau een positieve invloed hebben, stel je dan voor als je altijd liefdevol tegen jezelf praat. Zou dat ook iets met jou doen? Ik denk het wel. Wij bestaan tenslotte ook voor 80% uit water.
Probeer het maar eens uit. Iedere keer als je in de stress schiet, zeg je tegen jezelf: “Ik ben ok. Ik ben een heel leuk persoon. Ik houd van je” Zeg het meteen als er iets fout gaat, voordat je jezelf begint te bekritiseren. Het is een antidote tegen de neerwaartse spiraal van negatief denken.
Onderzoek ondersteunt dit ook. Het blijkt dat compassievol in het leven staan, je positiever, weerbaarder en creatiever maakt. Relaties worden diepgaander, je ervaart meer voldoening, je bent minder kritische over jezelf en anderen en het heeft ook nog eens een positief effect op je immuunsysteem.
Hoe helend moet het dan zijn om acht weken in een bubbel van vriendelijkheid te verblijven? Om acht avonden alleen maar vriendelijke woorden te horen en er steeds weer aan herinnert te worden om vriendelijk tegen jezelf te zijn.
Zorgen, angst en frustratie krijgen even geen aandacht. Je voedt het niet, je negeert het en ze verdwijnen naar de achtergrond. En dan komt er ruimte voor je hart. Zonder dat het klef of zweverig wordt. Je bent gewoon wat aardiger voor jezelf.
Je maakt ruimte voor jouw hartkwaliteiten, zoals:
- Helemaal jezelf mogen zijn.
- Niet oordelen.
- Genieten van de dingen die je doet.
- Dankbaar zijn voor wat er is.
- Je realiseren dat je genoeg hebt en dat je goed genoeg bent.
Ik beloofd je, alles wat daarna komt gaat een stuk makkelijker. Ook als je er even een tandje bij moet zetten. Je leeft minder vanuit gevaar, minder vanuit tekorten en schaarste en meer vanuit het gevoel dat jij en het leven ok zijn en dat je roeit met de riemen die je hebt en dat dat helemaal ok is.
Dat geeft je een heel ander perspectief op de zaken. Training in Compassie kan je helpen inzien dat de wereld een stuk positiever is dan je gestreste mind denkt.
Hoe wil je dat jouw wereld eruitziet? In wat voor een wereld wil jij leven? Zullen wij die samen een beetje mooier maken…?
Ik heb het al eerder aangekondigd, Compassie is te trainen, net zoals het leren spreken van een nieuwe taal.
Dit is wat Anne Linnebank (yogadocent/mindfulnesstrainer/redactie coordinator) over de training zei:
“Het is een hele prettige training. Heel waardevol. Wineke geeft hem compassievol zonder te zweverig te worden. Hij was zó fijn en precies wat ik nodig had!”
Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
De meest gestelde vraag na onze vakantie is vast “Hoe kan ik het vakantiegevoel zo lang mogelijk vasthouden?”
Nu heb ik altijd van mijn mindfulness meditatieleraren geleerd dat alles voortdurend verandert en dat je ‘een gelukzalig gevoel’ niet kunt vasthouden. Je kunt eigenlijk niets vasthouden. Al helemaal niet hoe je je voelt.
Het heeft zelfs het tegenovergesteld effect. Proberen dat fijn vakantiegevoel vast te houden geeft juist stress. Wellicht omdat je onbewust ook wel weet dat je eenmaal thuis toch weer meegezogen wordt in de maalstroom van het dagelijks leven met alle to-do’s, verplichtingen en verantwoordelijkheden.
Toch riepen mijn eerste yoga- en mindfulnessretraites op Bali en de vakanties die daarop volgden, dezelfde vraag bij mij op.
Hoe kon ik dat fijne Bali gevoel meenemen naar Nederland?
- De rust waarmee Kadek iedere ochtend de stenen vloer veegt.
- De aandacht waarmee Wayan rond het middaguur de groenten snijdt.
- De liefde waarmee Nengha de kleine offermandjes in elkaar vouwt en met bloemetjes vult.
- De schoonheid van de natuur, de prachtige Balinese kunst, de serene rust van de goudgele tempels.
Het was helaas niet in mijn koffer te proppen. Maar het inspireerde me wel om te onderzoeken hoe ik dat ontspannen en tevreden Balinese gevoel ook thuis kon creëren.
De vraag is dan: “Wat geeft je een vakantiegevoel?”
Voor mij is dat bijvoorbeeld:
- Een dag zonder verplichtingen.
- ’s Ochtends wakker worden zonder wekker.
- Ook eens lekker buiten de deur gaan brunchen of lunchen.
- Geen media (of in ieder geval veel minder).
- Geen telefoon (of in ieder geval veel minder).
- Alle ruimte hebben om te gaan doen waar ik op dat moment zin in heb.
- De natuur in gaan en prachtige (culturele) schoonheid zien.
Dat moet toch wel kunnen in Nederland?
Misschien wel door één eenvoudige aanpassing: je agenda minder vol proppen.
Hoewel dat meestal niet zo eenvoudig is. Iets in onze mind maakt dat we altijd voor iedereen beschikbaar moeten zijn, dat onze to do-lijst leeg moet komen en we talloze projecten moeten managen.
In het boek ‘Droom Groot’ waarin Eva Jinek vrouwen interviewt over hun levenskeuzes, geeft Maite Hontelé een mooie tip:
“Zeg niet alleen maar JA omdat je tijd hebt of omdat het je vraagt.”
Maite is een Nederlandse, in Latijns Amerika zeer beroemde trompettiste, die na haar burn-out Colombia verliet en theater directeur werd in Nijmegen. Dus zei kan er misschien wel wat over zeggen…
Ik kan me echter voorstellen dat de grootste uitdaging hierin niet is “Waar zeg ik JA tegen?”, maar “Hoe zeg ik NEE?”.
Daar is soms best wel wat moed voor nodig. Want je weet dat niemand het leuk vindt om NEE te horen. En je wilt mensen niet teleurstellen of boos maken…
Maar vaak zijn de gevolgen minder groot dan je denkt. NEE is niet het einde van de wereld. En iemand die teleurgesteld is, komt daar vast ook wel overheen. NEE uit een goed hart wordt vaak best wel geaccepteerd.
Herken je dit? Vind jij het ook lastig om ruimte voor jezelf te maken om even lekker niets te doen, alsof je vakantie hebt in eigen land
In mijn boek De Metta Cirkel, een vijf stappen plan voor een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress, gaat de 2de stap over ‘Ruimte maken in je leven’.
Je kunt dit hoofdstuk gratis in je inbox ontvangen:
JA, ik ontvang graag de 4de stap van De Metta Cirkel.
ik wens je veel leesplezier en inspiratie toe.
Op naar vakantie in eigen huis!
Met metta,
WINEKE
PS Wil je een grotere reset doen? Om nu echt patronen te veranderen en voor jezelf te gaan kiezen? Kijk dan eens naar onze yogavakanties.
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness & Coaching, Ontspannen, Tot rust komen
Hoe wil jij je voelen? Wat is jouw aller aller fijnste gevoel?
Mijn favoriet is deze: 😇. Maar ik moet altijd het meeste lachen om deze: 😬. Zo grappig om te bedenken welke emotie(s) en gedachten achter deze koppies zitten.
Wat is jouw favoriete emotiecon?
Je wilt je vast altijd wel zo voelen: 🤩? Of zo: 🥳? Of zo: 😁? Of lekker zen zo: 😇?
Jammer dat je dat niet met een druk op de knop kunt regelen 💪🏻.
Onze stemmingen wisselen vaak zo snel:
- Het is lekker weer, je bent blij.
- Er komt een te krappe deadline in je gedachten voorbij, je stemming daalt.
- Een herinnering aan een fijn gesprek, je voelt je weer goed.
- Dan je to do-lijst. Frustratie over dat die nooit af is.
- Je kat geeft je een kopje. Je voelt je weer ontspannen. Een glimlacht komt op je gezicht.
- Je staat buiten en plotseling begint het te regenen. Bah…
We worden vaak zo heen en weer geslingerd tussen positieve en negatieve gevoelens. Om er tureluurs van te worden.
Ik blijf het magisch vinden dat – in plaats van het negatieve weg te duwen, juist het toelaten wat het negatieve én daar mild en met compassie naar te kijken, je zoveel gelukkiger maakt.
Het toelaten van wat er is, vermindert stress, spanning en frustratie. Omdat er gewoon mag zijn wat er is…
Omdat jíj́ mag zijn wie je bent.
Mogen zijn wie je bent, met je fijne én met je lastige kanten, haalt al een hele hoop stress weg. Want er is geen verzet, maar je beweegt méé met het leven. En dan kun je echt van dit leven gaan genieten in plaats van dat je het ziet als een eindeloze weg met problemen die opgelost moeten worden.
Misschien een aardig oefeningetje: de eerstvolgende keer dat iets je tegen zit, stop dan even…
sta stil ga zitten als dat kan neem drie lange diepe ademhalingen voel de beweging van de inademhaling voel de beweging van de uitdademhaling 3x.
Misschien nu even voelen hoe dat voelt? Drie ademhalingen…
En kom dan pas in actie. Misschien zeg je: “Jaaaaa, dat weeeet ik wel… Dat heb ik vaker gehoord.”
Maar iets weten en het niet doen, is hetzelfde als iets niet weten.
Met MettaMind help ik je graag om het ook echt te gaan doen.
Ik wens je een fijne dag met veel korte adempauzes.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness Based Coaching
In Nederland zijn we koploper wat betreft het ‘AAN – ONS – ZELF WERKEN’. Ik vind het zelf bere-interessant en jij waarschijnlijk ook wel. Anders zou je waarschijnlijk deze nieuwsbrief niet lezen.
Hou zou het nu voor je zijn als je naar een training gaat waarin je hoort dat je helemaal niets hoef te doen?
Als je wordt verteld dat je goed bent zoals je bent. Als er niet over je wordt geoordeeld
Als je doet wat je kunt en dat dat goed genoeg is
Je komt het niet vaak tegen.
Meestal word je in trainingen verteld wat je niet kunt en wat je moet doen om dat te verbeteren. Ik ben het tijdens mijn consultancy tijd vaak genoeg tegen gekomen en kreeg er vlekken van in mijn nek. Voor mij waren dit soort trainingen vooral een worteling om iemand te moeten zijn die ik helemaal niet was.
Bij mindfulness hoef je niet te veranderen.
Bij mindfulness leer je door te ontdekken wat je doet en waarom je het doet.
- Waarom schiet je soms zo uit je slof?
- Wat maakt dat je vaak te veel werk op je neemt?
- Waarom vind je het zo moeilijk om nee te zeggen als dat toch echt moet?
- Waarom ben je zo bang om fouten te maken?
Om daar dan met compassie naar te kijken.
Van jezelf mogen zijn wie je bent, opent deuren. De strijd stopt. Je ontspant. Je krijgt ruimte om in te zien dat je misschien ook wel op een andere manier kunt reageren. Het helpt je om beter je grenzen aan te geven, je batterij raakt minder snel leeg, je geniet meer en je relaties worden betekenisvoller.
“It’s not easy being human, I forgive myself”, zoals Tara Brach zo mooi verwoordt.
Ik wens je een dag waarin je helemaal jezelf mag zijn.
Met metta, WINEKE
Compassie, Ervaringen, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Stress release, Tot rust komen
We zaten in een kring op onze kussentjes in de zon op het dakterras. Voor ons de open ruimte van een rimpelloze zee, in de verte de eilanden Capri en Ischia en achter ons de beschutting van de torenhoge sparren. De lucht was zoals gebruikelijk strakblauw en er stond een zwoel windje. Om ons heen waren de zwaluwen al begonnen met hun duikvluchten naar insecten. Iets wat je zo mooi van dichtbij vanuit de villa op de berg kunt aanschouwen.
Het was de laatste sessie van onze retraite in Castellabate. We stonden op het punt om te beginnen met het ‘afscheidsritueel’ waarvoor ik twee gedichten wilde voordragen. De afronding van een retraite vind ik een van de mooiste momenten van mijn werk. Hierin wordt vaak gedeeld wat het programma je heeft gebracht, nadat je een week lang alle ballast en ruis van je af hebt geschud. Vaak met hele mooie liefdevolle ontroerende woorden. Woorden waar in ons drukke dagelijkse leven maar weinig ruimte voor is.
Ik had het eerste gedicht net voorgedragen, we hadden elkaar bedankt en dan was dit het moment van ‘de uitsmijter’. Mijn mooiste gedicht. Een gedicht dat ik al meer dan tien jaar voorlees. Een prachtig afscheidsverhaal dat vast nog zal nagalmen tijdens de terugreis. Gegarandeerd kippenvel en een traantje.
Maar na drie zinnen viel ik stil…
Ik was precies hetzelfde gedicht aan het voorlezen dat ik drie minuten daarvoor had voorgedragen. Dezelfde zinnen, dezelfde boodschap… en nog 9 zinnen te gaan.
Oeps. Daar ging mijn uitsmijter. Weg spanningsboog. Weg mooi momentje. Wat nu? Best een uitdaging voor een miss perfect die altijd alles zo goed voorbereid.
Wat zou jij doen?
Wat deed ik?
Ik las maar gewoon door. Rondde het gedicht af, nam een paar minuten stilte om de boodschap door te laten werken (nu dus voor een tweede keer) en sloot met het belletje formeel de retraite af.
Dat was het. Ik werd niet uitgelachen. Niemand wees me op mijn vergissing. Niemand vroeg me waarom ik twee keer hetzelfde gedicht had voorgelezen. Er gebeurde niets.
Of eigenlijk, er gebeurde precies hetzelfde als altijd aan het einde van een retraite. We gingen zen, gelukkig en uitgelaten naar beneden voor de laatste maaltijd.
We kunnen soms zo inzitten over onze ‘vermeende’ fouten. Dit was natuurlijk maar klein, maar toch zitten we onszelf ook om de kleinste foutjes op de kop. En zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. “Stommerd, waarom doe je dat nou weer? Je ziet er niet uit vandaag! Idioot, waarom ben je dat nou weer vergeten.”
Maar wanneer doe je iets fout? En zijn het eigenlijk wel fouten? Soms loopt het leven anders dan gepland, soms gebeurt er iets onverwachts of verwarrends. Maar is dat erg? Moet het precies zo lopen zoals bedacht of is iets anders ook ok? Het probleem, de fout ontstaat vaak pas als je jezelf gaat afstraffen.
Wat als je de volgende keer dat je denkt dat je een fout maakt, tegen jezelf zegt: “Maak je geen zorgen, het is niet erg. Het loopt nou even iets anders dan gedacht. Ik kan nou eenmaal niet in de toekomst kijken. Ik deed wat ik kon. Meer had ik niet kunnen doen.”
Ik wens je een week met veel vouten.
Met metta,
WINEKE
