Dit is waarom dat kritische stemmetje steeds weer opduikt

Dit is waarom dat kritische stemmetje steeds weer opduikt

Ken je dat stemmetje dat zegt dat het weer niet goed genoeg is wat je doet. Dat stemmetje dat zegt dat je stom bezig bent. Dat zegt dat je beter je best moet doen. Dat je hebt gefaald. Dat je geen fouten mag maken… 

Ik denk dat we allemaal die innerlijke criticus wel kennen. Dat stemmetje dat zo vaak over je schouder mee kijkt en je aardig kan opjagen. Soms zou je willen dat die niet zou bestaan. 

Maar heb je er wel eens bij stil gestaan waarom we dat stemmetje er is? 

Eigenlijk heeft het hele goede bedoelingen. Dat stemmetje wil dat jij veilig bent en probeert je te beschermen. Daarom is het je steeds aan het waarschuwen. Om te voorkomen dat je fouten maakt. Vaak tegen beter weten in, want je hoeft helemaal niet bescherm te worden. Je weet best hoe je de dingen aan moet pakken. 

Zou je dat stemmetje gerust kunnen stellen? 

Bijvoorbeeld door tegen het stemmetje te zeggen dat ‘fouten’ maken menselijk is. Dat het gewoon gebeurtenissen zijn die anders lopen dan je had verwacht. 

En erop vertrouwen dat je als er ‘problemen’ ontstaan, je tegen die tijd wel weet hoe je daarmee om moet gaan. 

Door tegen het stemmetje te zeggen dat niet al je tijd en energie gestopt hoeft te worden in het ‘verbeteren’ van de dingen die je doet, want het gaat nu toch goed? 

Door tegen het stemmetje te zeggen dat je NU veilig bent en dat het zich NU geen zorgen hoeft te maken. 

“Het is nu ok .”

Weten dat elke emotie een functie heeft, vind ik een troostende gedachte. Het helpt me ze een plek te geven. Daardoor kan ik wat makkelijker tegen de criticus zeggen dat als het weer eens onverwacht naar voren springt: “Ik begrijp je. Geen paniek. Komt goed. We zijn goed bezig. Het is ok.” 

En de criticus dan geruststellen dat je wel weet wat je te doen staat, mocht het anders lopen dat je had verwacht. 

Mindfulness gaat over leren omgaan met je geest. Met compassie voeg je daar nog iets aan toe: je stelt je geest gerust. Je geeft hem liefde en de juiste verzorging. 

Mindfulness is het wasmiddel. 

Compassie is de wasverzachter. 

Met een beetje wasverzachter kan je geest zich ontspannen. Dan kom je uit de angst en kun je gaan genieten van jouw mooie leven. Met wasverzachter wordt je geest je beste vriend. Met alles wat daarbij hoort. Het plezier, de pret, de blijdschap én de momenten dat je kribbig bent. Dat er boosheid is. Dat er ongeduld is. Dat hoort allemaal bij het mens zijn. Je mag er zijn. Je bent goed zoals je bent. 

Nu weet ik dat onze geest zich niet zo makkelijk gewonnen geeft. Oude patronen kunnen soms heel hardnekkig zijn. Daarom is het trainen van Compassie ook zo waardevol. Ik geef twee keer per jaar een Compassie Training. Een krachtig programma, waarmee je oude patronen uit de weg gaat ruimen. Na 8 weken zul je heel anders in het leven staan. Je voelt de zachtheid die in je zit. De vriendelijkheid, de liefde. Je hart zal zich openen en je zult zoveel meer gaan genieten van de dingen die je doet. 

Ik wens je een zachte dag. 

Met metta, 

WINEKE 

PS Misschien is dat kritische stemmetje ook helemaal niet van jou? Zou het ook zinnetjes kunnen zijn die in het verleden tegen je zijn gezegd en waarvan je bent gaan geloven dat ze waar zijn? 

Benieuwd naar De Compassie Training? Hier alle info.

Verlang jij er ook wel eens naar, dat jouw wereld wat kleiner is…?

Verlang jij er ook wel eens naar, dat jouw wereld wat kleiner is…?

Wat een rare tijd is dit toch. Er komt zoveel op ons af. Als je naar het nieuws kijkt, denk je dat de wereld in brand staat. De ene crisis is nog niet voorbij of er dient zich weer een andere aan. En de daaropvolgende crisis kunnen we al voelen aankomen… 

En het gekke is, het is op een rare manier verslavend, waardoor je de hele dag door met het nieuws bezig kunt zijn. Je staat ermee op, overdag je praat erover en ‘s avonds ga je ermee naar bed. Dat doet ons oerinstinct. Dat houdt zich altijd maar bezig met problemen. Om jou te kunnen beschermen tegen wat er zou kunnen gaan gebeuren. 

Maar is dat niet tegen beter weten in? Kun je jezelf wel ‘beschermen’ door de hele dag het nieuws te volgen en je steeds maar voor te bereiden op wat er zou kunnen gaan gebeuren? 

Wordt jouw wereld daar niet juist stressvoller van? 

Hoe zou de wereld van Jan, de boer uit Friesland die de hele dag op het land bezig is, eruit zien?
Of van Paul, de schilder uit Den Haag die de hele dag op de steigers aan het schilderen is? 

Of van Janneke die op een Amsterdamse kinderboerderij werkt? 

Zij zijn vooral bezig met wat er die dag aan klussen gedaan moeten worden en zullen niet zo vaak denken dat de wereld in brand staat. 

Nu sta jij waarschijnlijk niet op de steigers of tussen de geiten, 

maar je kunt je wel laten inspireren door mensen die de hele dag met hun handen bezig zijn. Mensen die geen tijd hebben voor het nieuws (of voor social media) en vooral gericht zijn op hun eigen wereld. 

Hoe zou jouw wereld eruitzien, als je alle onheilspellende berichten aan je voorbij laat gaan? Als je in plaats van oorlogsbeelden mensen ziet die je dierbaar zijn, je iets aardigs tegen een buurman zegt, je een wandelingetje maakt en je de vogels hoort fluiten? 

Is het een idee om de komende tijd jouw wereld wat kleiner te maken? En je te richten op liefde, plezier en ontspanning in jouw leven. 

Bijvoorbeeld door: 

  • Aandacht te besteden aan mensen die je dierbaar zijn.
  • Lief te zijn voor jezelf en je grenzen te bewaken.
  • Te rusten wanneer je dat nodig hebt.
  • De natuur in te gaan wanneer je energie nodig hebt.
  • Tijd te maken voor de bezigheden die jou echt voldoening geven… 

Daarmee maken wij met elkaar de wereld een beetje mooier. Want als jij goed voor jezelf gaat zorgen, zul je ook goed zorgen voor de wereld om je heen. Wanneer jij begrip hebt voor jouw eigen worstelingen, zul je die ook hebben voor de worstelingen van anderen. 

Ik draag daar graag met MettaMind aan bij met mijn Compassietrainingen. 

Deze training helpt je om goed voor jezelf te zorgen. Je gaat ontdekken dat je best wat liever voor jezelf mag zijn, dat de lat niet altijd zo hoog hoeft te liggen, dat je niet altijd zo hard hoeft te werken en dat – wat je doet en wie je bent – goed genoeg is. En dat is echt zo!

Ik beloof je, na 8 weken ziet jouw wereld er veel liefdevoller en onbezorgder uit. 

Meedoen met De Compassietraining? Hier alle info. https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/

Ik wens je een kleinere en liefdevolle wereld toe. 

Met metta, 

WINEKE

Waar ben je nou echt boos over?

Waar ben je nou echt boos over?

Een oude monnik ligt lekker op een groot meer in zijn bootje te doezelen. De zon verwarmt zijn huid en hij voelt zich heerlijk gewiegd door het kabbelende water. Dan schrikt hij plotseling wakker doordat een ander bootje dat met een doffe knal tegen de zijkant van zijn bootje aanstoot. BOEM! 

De oude monnik springt overeind, klaar om de stuurman eens goed te vertellen dat hij beter uit zijn doppen moet kijken! Maar dan ziet hij dat er niemand in het bootje zit. Het bootje was losgeraakt van de kant en de stroming had het naar hem toe geleid… 

De oude man realiseerde zich op dat moment dat de boosheid in hem zelf zat, niet in het bootje. ‘En…’, zo eindigen dit soort verhaaltjes over oude monniken vaak, ‘toen bereikte hij verlichting’. De man wist dat hij zelf zijn boosheid moest lo laten wilde hij vrij zijn. En dat was wat hij deed. 

Wij kunnen soms zo boos worden op personen die op onze knoppen drukken. Als iemand je in het verkeer afsnijdt, als iemand in een winkel onaardig tegen je doet, als je het idee hebt dat je manager je passeert of je nare feedback geeft. Vaak heeft het geen zin om boos te worden op die persoon. Je hebt ze niet aan een touwtje. 

De onlangs overleden Vietnamese mindfulnessleraar Thich Nhat Hanh zei dat ‘boos worden op iemand anders, is als het gooien van hete kolen. Je hebt er alle twee last van.’ 

Je kunt nog zoveel gelijk hebben, maar misschien heb je er meer aan als je – net als die monnik – je irritatie van je af kunt laten glijden. Dan kun je weer contact maken met jezelf, met je hart, met wie je echt bent. En dat is niet boosheid. Dat is een sluier. Die kun je van je af zetten. 

Ik denk dat wat je echt bent, een vriendelijk persoon vol liefde is. Iemand die het beste met anderen voorheeft en het liefst wil dat we allemaal gelukkig samen leven. 

Dat is toch een veel fijnere emotie om te voelen dan boosheid? Ook al heb je al het gelijk van de wereld… 

Eens proberen? Dus de volgende keer als iemand op jouw knoppen drukt: adem in…. adem uit…. Open je voor de spanning in je lichaam… Verzet je niet tegen boze gedachten… Kijk er naar… adem ermee… Een paar minuutjes even alleen maar voelen wat er door je heen gaat… Dan kan de boosheid ook weer gaan, als wolkjes aan de hemel die voorbij gaan. En dan ben jij vrij. 

Mindful met boosheid omgaan is natuurlijk geen toverpil. Soms vergt het wat oefening. Maar het is te leren. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Ik ben een veel vrolijker persoon geworden sinds ik op mijn kussentje zit. Vraag het maar aan mijn familie ;). 

Maar ik zie ook bij mijn cursisten, dat er vaak een last van hun schouders valt. 

Als jij ook van die vervelende emoties af wilt, als jij niet zo gevoelig wilt zijn voor knoppendrukkers (vaak de mensen die het dichts bij je staan), doen dan mee met mijn mindfulnesstraining. Met deze training heb ik het geleerd en ik sta te popelen om het jou ook te leren. De wereld heeft meer gelukkig mensen nodig! 

Een cliché omdat het waar is

Een cliché omdat het waar is

Er is zoveel dat ik wilde delen dat ik de woorden niet meer kon vinden en in een writers block terecht kwam. Wat is het toch turbulent in de buitenwereld. En dat terwijl ik begin dit jaar 2022 het jaar van de liefde hebt genoemd. En in januari en februari met veel liefde wekelijkse online heartfulness mindfulness sessies heb gegeven. 

Maar buiten schijnt nog steeds de zon, en zie je overal de lentebloesems… De natuur wil weer gaan groeien en bloeien. 2022 is nog steeds het jaar van de liefde. Liefde overwint alles. Het klinkt als een cliché, maar een cliché is een cliché omdat het waar is. Liefde is de sterkste kracht die er is. Sterker dan boosheid, frustratie, angst… 

Alle emoties zijn uiteindelijk energie. Een trilling. Een frequentie. En liefde trilt het sterkste. Sterker dan boosheid, frustratie, angst. Liefde trilt als het ware de negativiteit weg. 

Ga maar na, wanneer je je blij, vrolijk en liefdevol voelt, heb je alle energie van de wereld. Dan is het alsof je op wolken loopt. Dan twijfel je niet en durf je de dingen te doen die jou gelukkig maken. Tegenslag deert je niet en gemopper van anderen glijdt van je af. Je ziet de zon schijnen, je ruikt de frisse lentelucht, je hoort de merels zingen. De wereld is een klein paradijs. 

Voel je je daarentegen somber, dan heb je geen puf om de deur uit te gaan. Je hebt geen energie om iets te ondernemen, Er komen geen ideeën en de wereld ziet er grijs uit. Is dat herkenbaar? 

Wat zou er gebeuren als je bewust kiest voor liefde? En dan heb ik het niet over romantische liefde, maar over het kiezen voor: 

  • het positieve in de wereld
  • voor de schoonheid om je heen
  • voor vriendelijk zijn
  • voor het zorgen voor mensen en dieren voor het goed voor jezelf zorgen
  • voor genoeg rusten en je grenzen bewaken voor tijd aan mensen die je dierbaar zijn… 

Hoe zou je je voelen als je je focust op liefde, en negativiteit negeert. Gewoon geen aandacht meer aan besteden. Even geen nieuws, geen moeilijke gesprekken, geen stressvolle taken, maar: liefde. Als je goed kijkt, zie je misschien wel overal… 

Met je hart verhoog je je frequentie, ben je veilig voor negativiteit en kun je doorgaan met je leven. Gezond, gelukkig, zonder onnodige stress. 

Laten we met elkaar dit jaar het jaar van de liefde maken. 

Je krijgt die apen echt niet te pakken

Je krijgt die apen echt niet te pakken

Een van de grootste misverstanden over meditatie, ik hoor na al die jaren nog steeds, is dat je je hoofd moet leegmaken. Dus dat je de gedachten moet zien weg te duwen. En dat je het dan goed doet. En dat je het dus fout doet als er nog steeds gedachten zijn. 

Op die manier wordt meditatie wel heel hard werken. Want je kunt niet stoppen met denken. Je hebt het vast vaak genoeg geprobeerd. Dat komt misschien door de manier waarop we in het westen meditatie hebben leren kennen. Met afbeeldingen van monniken die er zo sereen bij zitten. Maar dat is een marketing verhaal. Je kunt je gedachten niet tegenhouden. 

Ik zou niet weten hoe. Je hebt geen controle over wat er binnen komt. Er zit niemand aan het stuur. Ook niet bij mensen die al honderd jaar mediteren. Ook niet bij de monniken. Ook niet bij de Dalai Lama. 

Maar je kunt het wel rustig krijgen in je hoofd. 

In Azië hebben ze het over de monkey mind: in ons hoofd zitten allemaal aapjes die de hele dag door van tak tot tak springen. We hebben een blije monkey, een onrustige monkey, een boze monkey, een verdrietige monkey, een plannende monkey, een verzorgende monkey. 

Als je ze probeert te vangen (wanneer ze je helemaal gek maken) dan gaan ze alleen maar harder krijsen. Maar als je ze negeert, of er gewoon naar kijkt en niets doet, dan gaan ze op een gegeven moment vanzelf wel zitten en wordt het rustig in je hoofd. 

Dat is wat je doet met meditatie. Dat kan iedereen. 

Het bijzondere is, dat als er rust komt in je hoofd, er ruimte ontstaat voor je hart. En daar hoor je vast iets heel moois. 

Want in je hart zit vriendelijkheid, compassie, geduld, begrip. Je hart oordeelt niet, je hart zegt dat het ok is zoals het is. Dat jij ok bent zoals je bent. 

Ga maar na, als je even een klein geluksmomentje hebt, als je een mooie zonsondergang bewondert, als je je kind of je huisdier knuffelt, als iemand lief voor je is… dan open je je hart en zit je even niet in je hoofd en kun je heel zachtjes je hart horen zeggen, dat het allemaal ok is. Dat je kunt relaxen en mag genieten van je mooie leven. 

Als je dat maar vaak genoeg hoort, dan ga je het misschien ook wel geloven. Want het is echt zo. 

Maar onze geest geeft zich niet zo snel gewonnen. Want die heeft stress. Soms heb je een beetje hulp nodig om de gestreste monkeys tot bedaren te brengen. Het wordt bijna een cliché, maar mindfulness is echt een wondermethode voor rust in je hoofd en balans in je leven. Wil je meer lezen over onze mindfulnesstrainingen, kijk dan eens hier op de site.  

Deze kapstok kan jouw kompas zijn!

Deze kapstok kan jouw kompas zijn!

Een van de krachtigste onderdelen van de compassietraining die ik sinds vorig jaar geef, is de kapstok waaraan alles wordt opgehangen.

In deze peptalk wil ik deze kapstok graag met je delen. Het is wat theoretisch, je zou er best wel eens veel aan kunnen hebben,

Het gaat over de drie ‘systemen’ die voor een groot deel bepalen hoe we ons voelen en wat we doen.

  • De eerste kennen we heel goed. Dat is ons gevaarsysteem dat ons waarschuwt voor gevaar en zorgt dat we in actie komen (de bekende fight/flight/en soms freeze reactie).
  • De tweede is ons jaagsysteem. Dat gaat over streven naar korte termijn behoeftebevrediging: eten, status, seks, spullen. Ontstaan in de oertijd toen er schaarste was, want je wist nooit wanneer er een volgende kans voorbij zou komen.
  • Het derde systeem, en dat wil ik hier graag uitlichten, is ons zorgsysteem. Ontwikkeld door de natuur voor ons ‘zoogdieren’ zodat we goed voor ons nageslacht, voor elkaar maar ook voor onszelf zorgen.
We zorgen vaak heel goed voor onze kinderen, ons omaatje, ons huisdier, voor een goede vriendin die hulp nodig heeft, maar we vergeten we nog wel eens voor onszelf te zorgen. Terwijl dat ons, vooral nu, zo goed van dienst kan zijn.
  • Om jezelf gerust te kunnen stellen op momenten dat je in de stress schiet.
  • Om jezelf een knuffel te kunnen geven wanneer je het moeilijk hebt en je kunt zeggen, het is ok, het gaat ook weer voorbij.
  • Om op momenten dat je boos wordt op jezelf, je kunt zeggen ‘Ik ben ook maar een mens. Ik doe wat ik kan en dat is goed genoeg.’

Ons zorgsysteem is een hele krachtige bron van heling. Het is alleen ondergesneeuwd door ons jaag- en gevaarsysteem dat zo overprikkeld is.

Maar je kunt het wel versterken. Door te zakken vanuit je gestreste hoofd naar je lichaam. En je hand op je hart te leggen en de geruststellende beweging van je adem te voelen.

Misschien ook nu? Met je hand op je hart… het voelen van de ademhaling….

En je dan voel je misschien ook wel de zorgzame liefde die in jou zit. Diezelfde liefde die jij hebt gekregen van mensen die jou waarderen. Diezelfde liefde die jij geeft aan mensen die jij waardeert. Een zorgzaamheid die je rust, ontspanning en voldoening geeft. Als een antidote voor angst en stress.

Misschien een interessant experiment om het komend weekend te leven vanuit je zorgsysteem: op momenten dat je even in de war bent, leg je je hand op je hart, volg je de ademhaling en voel je hoe jouw liefdevol hart je ondersteunt.

.
Ik ben benieuwd wat deze blog met je doet. Als je het leuk vindt, kun je hieronder een reactie achterlaten.
.
Meer weten over onze compassietraining? Hier alle info: https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/