Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
Op het kleine houten tafeltje staat een kom dampende havermout. Gepimpt met rozijnen, kaneelpoeder, kokosrasp, wat chia zaadjes, stukjes mango en een kiwi. Rechts achter de kom havermout staat een mok verveine thee en borrelglaasje met een schattig blauw bloemetje. Links ligt een papieren servetje. Daarnaast een banaan. Ik nam alle tijd om dit stilleven te aanschouwen want voorlopig hoefde ik helemaal nergens heen. Ik had niets anders te doen. Geen actiepunten, geen emails, mijn agenda bleef gesloten en mijn telefoon stond uit.
Het was halverwege mijn meditatieretraite bij Sangha Metta in Naarden en de drukte van het dagelijks leven was inmiddels van me afgegleden. Ik voelde een weldadige rust en vanuit die rust kwamen dit soort kleine wondertjes naar boven.
Nu denk je misschien zo bijzonder is dat toch niet, een kopje havermout? Misschien vind je het niet eens lekker.
Ik bekijk het meestal ook niet zo, maar nu zag ik heel iets anders… Ik zag de kleine pareltjes die de natuur ons heeft geschonken.
- Druiventrossen, geplukt en gedroogd onder de warme zon. Kaneelstokjes, ontstaan doordat binnenste bast van de Aziatische kaneelboom zichzelf oprolt wanneer het afgesneden wordt.
- Mango, van de mangoboom uit zuidoost Azië die maar liefst 40 meter hoog kan worden, met enorme uiteenlopende takken en waar je lekker in kunt klimmen. Iets wat mijn lief Dean in zijn kindertijd vaak deed om dan het fruit met een beetje sambal op te peuzelen.
- Chiazaadjes, van de chia struik met haar paarse bloemetjes, waarvan de Azteken als wisten dat het zo voedzaam was. Bloemetjes uit de tuin waar de bijtjes van genieten. Die op hun beurt weer zorgen voor de bevruchting van planten.
- Het papier van het servetje, gemaakt van houtvezels van de bomen die zo waardevol zijn voor onze gezondheid.
En wat denk je van alle mensen die eraan bij hebben gedragen dat dit nu op mijn tafeltje ligt? De kok, de mensen van het retraitecentrum, de mensen die al deze heerlijkheden hebben geplukt, bewerkt, verpakt en vervoerd…
Als je daarbij stil staat, dan is het misschien toch wel bijzonder?
Je kunnen verwonderen over de kleine dingen van het leven, met respect voor de natuur en de mensen, helpt je om meer te genieten. Blijvende tevredenheid zit voor een groot deel in het kunnen zien wat je hebt. Dankbaar zijn voor wat je hebt, geeft je het gevoel dat wat je hebt genoeg is. Angst voor schaarste verdwijnt en het wordt makkelijker om vrij en onbezorgd te leven.
Kijk eens naar wat er nu voor jou op de tafel ligt? Wat zie je? Waar komt het vandaan? Hoe en waarvan is het gemaakt? Wie zouden er allemaal aan mee hebben gewerkt dat dit daar nu ligt?
Je ziet het alleen als je er aandacht voor hebt. En je mist het als je in gedachten bezig bent met je emails, je to do-lijst en al het andere wat je allemaal nog moet doen.
Dit kunnen zien is een kwestie van trainen. Je kunt jezelf als het ware herprogrammeren om meer te genieten van het leven. Enkel en alleen door te oefenen om aandacht te hebben voor wat er nu is… Nu, alleen maar nu… En nu…
Dat hoeft helemaal geen grote inspanning te zijn. Dat kan al met tien minuten per dag. Dus waarom niet?
Ik ben er al wat vaker geweest, dus als je het spannend vindt of niet zo goed weet hoe, dan loop ik graag even met je mee. Als je wilt kunnen we daar een keer een gesprekje voor inplannen. Ik noem het mijn ‘Gratis Op Weg Naar Rust Sessies’. Daarin geef ik je drie waardevolle tips die jou persoonlijk gaan helpen om mee te genieten van het leven. Zonder verplichting, je zit nergens aan vast. Ik help je graag.
Ja leuk, ik plan graag een gesprekje met je in.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Ervaringen, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Stress release, Tot rust komen
We zaten in een kring op onze kussentjes in de zon op het dakterras. Voor ons de open ruimte van een rimpelloze zee, in de verte de eilanden Capri en Ischia en achter ons de beschutting van de torenhoge sparren. De lucht was zoals gebruikelijk strakblauw en er stond een zwoel windje. Om ons heen waren de zwaluwen al begonnen met hun duikvluchten naar insecten. Iets wat je zo mooi van dichtbij vanuit de villa op de berg kunt aanschouwen.
Het was de laatste sessie van onze retraite in Castellabate. We stonden op het punt om te beginnen met het ‘afscheidsritueel’ waarvoor ik twee gedichten wilde voordragen. De afronding van een retraite vind ik een van de mooiste momenten van mijn werk. Hierin wordt vaak gedeeld wat het programma je heeft gebracht, nadat je een week lang alle ballast en ruis van je af hebt geschud. Vaak met hele mooie liefdevolle ontroerende woorden. Woorden waar in ons drukke dagelijkse leven maar weinig ruimte voor is.
Ik had het eerste gedicht net voorgedragen, we hadden elkaar bedankt en dan was dit het moment van ‘de uitsmijter’. Mijn mooiste gedicht. Een gedicht dat ik al meer dan tien jaar voorlees. Een prachtig afscheidsverhaal dat vast nog zal nagalmen tijdens de terugreis. Gegarandeerd kippenvel en een traantje.
Maar na drie zinnen viel ik stil…
Ik was precies hetzelfde gedicht aan het voorlezen dat ik drie minuten daarvoor had voorgedragen. Dezelfde zinnen, dezelfde boodschap… en nog 9 zinnen te gaan.
Oeps. Daar ging mijn uitsmijter. Weg spanningsboog. Weg mooi momentje. Wat nu? Best een uitdaging voor een miss perfect die altijd alles zo goed voorbereid.
Wat zou jij doen?
Wat deed ik?
Ik las maar gewoon door. Rondde het gedicht af, nam een paar minuten stilte om de boodschap door te laten werken (nu dus voor een tweede keer) en sloot met het belletje formeel de retraite af.
Dat was het. Ik werd niet uitgelachen. Niemand wees me op mijn vergissing. Niemand vroeg me waarom ik twee keer hetzelfde gedicht had voorgelezen. Er gebeurde niets.
Of eigenlijk, er gebeurde precies hetzelfde als altijd aan het einde van een retraite. We gingen zen, gelukkig en uitgelaten naar beneden voor de laatste maaltijd.
We kunnen soms zo inzitten over onze ‘vermeende’ fouten. Dit was natuurlijk maar klein, maar toch zitten we onszelf ook om de kleinste foutjes op de kop. En zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. “Stommerd, waarom doe je dat nou weer? Je ziet er niet uit vandaag! Idioot, waarom ben je dat nou weer vergeten.”
Maar wanneer doe je iets fout? En zijn het eigenlijk wel fouten? Soms loopt het leven anders dan gepland, soms gebeurt er iets onverwachts of verwarrends. Maar is dat erg? Moet het precies zo lopen zoals bedacht of is iets anders ook ok? Het probleem, de fout ontstaat vaak pas als je jezelf gaat afstraffen.
Wat als je de volgende keer dat je denkt dat je een fout maakt, tegen jezelf zegt: “Maak je geen zorgen, het is niet erg. Het loopt nou even iets anders dan gedacht. Ik kan nou eenmaal niet in de toekomst kijken. Ik deed wat ik kon. Meer had ik niet kunnen doen.”
Ik wens je een week met veel vouten.
Met metta,
WINEKE
Coaching, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release
Op tweede pinksterdag was hij er weer. Mijn salsa held Marc Anthony. Ik heb een grote passie voor salsa, ontdekt in The Brasilian Bar waar een vriendin me mee naar toe nam, na een backpack reis door Brazilië. Het bleek me net zo in een flow te brengen als yoga. Ritmes die eindeloos doorgaan, je compleet kunnen overgeven aan de moves, helemaal in het moment zijn, je hart dat zich opent…
Zeven jaar geleden stond hij er voor het laatst. Ik weet nog goed de tekst naast mijn facebook post: ‘Omdat het leven uit meer bestaat dan yoga & mindfulness’. Wat een feest.
“Omdat het leven uit mee bestaat dan Yoga & Mindfulness”
Juli 2016
Deze keer was het een hele andere ervaring. Het feest was nog veel groter. Meer dan 10.000 zingende, dansende, vrolijke, blije, juichende mensen. Dankbaar voor de gepassioneerde performance van onze salsaheld. Ik heb nog nooit zo’n grote staande ovatie meegemaakt. Minutenlang een gigantische extase. Zo blij was iedereen om te feesten, te genieten, om iets magisch mee te maken.
Onze held was er ook door overdonderd. Terwijl hij midden op het podium bewegingloos zijn blik over de enorme menigte in Ahoy liet gaan nam hij minutenlang ademloos het applaus in ontvangst, Af en toe zag je zijn lippen het woord WOW mompelen.
Ik zag dat hij echt de tijd nam om te genieten van dat moment. Alleen maar voelen, doorvoelen en verbinden. En dat deden wij ook. We waren allemaal voor even een gigantische bron van liefde.
Vroeger, als mensen zeiden dat ‘Geluk je geboorterecht is’ of ‘Je ware natuur is liefde’, vond ik dat maar soft. ‘Je hebt toch niet altijd de tijd om gelukkig te zijn’, dacht ik dan. ‘Je moet toch ook hard werken in deze samenleving. Het leven kan niet altijd feest zijn’.
Nu sta ik er wat anders in. Ik richt mijn energie niet meer op dingen die ik lastig vind. Ik doe ze om het doen en ik focus me op dat wat me plezier geeft. Ik zoek de dingen op die me blij maken en voel en doorvoel blijheid. Ik heb gemerkt dat er dan ook meer blije dingen op je af komen. Positiviteit trekt positiviteit aan.
Zou dit voor jou ook niets iets zijn om te onderzoeken?
- Bedenk elke ochtend 3 dingen waar je dankbaar voor bent.
- Zeg elke avond tegen je partner, je kind of tegen je spiegelbeeld, dank je wel voor 3 dingen die je hebt gewaardeerd.
- Sta iets langer bij stil bij een fijne ervaring. Zoals Marc Anthony, de best verkopende salsa artiest aller tijden, dat ook deed: voelen en doorvoelen.
Laat regelmatig dat geluksgevoel door al je cellen stromen en voel met je hele lichaam dat het leven veel mooier is dan je geest soms denkt.
Ik wens je een liefdevolle dag.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Tot rust komen
Toen ik tijdens een retraite in Castricum met een groep mooie mensen zat te mediteren, realiseerde ik me waarom mindfulness me zo aanspreekt. Het is een van de weinige methodieken van leren, waarin je niets fout kunt doen
Er wordt niet over je geoordeeld. Nergens hoor je dat je harder je best moet doen. Nooit word je gezegd dat je het niet goed doet. Je hoeft jezelf niet te veranderen. En die boodschap hoor je niet zo vaak…
Mindfulness gaat er over jezelf beter te leren kennen en jezelf gaan accepteren precies zoals je bent. Met alles wat daarbij hoort. Je nukken, je vrolijkheid, je somberheid, je korte lontje, je liefde, je verhalen, met de dingen die je doet en met de dingen die je niet doet…
Eigenlijk gaat bijna alle spirituele soul searching over jezelf accepteren zoals je bent, want je bent goed zoals je bent.
Lees het nog een keertje en laat het even tot je doordringen: Je bent goed zoals je bent
En dat is echt zo!
Om de een of andere reden hebben we altijd geleerd dat we niet goed genoeg zijn. Alsof we nog niet helemaal af zijn. Dat we aan onszelf moeten werken, dat we nieuwe vaardigheden moeten leren en andere weer moeten afleren.
Maar geloof het niet. Jij bent onderdeel van de natuur. De natuur is perfect en daarom ben jij dat ook. En ik ook. We zijn perfect in onze imperfectie.
Luister niet als de buitenwereld je vertelt hoe je moet leven, hoe je eruit moet zien, wat voor een werk je moet doen (en vooral ook welke spullen je moet kopen). Luister naar je hart. Naar je gevoel, je intuïtie, of hoe jij het ook wilt noemen. Je hart vertelt je dat jij helemaal ok bent. Dat heb ik zelf ervaren en veel van mijn cursisten ook!
Misschien duurt het even voordat je het echt gaat geloven, maar als je daar eenmaal bent, wordt het leven een stuk makkelijker, liefdevoller en vrolijker.
Daarom denk ik dat spiritualiteit onze redding is. In welke vorm dan ook. Het gaat je helpen inzien dat jij goed bent zoals je bent (zonder zweverig te worden want je wilt wel met beide voeten op de grond blijven staan). Ik wil je graag uitnodigen om jouw spirituele pad (verder) te bewandelen (en te verdiepen). Weet je niet goed hoe en waar te beginnen, ik heb deze reis al een paar keer eerder gemaakt en help je graag op weg. De wereld heeft meer gelukkige mensen nodig .
Ik wens je een spirituele dag
Met metta,
WINEKE
.
Compassie, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness Based Coaching, Ontspannen
Wat een rare tijd is dit toch. Er komt zoveel op ons af. Als je naar het nieuws kijkt, denk je dat de wereld in brand staat. De ene crisis is nog niet voorbij of er dient zich weer een andere aan. En de daaropvolgende crisis kunnen we al voelen aankomen…
En het gekke is, het is op een rare manier verslavend, waardoor je de hele dag door met het nieuws bezig kunt zijn. Je staat ermee op, overdag je praat erover en ’s avonds ga je ermee naar bed. Dat doet ons oerinstinct. Dat houdt zich altijd maar bezig met problemen. Om jou te kunnen beschermen tegen wat er zou kunnen gaan gebeuren.
Maar is dat niet tegen beter weten in? Kun je jezelf wel ‘beschermen’ door de hele dag het nieuws te volgen en je steeds maar voor te bereiden op wat er zou kunnen gaan gebeuren?
Wordt jouw wereld daar niet juist stressvoller van?
Hoe zou de wereld van Jan, de boer uit Friesland die de hele dag op het land bezig is, eruit zien?
Of van Paul, de schilder uit Den Haag die de hele dag op de steigers aan het schilderen is?
Of van Janneke die op een Amsterdamse kinderboerderij werkt?
Zij zijn vooral bezig met wat er die dag aan klussen gedaan moeten worden en zullen niet zo vaak denken dat de wereld in brand staat.
Nu sta jij waarschijnlijk niet op de steigers of tussen de geiten,
maar je kunt je wel laten inspireren door mensen die de hele dag met hun handen bezig zijn. Mensen die geen tijd hebben voor het nieuws (of voor social media) en vooral gericht zijn op hun eigen wereld.
Hoe zou jouw wereld eruitzien, als je alle onheilspellende berichten aan je voorbij laat gaan? Als je in plaats van oorlogsbeelden mensen ziet die je dierbaar zijn, je iets aardigs tegen een buurman zegt, je een wandelingetje maakt en je de vogels hoort fluiten?
Is het een idee om de komende tijd jouw wereld wat kleiner te maken? En je te richten op liefde, plezier en ontspanning in jouw leven.
Bijvoorbeeld door:
- Aandacht te besteden aan mensen die je dierbaar zijn.
- Lief te zijn voor jezelf en je grenzen te bewaken.
- Te rusten wanneer je dat nodig hebt.
- De natuur in te gaan wanneer je energie nodig hebt.
- Tijd te maken voor de bezigheden die jou echt voldoening geven…
Daarmee maken wij met elkaar de wereld een beetje mooier. Want als jij goed voor jezelf gaat zorgen, zul je ook goed zorgen voor de wereld om je heen. Wanneer jij begrip hebt voor jouw eigen worstelingen, zul je die ook hebben voor de worstelingen van anderen.
Ik draag daar graag met MettaMind aan bij met mijn Compassietrainingen.
Deze training helpt je om goed voor jezelf te zorgen. Je gaat ontdekken dat je best wat liever voor jezelf mag zijn, dat de lat niet altijd zo hoog hoeft te liggen, dat je niet altijd zo hard hoeft te werken en dat – wat je doet en wie je bent – goed genoeg is. En dat is echt zo!
Ik beloof je, na 8 weken ziet jouw wereld er veel liefdevoller en onbezorgder uit.
Meedoen met De Compassietraining? Hier alle info. https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/
Ik wens je een kleinere en liefdevolle wereld toe.
Met metta,
WINEKE
Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen
Wij zijn het enige soort op aarde dat zich zorgen maakt. Een hond ligt niet in zijn mand te tobben of hij die avond wel eten krijgt. Een vogel raakt niet verstrikt in zijn eigen vleugels. Een kat ligt niet wakker van de vraag of de buurtkat zijn territorium overneemt.
Wij mensen kunnen aardig piekeren over wat er in onze (grote en kleine) buitenwereld gebeurt. En als je je eenmaal zorgen maakt, komen er makkelijk nog meer zorgen bij. Alsof onze geest een haakje zoekt om zich aan vast te houden. De ene zorg leidt gemakkelijk tot de volgende zorg. En de volgende… Voor je het weet bestaat je wereld alleen nog maar uit kopzorgen.
Dat is wat onze geest doet. Dat is ons oerinstinct dat altijd maar bezig is met het zoeken naar problemen en het zoeken van oplossingen. Omdat het er zeker van wil zijn, dat je veilig bent. Nu en in de toekomst.
Maar het is niet alleen onze geest die het ons lastig maakt. Ook vanuit de buitenwereld komen de zorgen op ons af. Crisis is al jarenlang het meest gebruikte woord in de media. Een crisis verkoopt. Voor je het weet, denk je dat de hele wereld altijd maar in crisis is.
Maar zou dat ook niet bias zijn? Mijn goede vriend Peter is rechercheur bij de politie en hij vertelde me onlangs dat de meeste ongelukken thuis gebeuren, doordat iemand van de trap valt. Als je daarop gaat letten, dan raak je ervan overtuigd dat trappen levensgevaarlijk zijn en zou je ze misschien allemaal wel willen verbieden. Of zeil je thuis alleen nog maar veilig vastgeketend aan een harnasje de trap af.
Beetje overdreven natuurlijk, maar we hebben wel een keuze in wat we voeden. Richt je je aandacht op de negatieve dingen in de wereld of op het positieve? Ik denk dat het bijna geen keuze is, wil je van je zorgen afkomen. Ik zie de laatste tijd zoveel angst in de samenleving, in mijn omgeving, in mijn praktijk… Zoveel angsthaakjes. Zou je soms niet willen dat je ze zou kunnen negeren? Zodat je het mooie in deze wereld kunt meemaken.
De zon die nog steeds schijnt. De vogeltjes die fluiten. De prachtige natuur, de bomen die in de bloesem staan. De fijne gesprekken die je voert. Het lekkere eten dat je aan het bereiden bent. Een weekendje weg dat eraan zit te komen. Lekker sporten. Is dat niet waar het leven voor is bedoeld? Geluk zit in het ervaren van de kleine dingen. Ook een cliché, maar een cliché is een cliché omdat het waar is.
Voor het vinden van geluk hoef je niet de Mount Everest te beklimmen. Het is hier. Heel dichtbij. In dit moment. In jou. In je hart. In de verbinding. In het voelen. Als je dat eenmaal ziet, dan kun je het niet niet meer zien
Wil je ook zorgelozer en meer vanuit je hart leven? Doe dan mee met onze mindfulnesstraining. Daarmee leer je jouw zorgen loslaten. Je laat ze voorbij gaan, als wolkjes aan de hemel. En dan ga je contact maken met jouw grote prachtige liefdevolle hart. En ziet de wereld er plotseling heel wat mooier uit.
