Hoe doe je dat? In  het NU zijn.

Hoe doe je dat? In het NU zijn.

“Waarom zou je eigenlijk in het NU willen zijn?”

Vaak mijn eerste vraag tijdens een mindfulnesstraining.

“Het geeft meer rust, ik pieker minder, ik geniet meer, ik weet beter wat ik doen moet.” Dat zijn dan vaak de antwoorden.

Mijn volgende vraag is:

“Als we weten dat het prettig is om in het NU te zijn, waarom doen we dat dan niet?”

Dat is een vraag die wat moeilijker te beantwoorden is.

We lijken soms wel verslaafd te zijn aan het denken, dat vaak helemaal niet over het nu gaat. Meestal zijn dat gedachten over wat we in de toekomst allemaal nog moeten doen (werk, klusjes thuis, boodschappen, een cadeautje dat gekocht moet worden). Of gedachten over wat er in het verleden gebeurd is (heb ik wel de juiste email gestuurd, heb ik niet iets verkeerds gezegd in de app, heb ik tijdens mijn presentatie niet iets over het hoofd gezien?).

Dat gepieker haalt er wel een beetje de glans vanaf. Een mooie uitspraak van Jon Kabat-Zinn, de man die mindfulness in het westen heeft geïntroduceerd, is “Piekeren is als leven met de handrem aan.”

We zitten zo vaak in ons hoofd dat het soms wel lijkt alsof we wandelende hoofden zijn geworden, met een lichaam dat ons van A naar B brengt. Een lichaam waar we nog een kop koffie in stoppen, als het moe dreigt te worden, in plaats van dat we luisteren naar wat het echt nodig heeft.

Nu kun je niet ‘stoppen met denken’ op basis van wilskracht en goede voornemens. Want dan ga je het denken proberen te stoppen door er nog meer over na te gaan denken. Maar je kunt wel uit je hoofd gaan, door als het ware ‘te zakken van het hoofd naar je lichaam’. Door het lichaam te voelen. Door de adem te voelen. Je kunt niet tegelijkertijd denken én voelen.

Probeer het maar eens:

  1. Voel hoe je lichaam nu zit terwijl je dit leest.
  2. De contactpunten met de ondergrond.
  3. De beweging van de adem.
  4. Deze inademing.
  5. Deze uitademing.
En? Je kunt niet én je aandacht richten op het denken én op het voelen. Dus als jij uit het hoofd wilt en je wilt stoppen met het gepieker, dat kan de MBSR Mindfulnesstraining je dit leren. Het is een vaardigheid van de geest die je kunt leren. Net zoals je kunt leren een nieuwe taal te spreken of een instrument te bespelen.
Spreek dat je aan? Wij starten 5 keer per jaar met een mindfulnesstraining. Het is echt opmerkelijk hoe aandacht voor de adem je leven kan veranderen. Ik heb het zelf ervaren en zie het dagelijks in mijn praktijk.
De zin van het leven

De zin van het leven

Hoe doe je dat? Tevreden leven, als je ‘s avonds en in het weekend nog aan het werk bent met emails en  projecten? Als je agenda overloopt van de verplichtingen, als thuis de klusjes opstapelen en je een huishouden hebt te runnen. Het zou niet vreemd zijn, als je ‘s nachts wakker zou liggen van alle to-do’s die maar niet afkomen.

We denken vaak dat als dat ene project klaar is, dan kan ik ontspannen. Als mijn huis schoon en opgeruimd is, dan heb ik rust in mijn hoofd. Als ik dat issue op mijn werk heb opgelost, dan kan ik tevreden zijn.

Als… als… als… dan ben ik gelukkig.

Het probleem is dat er altijd wel weer een nieuw project, een nieuw probleem, een nieuwe uitdaging op je staat te wachten. Het leven is nooit AF.

Misschien gaat het leven niet om het af te maken, om het bereiken van dat doel. Natuurlijk is het prettig als je je doelen bereikt. Maar als je alleen maar oog hebt voor je doel en geen aandacht hebt voor de weg daarnaar toe, zou je dan niet een hele hoop pareltjes van geluk missen?

Als je een bergwandeling maakt en je hebt alleen maar oog voor de top van de berg, dan zie je niet de prachtige bomen langs de weg, dan mis je de heerlijke geur van de bloemen, dan merk je het gezang van de vogeltjes niet op en geniet je niet meer van het gezelschap waar je mee bent.

En wellicht mis je dan ook een short cut, of een paadje naar een veel mooiere top.

Zou je geluk niet veel meer zitten in de weg? In het horen van de vogels, het ruiken van de bloemen, het contact met de mensen om je heen. ‘Alles wat je aandacht geeft wordt mooier.’ Het was zelfs een slogan van Ikea.

Ik raak altijd enorm geïnspireerd door dit verhaal van de Britse filosoof Alan Watts. Hij zegt: “Life is a dance. It’s not about the end. Life isn’t a journey. We don’t have to go anywhere. We are supposed to dance”.

“Als het alleen om het eindresultaat zou gaan, dan zouden we alleen de laatste noten van een concert hoeven te horen en alleen de laatste vijf minuten van een dansvoorstelling hoeven te zien”, zegt Watts.

Zou dansen door het leven het leven niet veel plezieriger, leuker en vrolijker maken? Als je bewust bent van de smaak van een lekkere kopje thee, je de zon je huid voelt verwarmen, je verbinding hebt met de mensen waar je mee bent.

Nu zal dat niet altijd zo makkelijk zijn. Want er komen 24/7 zoveel prikkels op ons af en onze geest houdt zich liever vast aan bekende patronen van hard werken, doelen stellen en pas tevreden zijn wanneer het af is (want dat is veilig volgens je oerinstinct). We lijken wel verslaafd te zijn aan denken en doen. Het moeilijkste – als je adrenaline en cortisol in je lijf hebt – is vaak gas terugnemen.

Soms is een vriendelijk duwtje in de rug nodig om blinde vlekken en patronen te veranderen. 

Als jij het gevoel hebt dat er iets moet veranderen, als jij verlangt naar meer genieten en je niet weet hoe en waar te beginnen, dan kan een mindfulnesstraining je net die tools geven die je nodig hebt.

Wij starten vijf keer per jaar met de 8-weekse MBSR mindfulnesstrainingeen krachtige, wetenschappelijk onderbouwde training. Je leert je onrustige geest te kalmeren en aandacht te hebben voor wat er NU gebeurd. Van moment tot moment. Zodat je dansend van plezier door het leven kunt gaan.

Je bent van harte welkom.

Met metta,
WINEKE

Mindfulness Push-ups

Mindfulness Push-ups

Mindfulness Push-ups

‘Meditations retreats are awesome’

Dat zegt onze punkrock meditatieleraar Noah Levine, een kale veertiger met tatoeages over zijn hele lichaam, tijdens een 7-daagse retreat in Cadzand. Als hij spreekt heft hij zijn rechterhand op en kijk je naar een getatoeëerd oog.

Ik moet hem gelijk geven. Op een retreat heb je alle tijd, stilte en wordt er 7 dagen voor je gezorgd. Waar vind je dat nog? En na 7 dagen voel je je als herboren. 

Maar het is wel hard werken. Tien uur mindfulness push ups per dag. Maar een hele andere manier van hard werken dan je vast gewend bent. Als je regelmatig mediteert, dan weet je hoe het is om op je kussentje te zitten en dan kun je dit ook. Zeker op deze prachtige locatie in Cadzand. 

De gebruikelijke irritatie kwam wel weer naar boven. Zoals bij iedere retraite vind ik dat er teveel wordt geschuifeld en gehoest en er te veel onrustig heen en weer wordt gelopen.

Dit ongemak is overigens wel welkom. Het leren verdragen van ongemak geeft rust en ruimte. Daar heb ik in het dagelijks leven veel baat bij. Bovendien helpt het om je relatie tot je mind beter te leren kennen. Geloof ik mijn gedachten en laat ik me meeslepen door mijn emoties? Of laat ik het gaan? 

Maar eerst leidt boosheid tot opstandigheid. Eerst ga ik zelf demonstratief schuifelen, hoesten als iemand anders hoest en druk heen en weer lopen. Een keer loop ik zelfs geïrriteerd de meditatieruimte uit.

Op de derde dag geef ik me gewonnen. Zoals bij iedere retraite, blijkt ook hier weer de bevrijding te zitten in het leren omgaan met mijn mind als die geïrriteerd is. Niet in het proberen te controleren van mijn omgeving.

Steeds duidelijker zie ik de mind als mijn room mate zoals Noah het noemt. Steeds als mijn room mate zich aandient, heb ik een keuze. Doe ik er iets mee of negeer ik ‘m? De vrijheid zit in zien van de mind als een zintuig. Een zintuig dat je voortdurend probeert te beschermen tegen gevaar, wat er vaak niet is.

Het blijft oefenen om dit te herkennen, maar het is de inspanning waard. Noah, die in zijn jeugd aan de drugs verslaafd was, zegt dat zijn suffering met 90% is verminderd.

Zo hoop ik bij terugkomst dat ik me niet meer ergeren aan mijn benedenburen die ieder weekend hun woning aan feestende airbnb-ers verhuren. En dat ik compassie voel voor de neurotisch blaffende hond van de nieuwe buurman. ‘Geluid hoef je niet te zien als een storende afleiding, maar als een gebeurtenis in de mind die voorbij komt’, zegt Noah. Zou ik het die hond kunnen leren?

De vier uur durende terugtocht naar Amsterdam is in ieder geval een interessante oefening in het leren omgaan met een geïrriteerde mind. Als ik samen met mede-retraiteganger Laura op de trein wordt gezet, komen we in een stilte coupé terecht. Met ‘Ssssst’ op alle stoelen is het er zelfs stiller dan tijdens onze retraite dus we kunnen niet napraten na 7 dagen stilte. Ook het bericht dat er, vanwege ‘onverwachte werkzaamheden’, geen treinen reden tussen Leiden en Hoofddorp kan me niet deren. Ik geniet van het zonnetje in vervangende bus. En ik heb alle begrip als ik op een terras tien euro moet betalen voor een vegetarische burger wat geen burger blijkt te zijn, maar een oversized portobello op een wit broodje. Ben benieuwd hoe lang dat gevoel blijft. 

Met metta,
WINEKE

Waarom je beter niet kunt haasten

Waarom je beter niet kunt haasten

Waarom je beter niet kunt haasten

Doe jij dit ook wel eens:

  • Beheerst rennen door de supermarkt.
  • Op volle kracht fietsen door de stad. 
  • Thuis de trap afrennen.
  • Staand eten terwijl je spullen in je tas stopt.

Het lijkt misschien efficient om alles snel en meerdere dingen tegelijkertijd te doen, ik was er vroeger erg trots op dat ik dat zo goed kon, maar je betaalt wel een prijs voor dat gehaast. Je lichaam kan namelijk niet het onderscheid maken tussen haasten omdat je zoveel moet doen of haasten omdat je achterna gezeten wordt door een tijger.

In beide gevallen maak je stresshormonen aan en wanneer die onvoldoende kunnen afvloeien (doordat je je rust niet pakt), raakt je hormoonhuishouding ontregelt. Met allerlei gezondheidsklanten als gevolg.

Daarnaast maak je door je te haasten niet altijd de juiste keuzes. Want de stress die met het haasten gepaard gaat, geeft je een tunnelvisie. Zoals ze in het Engels zeggen: ‘the rabbit only sees the rabbit whole’. Want als die om zich heen gaat kijken wordt ie opgegeten door de vos. 

Tijdens mijn tijd als consultant had ik meer tunnelvisie dan ik me realiseerde. Zo was ik er op een koude winterochtend van overtuigd dat mijn auto was gestolen. IJsberend in de vrieskou belde ik direct de politie en precies op het moment dat werd opgenomen zag ik, in een flits, waar ik de avond te voren mijn auto had geparkeerd. Of, nog vervelender, tijdens de opbouw van een stand op de woonbeurs in de RAI reed ik achteruit over de parkeerplaats (in de Alpha Romeo van mijn toenmalige partner waarin jedoor de hoge kont nauwelijks kunt zien wat er achter je gebeurd tenzij je 2 meter lang bent), hard tegen de zijportier van een andere auto op. Toevallig net van een collega die die ochtend zijn splinternieuwe golf bij de leasemaatschappij had afgehaald. Het gevolg: een enorme deuk in zijn voorportier en een gebroken ruit en voor mijn partner een verhoogde no-claim.

Het lastigste van haasten is hiermee stoppen. De adrenaline is verslavend. Daardoor gaat op momenten van rust je geest toch weer opzoek naar actie.

Hoe ga je dan je ontspanning vinden? De boog kan toch niet altijd gespannen zijn.

Je geest gaat dit niet voor je doen. Dit zit vast in de patronen van presteren, perfectionisme, geen fouten mogen maken, niemand willen teleurstellen, etc. Maar je kunt wel gebruik maken van een hele andere bron: je gevoel. Je gevoel weet echt wel wanneer je je rust moet pakken.

En wanneer je nog even lekker kunt knallen.

Als je echt naar je gevoel gaat luisteren wordt het veel makkelijker om goed voor jezelf te gaan zorgen. Dan voel je wanneer je moet vertragen, in plaats van dat je je laat opjagen door je to do-lijst en je agenda.

Wanneer je in contact bent met je gevoel zul je veel meer genieten van het leven. Van een kopje koffie, van de tijd met je kinderen, van een fijn contact, zonder dat je je zorgen maakt over wat je straks allemaal nog moet doen.

Wanneer je kunt voelen, zal het lijken alsof je tijd over hebt. En jouw tijd is kostbaar. Jouw leven is kostbaar. We hebben er maar één en daar kunnen we beter maar zorgvuldig mee omgaan.

Met metta,
WINEKE