Je kunt dan beter even niets doen

Je kunt dan beter even niets doen

“Wow, dit heb ik echt nog nooit gedaan”, zei Gea die tegenover me op de bank zat. Gea, een sportieve jonge vrouw van 27, met prachtige bruine krullen en groene ogen, had veel last van onrust. Ze vertelde me dat ze zich de hele tijd opgejaagd voelt en voortdurend twijfelt over wat ze wel/niet moet doen, waar ze wel/niet bij zou moeten zijn en dat ze daar heel ongelukkig van wordt.

Nu wil ze van me weten of en hoe mindfulness haar kan helpen met het vinden van meer rust, en we hadden net een paar minuten in stilte tegenover elkaar gezeten.

Het was een kort moment van even niets doen zodat Gea rustig de overgang kon maken tussen haar drukke ochtend en het begin van onze kennismakingssessie. Het had haar enorm opgelucht. Zou dit de juiste weg zijn?

Een paar minuten in stilte zitten, dat gunnen we onszelf niet zo vaak. Gea ook niet. We rennen vaak van het ene naar het ander en als we ergens aankomen zijn we in gedachten alweer bezig met het volgende wat we moeten doen.

Zo jagen we onszelf de hele dag op. Waarbij de adrenaline en de cortisol van de jacht voortdurend kleine stormen van onrust in ons hoofd en in ons lichaam teweegbrengen.

En als we dan in een storm terechtkomen, doen we vaak precies wat we niet moeten doen. We proberen de storm tegen te houden.

We doen de deuren en ramen dicht en houden met man en macht de meubels vast om te voorkomen dat ons huis overhoop wordt gehaald. Maar dat is dan precies wat er gebeurd. In een dicht huis wordt een storm zo krachtig dat de stoelen en tafels door de ruimte vliegen en het servies uit de kasten valt.

Wat je beter kunt doen, is de deuren en ramen openzetten, ‘rustig’ op een stoel midden in de kamer gaan zitten en ‘wachten’ tot de storm over is. Dan wordt er geen schade aangericht en kun je – als je uitgeraasd bent – weer door met je leven.

Juist het niet doen geeft rust.

En dat is voor ons zo moeilijk. Want de geest denkt altijd dat het iets moet doen om iets te bereiken. In dit geval rust en ontspanning. En dan grijpt het terug op bekende instrumenten zoals: plannen, analyseren, evolueren, onderdrukken, afleiding zoeken. Maar dat werkt niet. Want als dat zou werken dan wist je altijd hoe je rust moet vinden. Want je hebt deze strategieën vast al heel vaak toegepast.

De crux is om juist helemaal niets te doen.
Onze geest is net als een glas modderig water. Als je wilt dat het helder wordt, moet je er niet aan gaan

schudden maar het met rust laten. Gewoon je er niet tegenaan bemoeien. Dan wordt het water vanzelf helder.

En in die helderheid vind je rust en ruimte. Dan kun je ontspannen, loslaten en erkennen wat er is. Zonder oordeel. Het grote verzet van je geest stopt en je kunt gelukkig zijn met wie je bent en met de dingen die je doet.

En daarvoor hoef je dus helemaal niets te doen. Alle ‘lessen’ die je krijgt om rustige te worden, leren je uiteindelijk dat je niets hoeft te doen om dit te vinden. Het gaat om ontspannen, niet oordelen en vriendelijk erkennen wat er is. Dat geeft rust.

Er bestaat geen pilletje voor, maar ik ervaar genoeg mooie rustmomentjes om te weten dat dit de weg is.

Wil jij ook ervaren hoe het niet doen je rust in je hoofd gaat brengen?

Schrijf je dan hier in voor een gratis ‘Op weg naar Rust Sessie’ en leer hoe je de de deur kunt openen naar meer rust en geluk in je leven.

De formule is heel eenvoudig, je moet het alleen wel even aangereikt krijgen.

Ik wens je een rustig weekend.

Met metta,

WINEKE

www.mettamind.nl

info@mettamind.nl

 

Wat wil je nu echt? Dé plek om daarachter te komen

Wat wil je nu echt? Dé plek om daarachter te komen

“Wat wil je nou echt?” vroeg Rob nogal dwingend. Waarom mediteer je? Waarom sta je op de yogamat? Waarom wil je naar binnen?”

Rob was de eigenaar van de villa op Bali waar ik mijn eerste retraite zou gaan geven. Zijn schoondochter Manon, een collega van me toen ik nog als consultant werkte, had me gevraagd om een pilot yogaretraite in hun villa op Bali te organiseren. En nu was ik bij de familie op bezoek voor een nadere kennismaking.

Rob wilde meteen tot de kern komen en liet me niet ontsnappen. “Wat wil je?!” Ik had net wat stuntelig met een piepklein vorkje een stuk gebakje in mijn mond gestopt en stamelde met volle mond wat over ontspanning, rust in mijn hoofd en met stress leren omgaan.

“VRIJHEID!” riep Rob. “Dat is toch wat we willen? We willen vrij zijn van ‘lijden’, vrij van onze gestreste gedachten, vrij van het gevoel vastzitten.”

Dat was dertien jaar geleden en inmiddels ben ik 37 retraites verder.

Dit gesprek komt – tijdens mijn voorbereidingen voor de aankomende retraite eind juni in zuid Spanje – af en toe weer naar boven. Zou het VRIJHEID zijn waar ik (en waar wij wellicht allemaal), naar op zoek zijn?

We voelen de druk van ‘De Samenleving’. We hebben last van onze volle agenda en al onze verplichtingen en verantwoordelijkheden. En ja, we komen zelden toe aan de dingen die wij zelf graag willen. En misschien is dat wat er knaagt? Je doet elke dag netjes wat er van je verwacht wordt, maar tegelijkertijd voel je dat er meer in zit. Alsof we weten dat het anders kan (misschien wel moet?), maar we weten niet hoe.

Nu kunnen we vaak heel goed op wilskracht en de automatische piloot alle ballen in de lucht houden.

Maar waarom niet af en toe een moment nemen om stil te staan bij de keuzes die je maakt en checken of ze (nog) bij je passen?

Ik vind het zelf razend interessant hoe we tot onze keuzes komen. Wat past bij je en wat niet? Wat geeft je energie en wat kost je energie? En waar kies je voor?

Elk gesprek, elke sessies, elke training die ik met Mettamind geef, geeft zoveel inzichten. Over hoe we onszelf in de weg kunnen zitten. Maar ook hoe we daar weer uit kunnen komen! Ik heb er mijn levenswerk van gemaakt.

Tijdens een retraite komen alle lessen uit de yoga, mindfulness en Ayurveda samen. Het is een soort snelkookpan waarin je de gelegenheid hebt om in korte tijd alle ballast en blokkades van je te werpen en weer helemaal tot jezelf te komen.

Maar dan wel op een ontspannen manier (waarom zou soul searching heftig moeten zijn?): in een prettige omgeving, met deskundige sessies, fijn gezelschap, een perfecte organisatie en heerlijk voedzaam Ayurvedisch eten.

Heb jij het gevoel dat je ergens vastzit? Weet je ook even niet welke keuzes je moet maken? Sta je op een kruispunt in je leven of loop je tegen ingewikkelde levensvragen aan?

Dan is zijn onze retraites misschien wel wat voor jou.

Eén keer per jaar geven wij een transformerende yoga & mindfulnessetraite in zuid Spanje, vlakbij het schilderachtige dorpje Gaucin (11⁄2 rijden vanaf Malaga).

De MettaMind retraites zijn altijd zulke bijzondere weken. Ik hoor vaak van deelnemers dat ze er jaren later nog steeds aan terugdenken.

  • Er ontstaan sterke vriendschappen (op Bali hebben drie meiden zelfs een Ohm tekentje op hun pols laten tatoeëren).
  • Ideeën voor een eigen bedrijf ontstaan.
  • Inzichten over waar mentaal maar ook waar fysiek blokkades zitten komen naar boven.
  • Moed ontstaat om lastige keuzes te maken.

Dat gebeurt misschien wel omdat je de ruimte krijgt om te ervaren wat het is om VRIJ te zijn. Je wordt een week lang compleet ontzorgd, je hoeft geen enkele beslissing te nemen, er wordt nergens over je geoordeeld. Je bent een week lang uit de zorgen van je hoofd en je voelt weer wie je echt bent: een VRIJ mens die de dingen doet die bij hem/haar passen.

[Met dank aan Rob voor zijn inspiratie en Manon voor de introductie in de wereld van retraites].

Het programma vind je HIER online, samen met een prachtig filmpje van de locatie. Daarin ook meer over de ervaringen van eerder deelnemers.
Ben je nieuwsgierig en wil je meteen naar het filmpje, kijk dan HIER.

TIP: Mocht een retraite (nu) geen optie voor je zijn, dan kun je misschien voor jezelf af en toe een mini retraite organiseren. Bijvoorbeeld door één keer in de maand een zondag niets te hoeven: niets aan je to do-lijst doen, geen boodschappen, ook niet zelf gaan koken maar ontspanning zoeken. In de sauna, gaan wandelen of gewoon lekker gaan luieren.

Gewoon jezelf af en toe de gelegenheid te geven om niets te hoeven en lekker spontaan kiezen voor wat je die dag wilt doen.

Ik wens je een vrije dag

Met metta,

WINEKE

Welke ballen mogen het raam uit?

Welke ballen mogen het raam uit?

Ken je dat gevoel, dat je er echt even tussenuit moet? Dat je een enorme behoefte hebt aan even niets te moeten… en dat je dat tegelijkertijd ook heel goed kan negeren?

Daar ben ik er een van. Ik kan heel goed hard werken en doorgaan op adrenaline. Ik denk omdat ik overdag vaak mini-breaks neem en regelmatig op mijn meditatiekussentje zit.

Maar dan sla ik wel iets over.

Namelijk: het mezelf gunnen om even niet bezig te zijn met de organisatie van mijn leven maar te genieten van alles wat ik heb.

Ik werd er even aan herinnerd hoe voedend het is om even niet bezig te zijn met plannen, regelen, mailen etc., toen ik afgelopen weekend in Spanje was voor onze nieuwe retraite locatie.

Het was dus wel een beetje werk, maar in een omgeving waarin niets me deed denken aan de to-do’s van thuis. Alle verantwoordelijkheden en verplichtingen leken als sneeuw voor de zon te verdwijnen en ik kon echt even met mezelf zijn.

Dat gaf me zoveel energie. Nieuwe ideeën en waardevolle inzichten kwamen naar boven. En vooral, een heel blij en tevreden gevoel. Over de dingen die ik doe, over de mensen in mijn leven, over mezelf. Ik kon de dingen veel beter in perspectief plaatsen en ging eigenlijk alles veel meer waarderen.

Jezelf een break geven is misschien geen luxe maar eerder noodzaak. Of het nu in Spanje is, in een vakantiehuisje in Nederland of gewoon thuis.

Alleen is het buiten Nederland wel wat makkelijker om je los te koppelen.

Want thuis moeten we zoveel ballen in de lucht houden. Misschien wel te veel.

Zou je er soms niet gewoon een paar willen laten vallen. Alleen, welke zijn dat? Welke ballen leg je even in de hoek en welke mogen het raam uit?

Je mind gaat je dat niet vertellen, want die wil vooral dat je voldoet aan de verwachtingen van anderen. Dat je altijd beschikbaar bent en niemand teleurstelt.

Voor je mind kan er altijd wel een bal bij.

Maar je lichaam, je hart, je gevoel, je intuïtie (of hoe je het ook wilt noemen), weet wel wanneer het genoeg is en wat weg mag.

In een omgeving – waarin je mind stil kan zijn en zich kan ontspannen – kun je dat beter horen.

Daarom moet je er soms even tussenuit. You can’t see the forest from the trees.

Is dat iets waar je ook naar verlangt? Dan zijn onze retraites in Andalusië misschien wel wat voor jou. 

Je wordt een week lang helemaal in de watten gelegd. Je hoeft geen enkele beslissing te nemen, vanaf het moment dat je op het vliegveld van Malaga staat wordt alles voor je geregeld. Het enige wat jij hoeft te doen is je ticket te kopen en je tandenborstel in te pakken.

We zitten in een prachtige villa, midden in de natuur. Er wordt de hele week er heerlijk Ayurvedisch voor je gekookt en je wordt verwend met fijne yoga en mindfulness sessies. Tussendoor is genoeg ruimte voor een wandelingetje over het landgoed, een duik in de rivier of gewoon voor een goed boek aan het zwembad. 

De hele week is een ware detox voor lichaam en geest. Een complete reset. Ballast verdwijnt. Waardevolle inzichten zullen naar boven komen zodat jij weer weet hoe jij wilt leven.  

Soms moet je daar even aan herinnerd worden.

Heb je interesse? Kijk hier dan eens naar ons programma.

Ik wens je een fijne dag, met vanavond misschien wel even helemaal niets.

Met metta,

WINEKE

Voorpret

Voorpret

Ik kan het nog niet echt geloven, we hebben een nieuwe retraite locatie. Na een pauze (die toch wat langer duurde dan gepland), is er een prachtige plek op ons pad gekomen… Dank je wel lief universum .

In gedachten ben ik er al.

Ik stel me voor hoe we op het nieuwe houten yogadek de ochtend verwelkomen met energieke yogasessies en krachtige meditaties. Hoe we wandelen in de bossen om daarna af te koelen in het riviertje.

Ik denk aan een yogasessies aan het strand bij zonsondergang, aan fijne gesprekken en blije gezichten. En natuurlijk aan de heerlijke Ayurvedische maaltijden die niet alleen super yummy zijn, maar ook heel veel energie geven en reinigend en helend werken.

Ik voel zoveel energie door me heen gaan als ik denk aan de fijne ervaringen die daar gemaakt gaan worden. Alleen al deze gedachten maken me blij. En ik ben er nog niet eens.

Toch weer heel bijzonder hoe onze mind werkt.

Ons voorstellingsvermogen kan ons heel veel stress geven. Door stil te staan bij alle beren die we op de weg tegenkomen. Door allerlei mogelijke rampscenario’s door te lopen. Door te denken aan wat we (volgens onze mind) in het verleden allemaal verkeerd hebben gedaan…

Maar ons voorstellingsvermogen kan ons net zo goed een heel blij en tevreden gevoel geven. Gewoon door een positieve toekomst in gedachten te nemen of door aan positieve ervaringen te denken die je eerder hebt gehad (of die je gaat maken).

Zouden we daar niet wat vaker gebruik van moeten maken?

Mijn voorstel is daarom: Ga eens in je gedachten naar een plek waar je hele fijne herinneringen aan hebt. Een vakantielocatie, een fijne plek in je huis, een fantasieplek, ergens in de natuur, op het strand, met goede vrienden… Spanje?

Adem een paar keer diep in en uit en voel dat je daar bent. Sluit voor even je ogen en voel de sfeer, voel de mensen die er zijn, zie de spullen… ruik de geuren, hoor de geluiden…

Ik voel met je mee .

Want ik zit nu in gedachten in Spanje. Misschien wel met jou ?

Wil je meer weten over onze retraites, kijk dan eens op mijn pagina over de Yogavakanties. 

Ik wens je een blije dag.

Met metta,

WINEKE

Een belangrijke boodschap voor jou!

Een belangrijke boodschap voor jou!

Zo aan het begin van het nieuwe jaar heb ik een boodschap voor je. Het gaat over jou:

Jij bent sterk

Jij bent vriendelijk

Jij bent krachtig

Jij bent leuk

Jij bent gezegend

Jij bent mooi

Jij bent slim

Jij bent moedig

Jij bent genoeg

Jij bent gerespecteerd

Jij bent vrij

Jij bent genereus

Jij bent dankbaar

Jij bent inspirerend

Jij bent liefdevol

Jij bent warm

Jij bent aardig

Jij bent betrokken

Jij bent liefdevol

 

Print dit uit, plak het op je spiegel en zeg het tegen jezelf. Elke dag. En dan ga je het op een gegeven moment ook geloven.

Want het wordt tijd dat we van onszelf gaan houden. We hebben genoeg geleden. We hebben genoeg zorgen gehad. Er is genoeg gepiekerd. Het is tijd om gelukkig te zijn, om het mooie in deze wereld te zien en te vertrouwen in de goedheid van jezelf en van anderen.

Alles wat je aandacht geeft groei. Dus zo ook de goedheid in jezelf.

Dat doet me denken aan een vraag die Einstein stelde (volgens de overlevering):

Is de wereld volgens jou een liefdevolle plek?

Wat denk jij?

Wat onze echte natuur zijn? Zijn we diep van binnen boze, angstige, gefrustreerd en verdrietig mensen? Of zijn dat emoties die in de loop van ons leven (bewust of onbewust) in ons rugzakje terecht zijn gekomen? Doordat we in de loop van ons leven allerlei ervaringen hebben opgedaan, boodschappen hebben gehoord en gevoelens hebben gehad die ons verwarren. Waarbij we geen idee hadden hoe we daarmee om moeten gaan en daardoor misschien wel verder van onszelf zijn verwijderd?

Als dat zo zou zijn, dan zou het toch ook mogelijk moeten zijn, dit weer uit onze rugzak te halen? Zodat we weer dichter bij onszelf kunnen komen?

Wat zou er dan overblijven als we alle boosheid, angst, verdriet en frustratie kunnen laten gaan? Zou dat niet liefde zijn? Vriendelijkheid? Compassie?

Zou dit niet onze ware ‘boeddha-natuur’ zijn, zoals in het boeddhisme wordt gezegd? Worden we niet allemaal geboren als liefde?

Ik kies ervoor om dit te geloven. Ik kies ervoor om de stress en negativiteit uit mijn rugzakje te halen en te voelen dat we liefde zijn.

Doe je mee? De wereld heeft meer gelukkige mensen nodig!

Blijf me volgen en ik beloof je, je zult steeds meer met een liefdevolle blik naar de wereld kijken.

Ik wens je een liefdevolle dag.

Met metta,

WINEKE

 

 

 

Hoe overleef je je familie met de feestdagen. Dit echt even lezen!

Hoe overleef je je familie met de feestdagen. Dit echt even lezen!

Hoe verloopt jouw kerst dit jaar? Ben je al bij je familie of vrienden? Ga je er nog naar toe? Kijk je er naar uit of zie je het als verplichting? Of sla je het dit jaar even over?

Ik vind Kerstmis altijd best een aparte tijd. Je geniet van het samen zijn, het lachen, het lekkere eten, maar tegelijkertijd kun je je ook enorm ergeren aan de ander en soms ook boos worden. Bestsellerauteur en meditatieleraar Jan Geurtz zegt dat familieleden de beste ‘knoppendrukkers’ zijn. En leraar Ram Dass heel grappig: “Als je denkt dat je verlicht bent, brengt dan maar eens wat tijd door met je familie”.

Hoe zou het zijn als je dit jaar tijdens Kerst alle oordelen die je over je familie hebt (hoe ‘waar’ ze soms ook voelen), maar even negeert?

Gewoon niet meegaan in een interne dialoog als je vindt dat je broer weer eens het gesprek domineert? Als je vindt dat je neefje te veel herrie maakt. Of als je stiekem het eten niet lekker vindt…

Gewoon niet meegaan in die gedachten maar stoppen…. Even rustig diep in en uit ademen… en de gedachten het raam uit laten waaien.

Zou je dan niet meer genieten van het samen zijn?

Het hoeft ook niet altijd super gezellig te zijn om het leuk te hebben. Alleen al ‘samen-zijn’ maakt ons gelukkig. Dat is omdat ons lichaam – als we samen komen – het gelukshormoon oxytocine aanmaakt. Dat heeft de natuur zo voor ons bedacht om ons te stimuleren elkaar op te zoeken. Omdat we elkaar echt nodig hebben.

Nu zal onze geest niet zo snel de oordelen die we over onze familieleden hebben opgeven. Onze ratio heeft deze gedachten al zo vaak herhaalt, dat het hardnekkige patronen zijn geworden.

Daar heb ik nu een trucje op bedacht. Probeer eens, elke keer als je merkt dat je je aan iemand ergert, te bedenken wat je wél leuk vindt aan de ander.

Bijvoorbeeld dat je irritante oom zijn best doet om iedereen te entertainen. Dat je moeder zich mooi heeft aangekleed en smaak heeft. Dat je broer goed zorgt voor zijn vrouw. Dat je oma een bijzonder leven heeft geleid en zich nu kan ontspannen.

Of als dat lastig is, bedenk dan wat je wél leuk vindt aan de situatie.  Dat je lekker binnen zit. Dat er lekker voor je gekookt is of dat anderen genieten van jouw kookkunsten. Dat je in ieder geval onder de pannen bent. Dat iemand graag met jou in gesprek is.

Zo negeer je jouw ratio en maak je ruimte voor het voelen. Voelen geeft verbinding en verbinding geeft geluk (waarbij je ratio soms tot afstand leidt. En soms zelfs tot eenzaamheid).

Doe je mee met deze Kerstchallenge? Ga je deze twee kerstdagen niet mee met de oordelen van je ratio en open je je hart? Ga je voor verbinding en geluk?

Ik ben benieuwd hoe je deze kerst zult ervaren.

Ik wens je hele mooie dagen toe.

En als ik je niet meer spreek voor de jaarwisseling: op naar een liefdevol en verbonden 2023.

Met metta,

WINEKE

Ps Wellicht lees je deze blog buiten de kerstdagen… dan zijn er vast wel andere momenten waarop je dit ‘experiment’ kunt aangaan.