Mediteren, Mindfulness, Retraites, Stress release, Yogavakantie
Ik heb niet zoveel met al die diepzinnige quotes die op het internet rondzwerven. Je leest het en je klikt op het volgende dat je aandacht trekt. Maar bij deze stond ik even stil.
Ik nam een pauze, ademde en keek naar buiten, vanuit mijn tuinhuisje, naar het grasveld waar – na de maaibeurt van twee dagen geleden – de knalgele boterbloempjes en de schattige madeliefjes alweer naar boven kwamen.
Een Groenling zat op het voederbakje, druk bezig om met zijn sterke snavel de zonnebloempitjes open te kraken. Erboven op een dun takje van de Gele Iep zat een ongeduldige Koolmees die vond dat hij aan de beurt was. Linksachter in de hoek van de tuin, in de kleine kas, zag ik door de ramen de gele bloesems van de tomatenplant. Dit jaar een stuk later tot bloei gekomen. Ervoor de kruisbessen uit de fruittuin. Bijna klaar om geplukt te worden. Als de merels me niet voor zijn…
Ik vergeet er soms van te genieten als ik een computer werkdag heb. Dan komen er via de mail of tijdens het schrijven, allerlei prikkels voorbij waar mijn geest op reageert. Soms met zorgen of ik het allemaal wel goed doe. Of met alarmbellen dat ik het niet op tijd afkrijg. Of met de boodschap dat het gras van de buurvrouw groener is.
Dan is weer mijn oerinstinct aan het werk die me, tegen beter weten in, opjaagt. Om er zeker van te zijn dat ik er alles aan doe om veilig te zijn.
Herken je dat? Dan zou ik het niet persoonlijk maken.
Het betekent niet dat je niet goed genoeg bent. Of dat je (nog) harder moet werken. Of dat je ervoor moet zorgen dat het gras in jouw tuin nog groener wordt. Het is gewoon angst uit de oertijd. Dat heeft niets met dit moment te maken.
Ga je dat stemmetje de sfeer laten verpesten?
Neem anders even een pauze. En sta eens stil bij wat je NU hebt.
En adem…
En voel…
Wat is er dat je ziet dat je blij maakt? Wat is er in jezelf dat je blij maakt? Als je dat kritische stemmetje in je hoofd negeert, kun je dan blij zijn met je lichaam dat altijd zo hard voor je werkt? Kun je blij zijn met de mensen die dichtbij je staan? Of alleen al met het feit dat je ademt?
We vergeten vaak dat er zoveel meer is om dankbaar voor te zijn. Omdat dat stemmetje in ons hoofd vaak zo dominant is. Zou je dat niet eens tot bedaren willen brengen? Gewoon door af en toe en pauze te nemen en te voelen wat je wel hebt.
Of ga mee met onze retraites. Een hele fijne plek waar je een week lang je onrustige geest tot rust kunt brengen. Je leert hoe je hem kunt negeren als hij weer in paniek is en hoe je ruimte maakt voor je hart. Als je daarnaar gaat luisteren, ziet het leven er heel wat groener uit.
Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Retraites, Stress release, Yogavakantie
In een scène uit de televisieserie van Adriaan van Dis over het boeddhisme, loopt de lange presentator naast een klein grijs vrouwtje in donkerpaars gewaad. Ze schuifelen samen door de smalle straatjes van een pittoresk Frans dorpje nabij Plum Village, het retraite centrum van de Vietnamese mindfulness meditatieleraar Thich Nhat Hanh. Hij loopt een beetje gebogen om zich te kunnen richten tot de kleine vrouw en vraagt haar naar het ontstaan van het boeddhisme. Leuke setting voor een interview zo dachten de programmamakers vast.
Maar het oude vrouwtje reageerde niet. Ze stopte, keek hem vriendelijk aan en zei: ‘When I walk I walk. When I talk I talk’. En ze beantwoorde rustig zijn vraag. En liep rustig in stilte verder.
Adriaan keek beteuterd in de camera: ‘Ik voel me nu betrapt. Als een klein jongetje’, zei hij met een pruillip. Grappig. Je zag Adriaan van Dis plotseling als jongetje van zes. Waarschijnlijk had ze op het knopje van een oud patroon gedrukt.
Maar wat ik mooi vind, is dat ze één ding tegelijkertijd doet. Wij hebben zoveel aan ons hoofd dat wij, terwijl wij onze tas inpakken en onze jas aandoen, ons zorgen maken of we wel toekomen aan alles wat we die dag nog moeten doen. Wij fietsen als gekken door de stad, terwijl we in ons hoofd boodschappenlijstjes aan het maken zijn, piekeren over het perfecte cadeautje dat nog gekocht moet worden en denken aan de was die nog opgehangen moet worden. Wij zijn in gesprek met een collega en schrijven in ons hoofd de e-mailtje die nog verstuurd moeten worden.
Zo jagen wij onszelf de hele dag op. En geven onszelf misschien wel doodsangst. Want ons lichaam kan het onderscheid niet maken tussen haasten omdat je je to-dolijst moet afhandelen en haasten omdat je achternagezeten wordt door een tijger. In beide gevallen maakt je lichaam stresshormonen aan. En omdat we altijd maar doorgaan, krijgen die niet de kans om uit ons lichaam te verdwijnen. En dat tast onze gezondheid aan, want te veel cortisol is schadelijk voor je immuunsysteem. Om maar wat te noemen.
Daarom vind ik het motto van Thich Nhat Hahn zo mooi:
‘One thing at the time. All the time.’
Ik herinner mezelf eraan als ik mij jas aan doe. Niet tegelijkertijd je tas inpakken. Als ik mijn huis aan het opruimen ben. Niet proberen als een Shiva met tien armen alles in een beweging op zijn plek terug te zetten. Klik niet alles aan wat beweegt als je achter de computer zit, maar focus op de tekst die je nu aan het schrijven bent.
Niet zo moeilijk maar we moeten onszelf er wel aan herinneren. Deze hints kunnen we niet vaak genoeg krijgen.
Een rabbi werd eens gevraagd waarom hij,
ondanks zijn vele bezigheden zo kalm was.Hij zei:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik
Zijn toehoorders vielen hem in de rede en zeiden:
Dat doen wij ook, maar doe je nog meer?
En hij zei weer:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik
Toen zeiden zij: Dat doen wij toch ook?
De rabbi zei: Nee… als jullie zitten dan staan jullie alweer,
als jullie staan, dan lopen jullie alweer, als jullie lopen, dan zijn jullie er al.
Wil je voelen hoe het is om te onthaasten, ga dan mee met onze retraites.
Een hele week lang compleet ontzorgd worden. Geen enkele prikkels. Niets zal je doen denken aan je agenda, je to do-lijst en al je verantwoordelijkheden en verplichtingen thuis. Zodat je kunt ervaren hoeveel rust het je geeft als je één ding tegelijkertijd doet. En dat je dan echt kunt genieten van de dingen die je doet en de mensen waar je mee bent. Net zoals de oude vrouw uit Plum Village.Als je dat eenmaal hebt gevoeld, weet je hoe je dat thuis kunt volhouden.
Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
