Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness
Wel ff wennen weer, die regen. Het is goed voor de plantjes – mijn tuintje is er blij mee – maar ik kijk toch wel een beetje met weemoed terug naar die mooie zomer. Heb jij ook zo genoten van de warmte, de zon op je huid, de lange avonden, het slenteren op je slippers, de lange wandelingen. Wat een topzomer.
Toch heeft het ook wel wat, de verandering van de seizoenen. Nu ziet alles er weer heel anders uit. Blaadjes die door de lucht dansen, planten die afsterven om de winter onder de grond door te brengen, om dan in de lente weer naar boven te komen met mooie stengels en prachtige bloemen. Het onstuimige geruis van de twintig meter hoge fluisteriepen achter mijn tuin wat past stopt als al hun bladeren zijn gevallen.
Deze circle of life helpt me om blij te zijn met het aankomende najaar en haar regen en kou te accepteren.
Het helpt om te zien dat alles verandert. Altijd. De hele tijd… Soms moet er iets afsterven zodat er daarna een groeispurt gemaakt kan worden.
En dat kan best spannend zijn. Want je weet niet hoe dit proces gaat verlopen. Maar je kunt het niet tegenhouden. Dat kost alleen maar energie.
Meebewegen maakt het leven veel makkelijker. Dan kun je dansen met de seizoenen en ga je door met leven zoals leven voor jou is bedoeld.
“You can’t control the waves, but you can learn how to surf.”
Een mooie mindfulness-quote die je misschien wel kent.
Wanneer je leert surfen op de golven van het leven, kun je er misschien ook wel meer van genieten. Dan schrik je niet meer zo van de angst die je voelt als je boven op een metershoge golf balanceert. Dan geniet je meer van de kriebels in je buik als je weer met een hoge snelheid naar beneden glijdt. Dan behoud je je balans als je soepel het strand op vaart. En spring je heigh van de adrenaline van de plank om weer op vaste bodem terecht te komen.
Dus laten we gaan surfen. En niet bang zijn voor de angst. Vertrouw op de golven, vertrouw op de natuur en vertrouw op jezelf.
Laat spanning toe
Voel het in je lichaam
Adem ermee
Maak jezelf zacht…
Verzet je niet
Laat het er zijn
En wie weet komt er dan ruimte voor vertrouwen.
Kun je het voelen?
Wanneer je zacht blijft, kun je ook beter aanvoelen wanneer een winterslaap zich aandient en je even lekker warm onder een dekentje moet gaan liggen.
En je voelt het wanneer er een groeispurt zit aan te komen.
Dat maakt het makkelijker om de winter door te komen. Als de tijd rijp is, kom je wel weer in actie.
Hoe klinkt dat? Wil je ook leren surfen? Ik ben er al een tijdje mee bezig en leer je graag hoe je je zorgen en onrust kunt pareren, zodat je echt gaat genieten van het bijzondere leven dat je is gegund. Ook als het even spannend wordt.
Iedere week geef twee gratis ‘Op Weg Naar Rust Sessies’ waarin je minstens drie tips krijgt die je gaan helpen overbodige ballast uit je rugzakje te halen.
Om jou te helpen je balans te behouden en zodat je kunt meebewegen met de veranderlijkheid van het leven.
Ja, fijn, ik wil graag een ‘Op Weg Naar Rust Sessie’.
Ik wens je een mooie veranderlijke week.
Met metta,
WINEKE
Eén ding staat vast: niets is zeker
Ons lot hangt van onwaarschijnlijk toeval aan elkaar
Alles wat in hoop verankerd ligt
Is een speelbal van veranderend getij
En op de golven dansen wij
Uit: Op De Golven Dansen Wij. Van Dik Hout (2022)
Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
De meest gestelde vraag na onze vakantie is vast “Hoe kan ik het vakantiegevoel zo lang mogelijk vasthouden?”
Nu heb ik altijd van mijn mindfulness meditatieleraren geleerd dat alles voortdurend verandert en dat je ‘een gelukzalig gevoel’ niet kunt vasthouden. Je kunt eigenlijk niets vasthouden. Al helemaal niet hoe je je voelt.
Het heeft zelfs het tegenovergesteld effect. Proberen dat fijn vakantiegevoel vast te houden geeft juist stress. Wellicht omdat je onbewust ook wel weet dat je eenmaal thuis toch weer meegezogen wordt in de maalstroom van het dagelijks leven met alle to-do’s, verplichtingen en verantwoordelijkheden.
Toch riepen mijn eerste yoga- en mindfulnessretraites op Bali en de vakanties die daarop volgden, dezelfde vraag bij mij op.
Hoe kon ik dat fijne Bali gevoel meenemen naar Nederland?
- De rust waarmee Kadek iedere ochtend de stenen vloer veegt.
- De aandacht waarmee Wayan rond het middaguur de groenten snijdt.
- De liefde waarmee Nengha de kleine offermandjes in elkaar vouwt en met bloemetjes vult.
- De schoonheid van de natuur, de prachtige Balinese kunst, de serene rust van de goudgele tempels.
Het was helaas niet in mijn koffer te proppen. Maar het inspireerde me wel om te onderzoeken hoe ik dat ontspannen en tevreden Balinese gevoel ook thuis kon creëren.
De vraag is dan: “Wat geeft je een vakantiegevoel?”
Voor mij is dat bijvoorbeeld:
- Een dag zonder verplichtingen.
- ’s Ochtends wakker worden zonder wekker.
- Ook eens lekker buiten de deur gaan brunchen of lunchen.
- Geen media (of in ieder geval veel minder).
- Geen telefoon (of in ieder geval veel minder).
- Alle ruimte hebben om te gaan doen waar ik op dat moment zin in heb.
- De natuur in gaan en prachtige (culturele) schoonheid zien.
Dat moet toch wel kunnen in Nederland?
Misschien wel door één eenvoudige aanpassing: je agenda minder vol proppen.
Hoewel dat meestal niet zo eenvoudig is. Iets in onze mind maakt dat we altijd voor iedereen beschikbaar moeten zijn, dat onze to do-lijst leeg moet komen en we talloze projecten moeten managen.
In het boek ‘Droom Groot’ waarin Eva Jinek vrouwen interviewt over hun levenskeuzes, geeft Maite Hontelé een mooie tip:
“Zeg niet alleen maar JA omdat je tijd hebt of omdat het je vraagt.”
Maite is een Nederlandse, in Latijns Amerika zeer beroemde trompettiste, die na haar burn-out Colombia verliet en theater directeur werd in Nijmegen. Dus zei kan er misschien wel wat over zeggen…
Ik kan me echter voorstellen dat de grootste uitdaging hierin niet is “Waar zeg ik JA tegen?”, maar “Hoe zeg ik NEE?”.
Daar is soms best wel wat moed voor nodig. Want je weet dat niemand het leuk vindt om NEE te horen. En je wilt mensen niet teleurstellen of boos maken…
Maar vaak zijn de gevolgen minder groot dan je denkt. NEE is niet het einde van de wereld. En iemand die teleurgesteld is, komt daar vast ook wel overheen. NEE uit een goed hart wordt vaak best wel geaccepteerd.
Herken je dit? Vind jij het ook lastig om ruimte voor jezelf te maken om even lekker niets te doen, alsof je vakantie hebt in eigen land
In mijn boek De Metta Cirkel, een vijf stappen plan voor een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress, gaat de 2de stap over ‘Ruimte maken in je leven’.
Je kunt dit hoofdstuk gratis in je inbox ontvangen:
JA, ik ontvang graag de 4de stap van De Metta Cirkel.
ik wens je veel leesplezier en inspiratie toe.
Op naar vakantie in eigen huis!
Met metta,
WINEKE
PS Wil je een grotere reset doen? Om nu echt patronen te veranderen en voor jezelf te gaan kiezen? Kijk dan eens naar onze yogavakanties.
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness & Coaching, Ontspannen, Tot rust komen
Hoe wil jij je voelen? Wat is jouw aller aller fijnste gevoel?
Mijn favoriet is deze: 😇. Maar ik moet altijd het meeste lachen om deze: 😬. Zo grappig om te bedenken welke emotie(s) en gedachten achter deze koppies zitten.
Wat is jouw favoriete emotiecon?
Je wilt je vast altijd wel zo voelen: 🤩? Of zo: 🥳? Of zo: 😁? Of lekker zen zo: 😇?
Jammer dat je dat niet met een druk op de knop kunt regelen 💪🏻.
Onze stemmingen wisselen vaak zo snel:
- Het is lekker weer, je bent blij.
- Er komt een te krappe deadline in je gedachten voorbij, je stemming daalt.
- Een herinnering aan een fijn gesprek, je voelt je weer goed.
- Dan je to do-lijst. Frustratie over dat die nooit af is.
- Je kat geeft je een kopje. Je voelt je weer ontspannen. Een glimlacht komt op je gezicht.
- Je staat buiten en plotseling begint het te regenen. Bah…
We worden vaak zo heen en weer geslingerd tussen positieve en negatieve gevoelens. Om er tureluurs van te worden.
Ik blijf het magisch vinden dat – in plaats van het negatieve weg te duwen, juist het toelaten wat het negatieve én daar mild en met compassie naar te kijken, je zoveel gelukkiger maakt.
Het toelaten van wat er is, vermindert stress, spanning en frustratie. Omdat er gewoon mag zijn wat er is…
Omdat jíj́ mag zijn wie je bent.
Mogen zijn wie je bent, met je fijne én met je lastige kanten, haalt al een hele hoop stress weg. Want er is geen verzet, maar je beweegt méé met het leven. En dan kun je echt van dit leven gaan genieten in plaats van dat je het ziet als een eindeloze weg met problemen die opgelost moeten worden.
Misschien een aardig oefeningetje: de eerstvolgende keer dat iets je tegen zit, stop dan even…
sta stil ga zitten als dat kan neem drie lange diepe ademhalingen voel de beweging van de inademhaling voel de beweging van de uitdademhaling 3x.
Misschien nu even voelen hoe dat voelt? Drie ademhalingen…
En kom dan pas in actie. Misschien zeg je: “Jaaaaa, dat weeeet ik wel… Dat heb ik vaker gehoord.”
Maar iets weten en het niet doen, is hetzelfde als iets niet weten.
Met MettaMind help ik je graag om het ook echt te gaan doen.
Ik wens je een fijne dag met veel korte adempauzes.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness Based Coaching
In Nederland zijn we koploper wat betreft het ‘AAN – ONS – ZELF WERKEN’. Ik vind het zelf bere-interessant en jij waarschijnlijk ook wel. Anders zou je waarschijnlijk deze nieuwsbrief niet lezen.
Hou zou het nu voor je zijn als je naar een training gaat waarin je hoort dat je helemaal niets hoef te doen?
Als je wordt verteld dat je goed bent zoals je bent. Als er niet over je wordt geoordeeld
Als je doet wat je kunt en dat dat goed genoeg is
Je komt het niet vaak tegen.
Meestal word je in trainingen verteld wat je niet kunt en wat je moet doen om dat te verbeteren. Ik ben het tijdens mijn consultancy tijd vaak genoeg tegen gekomen en kreeg er vlekken van in mijn nek. Voor mij waren dit soort trainingen vooral een worteling om iemand te moeten zijn die ik helemaal niet was.
Bij mindfulness hoef je niet te veranderen.
Bij mindfulness leer je door te ontdekken wat je doet en waarom je het doet.
- Waarom schiet je soms zo uit je slof?
- Wat maakt dat je vaak te veel werk op je neemt?
- Waarom vind je het zo moeilijk om nee te zeggen als dat toch echt moet?
- Waarom ben je zo bang om fouten te maken?
Om daar dan met compassie naar te kijken.
Van jezelf mogen zijn wie je bent, opent deuren. De strijd stopt. Je ontspant. Je krijgt ruimte om in te zien dat je misschien ook wel op een andere manier kunt reageren. Het helpt je om beter je grenzen aan te geven, je batterij raakt minder snel leeg, je geniet meer en je relaties worden betekenisvoller.
“It’s not easy being human, I forgive myself”, zoals Tara Brach zo mooi verwoordt.
Ik wens je een dag waarin je helemaal jezelf mag zijn.
Met metta, WINEKE
Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
Op het kleine houten tafeltje staat een kom dampende havermout. Gepimpt met rozijnen, kaneelpoeder, kokosrasp, wat chia zaadjes, stukjes mango en een kiwi. Rechts achter de kom havermout staat een mok verveine thee en borrelglaasje met een schattig blauw bloemetje. Links ligt een papieren servetje. Daarnaast een banaan. Ik nam alle tijd om dit stilleven te aanschouwen want voorlopig hoefde ik helemaal nergens heen. Ik had niets anders te doen. Geen actiepunten, geen emails, mijn agenda bleef gesloten en mijn telefoon stond uit.
Het was halverwege mijn meditatieretraite bij Sangha Metta in Naarden en de drukte van het dagelijks leven was inmiddels van me afgegleden. Ik voelde een weldadige rust en vanuit die rust kwamen dit soort kleine wondertjes naar boven.
Nu denk je misschien zo bijzonder is dat toch niet, een kopje havermout? Misschien vind je het niet eens lekker.
Ik bekijk het meestal ook niet zo, maar nu zag ik heel iets anders… Ik zag de kleine pareltjes die de natuur ons heeft geschonken.
- Druiventrossen, geplukt en gedroogd onder de warme zon. Kaneelstokjes, ontstaan doordat binnenste bast van de Aziatische kaneelboom zichzelf oprolt wanneer het afgesneden wordt.
- Mango, van de mangoboom uit zuidoost Azië die maar liefst 40 meter hoog kan worden, met enorme uiteenlopende takken en waar je lekker in kunt klimmen. Iets wat mijn lief Dean in zijn kindertijd vaak deed om dan het fruit met een beetje sambal op te peuzelen.
- Chiazaadjes, van de chia struik met haar paarse bloemetjes, waarvan de Azteken als wisten dat het zo voedzaam was. Bloemetjes uit de tuin waar de bijtjes van genieten. Die op hun beurt weer zorgen voor de bevruchting van planten.
- Het papier van het servetje, gemaakt van houtvezels van de bomen die zo waardevol zijn voor onze gezondheid.
En wat denk je van alle mensen die eraan bij hebben gedragen dat dit nu op mijn tafeltje ligt? De kok, de mensen van het retraitecentrum, de mensen die al deze heerlijkheden hebben geplukt, bewerkt, verpakt en vervoerd…
Als je daarbij stil staat, dan is het misschien toch wel bijzonder?
Je kunnen verwonderen over de kleine dingen van het leven, met respect voor de natuur en de mensen, helpt je om meer te genieten. Blijvende tevredenheid zit voor een groot deel in het kunnen zien wat je hebt. Dankbaar zijn voor wat je hebt, geeft je het gevoel dat wat je hebt genoeg is. Angst voor schaarste verdwijnt en het wordt makkelijker om vrij en onbezorgd te leven.
Kijk eens naar wat er nu voor jou op de tafel ligt? Wat zie je? Waar komt het vandaan? Hoe en waarvan is het gemaakt? Wie zouden er allemaal aan mee hebben gewerkt dat dit daar nu ligt?
Je ziet het alleen als je er aandacht voor hebt. En je mist het als je in gedachten bezig bent met je emails, je to do-lijst en al het andere wat je allemaal nog moet doen.
Dit kunnen zien is een kwestie van trainen. Je kunt jezelf als het ware herprogrammeren om meer te genieten van het leven. Enkel en alleen door te oefenen om aandacht te hebben voor wat er nu is… Nu, alleen maar nu… En nu…
Dat hoeft helemaal geen grote inspanning te zijn. Dat kan al met tien minuten per dag. Dus waarom niet?
Ik ben er al wat vaker geweest, dus als je het spannend vindt of niet zo goed weet hoe, dan loop ik graag even met je mee. Als je wilt kunnen we daar een keer een gesprekje voor inplannen. Ik noem het mijn ‘Gratis Op Weg Naar Rust Sessies’. Daarin geef ik je drie waardevolle tips die jou persoonlijk gaan helpen om mee te genieten van het leven. Zonder verplichting, je zit nergens aan vast. Ik help je graag.
Ja leuk, ik plan graag een gesprekje met je in.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Ervaringen, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Stress release, Tot rust komen
We zaten in een kring op onze kussentjes in de zon op het dakterras. Voor ons de open ruimte van een rimpelloze zee, in de verte de eilanden Capri en Ischia en achter ons de beschutting van de torenhoge sparren. De lucht was zoals gebruikelijk strakblauw en er stond een zwoel windje. Om ons heen waren de zwaluwen al begonnen met hun duikvluchten naar insecten. Iets wat je zo mooi van dichtbij vanuit de villa op de berg kunt aanschouwen.
Het was de laatste sessie van onze retraite in Castellabate. We stonden op het punt om te beginnen met het ‘afscheidsritueel’ waarvoor ik twee gedichten wilde voordragen. De afronding van een retraite vind ik een van de mooiste momenten van mijn werk. Hierin wordt vaak gedeeld wat het programma je heeft gebracht, nadat je een week lang alle ballast en ruis van je af hebt geschud. Vaak met hele mooie liefdevolle ontroerende woorden. Woorden waar in ons drukke dagelijkse leven maar weinig ruimte voor is.
Ik had het eerste gedicht net voorgedragen, we hadden elkaar bedankt en dan was dit het moment van ‘de uitsmijter’. Mijn mooiste gedicht. Een gedicht dat ik al meer dan tien jaar voorlees. Een prachtig afscheidsverhaal dat vast nog zal nagalmen tijdens de terugreis. Gegarandeerd kippenvel en een traantje.
Maar na drie zinnen viel ik stil…
Ik was precies hetzelfde gedicht aan het voorlezen dat ik drie minuten daarvoor had voorgedragen. Dezelfde zinnen, dezelfde boodschap… en nog 9 zinnen te gaan.
Oeps. Daar ging mijn uitsmijter. Weg spanningsboog. Weg mooi momentje. Wat nu? Best een uitdaging voor een miss perfect die altijd alles zo goed voorbereid.
Wat zou jij doen?
Wat deed ik?
Ik las maar gewoon door. Rondde het gedicht af, nam een paar minuten stilte om de boodschap door te laten werken (nu dus voor een tweede keer) en sloot met het belletje formeel de retraite af.
Dat was het. Ik werd niet uitgelachen. Niemand wees me op mijn vergissing. Niemand vroeg me waarom ik twee keer hetzelfde gedicht had voorgelezen. Er gebeurde niets.
Of eigenlijk, er gebeurde precies hetzelfde als altijd aan het einde van een retraite. We gingen zen, gelukkig en uitgelaten naar beneden voor de laatste maaltijd.
We kunnen soms zo inzitten over onze ‘vermeende’ fouten. Dit was natuurlijk maar klein, maar toch zitten we onszelf ook om de kleinste foutjes op de kop. En zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. “Stommerd, waarom doe je dat nou weer? Je ziet er niet uit vandaag! Idioot, waarom ben je dat nou weer vergeten.”
Maar wanneer doe je iets fout? En zijn het eigenlijk wel fouten? Soms loopt het leven anders dan gepland, soms gebeurt er iets onverwachts of verwarrends. Maar is dat erg? Moet het precies zo lopen zoals bedacht of is iets anders ook ok? Het probleem, de fout ontstaat vaak pas als je jezelf gaat afstraffen.
Wat als je de volgende keer dat je denkt dat je een fout maakt, tegen jezelf zegt: “Maak je geen zorgen, het is niet erg. Het loopt nou even iets anders dan gedacht. Ik kan nou eenmaal niet in de toekomst kijken. Ik deed wat ik kon. Meer had ik niet kunnen doen.”
Ik wens je een week met veel vouten.
Met metta,
WINEKE
