Een oude monnik ligt lekker op een groot meer in zijn bootje te doezelen. De zon verwarmt zijn huid en hij voelt zich heerlijk gewiegd door het kabbelende water. Dan schrikt hij plotseling wakker doordat een ander bootje dat met een doffe knal tegen de zijkant van zijn bootje aanstoot. BOEM!
De oude monnik springt overeind, klaar om de stuurman eens goed te vertellen dat hij beter uit zijn doppen moet kijken! Maar dan ziet hij dat er niemand in het bootje zit. Het bootje was losgeraakt van de kant en de stroming had het naar hem toe geleid…
De oude man realiseerde zich op dat moment dat de boosheid in hem zelf zat, niet in het bootje. ‘En…’, zo eindigen dit soort verhaaltjes over oude monniken vaak, ‘toen bereikte hij verlichting’. De man wist dat hij zelf zijn boosheid moest lo laten wilde hij vrij zijn. En dat was wat hij deed.
Wij kunnen soms zo boos worden op personen die op onze knoppen drukken. Als iemand je in het verkeer afsnijdt, als iemand in een winkel onaardig tegen je doet, als je het idee hebt dat je manager je passeert of je nare feedback geeft. Vaak heeft het geen zin om boos te worden op die persoon. Je hebt ze niet aan een touwtje.
De onlangs overleden Vietnamese mindfulnessleraar Thich Nhat Hanh zei dat ‘boos worden op iemand anders, is als het gooien van hete kolen. Je hebt er alle twee last van.’
Je kunt nog zoveel gelijk hebben, maar misschien heb je er meer aan als je – net als die monnik – je irritatie van je af kunt laten glijden. Dan kun je weer contact maken met jezelf, met je hart, met wie je echt bent. En dat is niet boosheid. Dat is een sluier. Die kun je van je af zetten.
Ik denk dat wat je echt bent, een vriendelijk persoon vol liefde is. Iemand die het beste met anderen voorheeft en het liefst wil dat we allemaal gelukkig samen leven.
Dat is toch een veel fijnere emotie om te voelen dan boosheid? Ook al heb je al het gelijk van de wereld…
Eens proberen? Dus de volgende keer als iemand op jouw knoppen drukt: adem in…. adem uit…. Open je voor de spanning in je lichaam… Verzet je niet tegen boze gedachten… Kijk er naar… adem ermee… Een paar minuutjes even alleen maar voelen wat er door je heen gaat… Dan kan de boosheid ook weer gaan, als wolkjes aan de hemel die voorbij gaan. En dan ben jij vrij.
Mindful met boosheid omgaan is natuurlijk geen toverpil. Soms vergt het wat oefening. Maar het is te leren. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Ik ben een veel vrolijker persoon geworden sinds ik op mijn kussentje zit. Vraag het maar aan mijn familie ;).
Maar ik zie ook bij mijn cursisten, dat er vaak een last van hun schouders valt.
Als jij ook van die vervelende emoties af wilt, als jij niet zo gevoelig wilt zijn voor knoppendrukkers (vaak de mensen die het dichts bij je staan), doen dan mee met mijn mindfulnesstraining. Met deze training heb ik het geleerd en ik sta te popelen om het jou ook te leren. De wereld heeft meer gelukkig mensen nodig!
