Waarom je beter niet kunt haasten

Doe jij dit ook wel eens:

• Beheerst rennen door de supermarkt.
• Op volle kracht fietsen door de stad. 
• Thuis de trap afrennen.
• Staand eten terwijl je spullen in je tas stopt.

Het lijkt misschien efficient om alles snel en meerdere dingen tegelijkertijd te doen, ik was er vroeger erg trots op dat ik dat zo goed kon, maar je betaalt wel een prijs voor dat gehaast. Je lichaam kan namelijk niet het onderscheid maken tussen haasten omdat je zoveel moet doen of haasten omdat je achterna gezeten wordt door een tijger.

In beide gevallen maak je stresshormonen aan en wanneer die onvoldoende kunnen afvloeien (doordat je je rust niet pakt), raakt je hormoonhuishouding ontregelt. Met allerlei gezondheidsklanten als gevolg.

Daarnaast maak je door je te haasten niet altijd de juiste keuzes. Want de stress die met het haasten gepaard gaat, geeft je een tunnelvisie. Zoals ze in het Engels zeggen: ‘the rabbit only sees the rabbit whole’. Want als die om zich heen gaat kijken wordt ie opgegeten door de vos. 

Tijdens mijn tijd als consultant had ik meer tunnelvisie dan ik me realiseerde. Zo was ik er op een koude winterochtend van overtuigd dat mijn auto was gestolen. IJsberend in de vrieskou belde ik direct de politie en precies op het moment dat werd opgenomen zag ik, in een flits, waar ik de avond te voren mijn auto had geparkeerd. Of, nog vervelender, tijdens de opbouw van een stand op de woonbeurs in de RAI reed ik achteruit over de parkeerplaats (in de Alpha Romeo van mijn toenmalige partner waarin jedoor de hoge kont nauwelijks kunt zien wat er achter je gebeurd tenzij je 2 meter lang bent), hard tegen de zijportier van een andere auto op. Toevallig net van een collega die die ochtend zijn splinternieuwe golf bij de leasemaatschappij had afgehaald. Het gevolg: een enorme deuk in zijn voorportier en een gebroken ruit en voor mijn partner een verhoogde no-claim.

Het lastigste van haasten is hiermee stoppen. De adrenaline is verslavend. Daardoor gaat op momenten van rust je geest toch weer opzoek naar actie.

Hoe ga je dan je ontspanning vinden? De boog kan toch niet altijd gespannen zijn.

Je geest gaat dit niet voor je doen. Dit zit vast in de patronen van presteren, perfectionisme, geen fouten mogen maken, niemand willen teleurstellen, etc. Maar je kunt wel gebruik maken van een hele andere bron: je gevoel. Je gevoel weet echt wel wanneer je je rust moet pakken.

En wanneer je nog even lekker kunt knallen.

Als je echt naar je gevoel gaat luisteren wordt het veel makkelijker om goed voor jezelf te gaan zorgen. Dan voel je wanneer je moet vertragen, in plaats van dat je je laat opjagen door je to do-lijst en je agenda.

Wanneer je in contact bent met je gevoel zul je veel meer genieten van het leven. Van een kopje koffie, van de tijd met je kinderen, van een fijn contact, zonder dat je je zorgen maakt over wat je straks allemaal nog moet doen.

Wanneer je kunt voelen, zal het lijken alsof je tijd over hebt. En jouw tijd is kostbaar. Jouw leven is kostbaar. We hebben er maar één en daar kunnen we beter maar zorgvuldig mee omgaan.

Met metta,
WINEKE