Een belangrijke boodschap voor jou!

Een belangrijke boodschap voor jou!

Zo aan het begin van het nieuwe jaar heb ik een boodschap voor je. Het gaat over jou:

Jij bent sterk

Jij bent vriendelijk

Jij bent krachtig

Jij bent leuk

Jij bent gezegend

Jij bent mooi

Jij bent slim

Jij bent moedig

Jij bent genoeg

Jij bent gerespecteerd

Jij bent vrij

Jij bent genereus

Jij bent dankbaar

Jij bent inspirerend

Jij bent liefdevol

Jij bent warm

Jij bent aardig

Jij bent betrokken

Jij bent liefdevol

 

Print dit uit, plak het op je spiegel en zeg het tegen jezelf. Elke dag. En dan ga je het op een gegeven moment ook geloven.

Want het wordt tijd dat we van onszelf gaan houden. We hebben genoeg geleden. We hebben genoeg zorgen gehad. Er is genoeg gepiekerd. Het is tijd om gelukkig te zijn, om het mooie in deze wereld te zien en te vertrouwen in de goedheid van jezelf en van anderen.

Alles wat je aandacht geeft groei. Dus zo ook de goedheid in jezelf.

Dat doet me denken aan een vraag die Einstein stelde (volgens de overlevering):

Is de wereld volgens jou een liefdevolle plek?

Wat denk jij?

Wat onze echte natuur zijn? Zijn we diep van binnen boze, angstige, gefrustreerd en verdrietig mensen? Of zijn dat emoties die in de loop van ons leven (bewust of onbewust) in ons rugzakje terecht zijn gekomen? Doordat we in de loop van ons leven allerlei ervaringen hebben opgedaan, boodschappen hebben gehoord en gevoelens hebben gehad die ons verwarren. Waarbij we geen idee hadden hoe we daarmee om moeten gaan en daardoor misschien wel verder van onszelf zijn verwijderd?

Als dat zo zou zijn, dan zou het toch ook mogelijk moeten zijn, dit weer uit onze rugzak te halen? Zodat we weer dichter bij onszelf kunnen komen?

Wat zou er dan overblijven als we alle boosheid, angst, verdriet en frustratie kunnen laten gaan? Zou dat niet liefde zijn? Vriendelijkheid? Compassie?

Zou dit niet onze ware ‘boeddha-natuur’ zijn, zoals in het boeddhisme wordt gezegd? Worden we niet allemaal geboren als liefde?

Ik kies ervoor om dit te geloven. Ik kies ervoor om de stress en negativiteit uit mijn rugzakje te halen en te voelen dat we liefde zijn.

Doe je mee? De wereld heeft meer gelukkige mensen nodig!

Blijf me volgen en ik beloof je, je zult steeds meer met een liefdevolle blik naar de wereld kijken.

Ik wens je een liefdevolle dag.

Met metta,

WINEKE

 

 

 

Hoe overleef je je familie met de feestdagen. Dit echt even lezen!

Hoe overleef je je familie met de feestdagen. Dit echt even lezen!

Hoe verloopt jouw kerst dit jaar? Ben je al bij je familie of vrienden? Ga je er nog naar toe? Kijk je er naar uit of zie je het als verplichting? Of sla je het dit jaar even over?

Ik vind Kerstmis altijd best een aparte tijd. Je geniet van het samen zijn, het lachen, het lekkere eten, maar tegelijkertijd kun je je ook enorm ergeren aan de ander en soms ook boos worden. Bestsellerauteur en meditatieleraar Jan Geurtz zegt dat familieleden de beste ‘knoppendrukkers’ zijn. En leraar Ram Dass heel grappig: “Als je denkt dat je verlicht bent, brengt dan maar eens wat tijd door met je familie”.

Hoe zou het zijn als je dit jaar tijdens Kerst alle oordelen die je over je familie hebt (hoe ‘waar’ ze soms ook voelen), maar even negeert?

Gewoon niet meegaan in een interne dialoog als je vindt dat je broer weer eens het gesprek domineert? Als je vindt dat je neefje te veel herrie maakt. Of als je stiekem het eten niet lekker vindt…

Gewoon niet meegaan in die gedachten maar stoppen…. Even rustig diep in en uit ademen… en de gedachten het raam uit laten waaien.

Zou je dan niet meer genieten van het samen zijn?

Het hoeft ook niet altijd super gezellig te zijn om het leuk te hebben. Alleen al ‘samen-zijn’ maakt ons gelukkig. Dat is omdat ons lichaam – als we samen komen – het gelukshormoon oxytocine aanmaakt. Dat heeft de natuur zo voor ons bedacht om ons te stimuleren elkaar op te zoeken. Omdat we elkaar echt nodig hebben.

Nu zal onze geest niet zo snel de oordelen die we over onze familieleden hebben opgeven. Onze ratio heeft deze gedachten al zo vaak herhaalt, dat het hardnekkige patronen zijn geworden.

Daar heb ik nu een trucje op bedacht. Probeer eens, elke keer als je merkt dat je je aan iemand ergert, te bedenken wat je wél leuk vindt aan de ander.

Bijvoorbeeld dat je irritante oom zijn best doet om iedereen te entertainen. Dat je moeder zich mooi heeft aangekleed en smaak heeft. Dat je broer goed zorgt voor zijn vrouw. Dat je oma een bijzonder leven heeft geleid en zich nu kan ontspannen.

Of als dat lastig is, bedenk dan wat je wél leuk vindt aan de situatie.  Dat je lekker binnen zit. Dat er lekker voor je gekookt is of dat anderen genieten van jouw kookkunsten. Dat je in ieder geval onder de pannen bent. Dat iemand graag met jou in gesprek is.

Zo negeer je jouw ratio en maak je ruimte voor het voelen. Voelen geeft verbinding en verbinding geeft geluk (waarbij je ratio soms tot afstand leidt. En soms zelfs tot eenzaamheid).

Doe je mee met deze Kerstchallenge? Ga je deze twee kerstdagen niet mee met de oordelen van je ratio en open je je hart? Ga je voor verbinding en geluk?

Ik ben benieuwd hoe je deze kerst zult ervaren.

Ik wens je hele mooie dagen toe.

En als ik je niet meer spreek voor de jaarwisseling: op naar een liefdevol en verbonden 2023.

Met metta,

WINEKE

Ps Wellicht lees je deze blog buiten de kerstdagen… dan zijn er vast wel andere momenten waarop je dit ‘experiment’ kunt aangaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

De belangrijkste tip voor het nieuwe jaar

De belangrijkste tip voor het nieuwe jaar

Kun jij ook bijna niet geloven dat 2022 bijna voorbij is? Wat een jaar. En wat zal 2023 wel niet gaan brengen? Het lijkt alsof we van het ene naar het andere probleem gaan. Juist wanneer het even rustig is, word je weer overvoerd door allerlei berichten over de volgende crisis die zich aandient.

Terwijl er tegelijkertijd zoveel moois in de wereld is. De vriendschappen die we hebben. Ons grote hart. De creativiteit die we in ons hebben, onze humor, vrolijkheid

En daarbuiten de bijzondere natuur in Nederland, waar we als het even goed koud is, schaatsend het ijs op kunnen. Ik heb het gisteren nog gedaan. Op de meren bij Ransdorp, met bloemetjes van vorst op het gras en op de achtergrond het kerkje en overal blije vrolijke mensen.

’s Avonds ging ik naar De Kompaszaal waar mijn lief met zijn salsaband een optreden verzorgde. Heerlijk de hele avond gedanst op die bijzonder Latijns Amerikaanse ritmes waar geen einde aan leek te komen.

En straks verzorg ik een meditatiedag voor mijn lopende mindfulnesstraining. Ook heel bijzonder om een paar uur elkaar te steunen, gewoon door het samen zitten en verbinden.

Ik schrijf dit omdat ik besloten heb dat het tijd is dat we ons focussen op leuke dingen in ons leven! We genoeg hebben gestrest. We hebben genoeg gewerkt aan onszelf en onze moeilijke gedachten en emoties. We hebben genoeg ons best gedaan om contact met onszelf te maken, om meer in het nu te leven, om onze ‘passie’ te ontdekken en om ons mooiste leven te leiden.

Het is tijd om gewoon ‘te leven’ en om te genieten. Alsof het leven een dans is. Een muziekstuk. Het is tijd om ons te focussen op plezier. Op onze hobby’s, onze vrienden en familie, op de dingen die ons voldoening geven.

Ik heb besloten om de negativiteit in de wereld te laten zijn wat het is en te gaan genieten. Niet door passief te worden, ik ben er nog steeds voor de samenleving en voor anderen, maar ik verzet me niet meer tegen de conflicten in deze wereld. Ik word er niet boos over. Ik ga geen strijd aan. Ik probeer niet anderen van mijn gelijk te overtuigen. Maar ik richt me op wat we allemaal samen delen en doen in deze prachtige wereld. En ik wil je heel graag uitnodigen om mee te doen.

Werk je mee om met elkaar de wereld mooier en liefdevoller te maken?

We hebben elkaar nodig. We zijn mensen en we floreren door samen te zijn.

Ik denk dat plezierig samen zijn, prio zou moeten hebben in 2023.

Denk je nu van: ‘Ja maar daar heb ik geen tijd voor. Ik heb te veel op mijn bordje liggen wat aandacht nodig heeft. Ik heb hier geen ruimte voor want er zijn een hoop mensen die mij nodig hebben…’.

Laat me je dan inspireren met een liefdevol duwtje in de rug.

Want ik snap wat je zegt. En als ik eerlijk ben heb ik wel een hoop soul-searching moeten doen om hier te komen. De inzichten die ik tijdens dat onderzoek heb gekregen, wil ik graag met je delen. Zodat je niet het wiel opnieuw hoeft uit te vinden. Zodat je niet eerst tien jaar op je mediatiekussentje hoeft te zitten om dichter bij jezelf te komen en jezelf te verlossen van de dagelijkse stress en zorgen.

Ik kan uren vertellen over al mijn tips & trics en inzichten, maar je kunt ook mijn boek ‘De Metta Cirkel’ lezen. Gewoon elke avond een hoofdstuk. Het leest als een trein. Ik beschrijf de meest waardevolle stappen die ik heb gezet (vanaf het moment dat ik ging mediteren), om ontspannen en tevreden te kunnen leven. Ook als het even moeilijk wordt.

Ik heb het dan ook genoemd:

De Metta Cirkel
In vijf stappen naar een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress.

In vijf stappen ga je je leven zo in te richten dat je ruimte krijgt voor jezelf en voor de dingen die jou voldoening geven. Je gaat leren luisteren naar je gevoel zodat je keuzes maakt die echt bij jou passen (in plaats van dat je probeert te voldoen aan de verwachtingen van anderen).

Zo kom je stap voor stap tot het leven zoals het leven voor jou is bedoeld: onbezorgd, vrij, vrolijk en gelukkig!

Interessant. Ik bestel graag De Metta Cirkel.

Je krijgt veel praktische en concrete tips en je zult vast veel herkennen in mijn persoonlijke ervaringen en die van mijn cursisten. Geen zweverig verhaal of beloftes die nooit waargemaakt kunnen worden. Alles wat je aangereikt krijgt, kun je meteen toepassen.

Of geef het cadeau. Laat me weten als ik er een aardig briefje bij mag stoppen.

Ik wens je een superleuke dag.

Met metta,

WINEKE

Misschien moet je dit eerst even uit je rugzak halen

Misschien moet je dit eerst even uit je rugzak halen

Ken je dat innerlijke stemmetje dat zegt:

  • Stommerd, wat heb je nou weer gedaan?!
  • Hoe kun je nou zo dom zijn?
  • Je ziet er niet uit!
  • Nu zeg je nu weer zoiets idioots?

Waarom zijn we vaak toch zo negatief over onszelf? Waarom zijn we niet goed genoeg zoals we zijn? Ik kom het zo vaak tegen in mijn praktijk en merk zelf ook dat ik – tussen de regels door – nog een hoop op mezelf heb aan te merken.

Eigenlijk best gek, want zo doen we meestal niet tegen anderen. Als iemand die ons dierbaar is, zichzelf op de huid zit, zeggen we juist ‘Je moet niet zo streng zijn voor jezelf’.

Waarom hebben we vaak wel compassie voor anderen en maar zo weinig voor onszelf?

Waarschijnlijk toch weer ons oerinstinct dat ons wil behoeden voor fouten en er zeker van wil zijn dat we alles goed doen. Om ervoor te zorgen dat we geaccepteerd worden en niet buiten de boot vallen.

Tegelijkertijd denk ik ook dat veel van die zinnetjes helemaal niet van ons zijn. Ergens op ons levenspad hebben we gehoord dat we beter ons best moeten doen. Dat we harder moeten werken. Dat we slechte eigenschappen hebben en daarvan af moeten komen.

Als je dat serieus neemt, kun je je hele leven aan jezelf blijven sleutelen. Want wanneer is het goed genoeg? Wanneer ben je af?

Ik denk dat dat antwoord in je hart ligt. Als we die zinnetjes die niet bij ons horen uit onze rugzak halen, verdwijnt er vast een hoop ruis.

En dan komt er ruimte. Ruimte om naar je hart te luisteren.

Wat denk je? Wat zou je hart je te vertellen hebben…?

Zou je hart zeggen dat je dom bent? Dat je er niet uitziet. Dat je weer iets stoms hebt gezegd?

Of zou het zijn: ‘Maak je nou maar geen zorgen. Stop nou maar met dat gevecht. Je bent goed zoals je bent. Ik hou van je.’

Ik ben ervan overtuigd dat wij diep van binnen veel vriendelijker en liefdevoller zijn (voor onszelf èn voor anderen), dan ons angstige oerinstinct ons doet geloven.  

Misschien is, in deze turbulente tijd, wel onze grootste opdracht om weer van onszelf te gaan houden.

Als je van jezelf leert houden, ga je zien wie je echt bent. Je ontdekt hoe jij wilt leven. Je ziet wat jouw talenten zijn en wat jouw aandeel is in de kleine en grote communities waar je deel van uitmaakt.

Ik zou je willen uitnodigen om alle boodschappen die niet bij jou horen uit je rugzak te halen en om je hart te openen.

Het is mijn missie je daarmee te helpen. Zodat je gezond en gelukkig gaat leven en je een voorbeeld bent voor anderen. Daarmee maken we met elkaar de wereld en beetje mooier.

Of, zoals Nelson Mandela het zo mooi verwoordt:

Het is de bedoeling dat we allemaal stralen 

Net als kinderen 

We zijn op aarde om de goddelijke schoonheid 

te laten zien die in ons huist 

Die kracht is niet in sommigen van ons 

Maar in iedereen 

En terwijl we zo stralen, geven we onbewust 

de ander toestemming om hetzelfde te doen 

Wanneer wij bevrijd zijn van onze angsten 

bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf ook anderen 

Gebaseerd is op het werk van Marianne Williamson en door Mandela uitgesproken tijdens zijn inauguratie.

Voel jij de behoefte om de ruis uit je rugzak te halen en je hart te voelen? Zodat je beter met stress kunt omgaan en erachter komt wat jou gelukkig maakt? En vooral: dat je een heel leuk persoon bent?

Kijk dan eens rond op mijn site. MettaMind biedt training, coaching en retraites in binnen- en buitenland. Om dichter bij jezelf te komen en weer te weten hoe jij wilt leven.

Welkom bij de MettaMind Tribe.

Ik wens je een liefdevolle week.

Met metta,

WINEKE

Hij wist niet dat de oplossing zo simpel was

Hij wist niet dat de oplossing zo simpel was

‘U moet mij helpen anders word ik helemaal gek’, zei de leerling tegen zijn zenmeester. ‘Ik leef in één ruimte met mijn vrouw, mijn kinderen en mijn schoonouders. We voelen veel spanning en hebben voortdurend ruzie.’

‘Beloof je alles te doen wat ik zeg?’, vroeg de zenmeester.

‘Zeker! Ik houd het niet meer vol. Ik doe echt alles wat u zegt’, jammerde de leerling.

‘Heel goed’, zei de zenmeester. ‘Hoeveel dieren heb je?’

‘Euh… een schaap, een koe en drie kippen’, antwoordde de leerling.

‘Heel goed. Stop ze samen met jouw gezin en schoonouders in je huis en kom na één week weer terug’.

De leerling schrok wat van de opdracht, maar hij had beloofd alles te doen wat de zenmeester zei, dus hij nam het schaap, de koe en de drie kippen mee naar zijn kleine houten huisje.

Een week later klopte de leerling aan bij de zenmeester. Nu helemaal wanhopig. ‘Alles is vies. De stank is niet te houden. We zitten op het randje van krankzinnigheid’.

‘Ga terug’, zei de zenmeester. ‘En haal alle dieren het huis uit.’

De leerling haalde opgelucht adem, rende snel naar zijn houten huisje en deed wat de zenmeester had gezegd.

De volgende dag ging hij terug naar de zenmeester. Zijn ogen fonkelden van blijdschap. ‘De dieren zijn het huis uit. Het leven is een paradijs. Alles is schoon. Het is stil en er is zoveel ruimte. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.’

Ik ben zelf dol op dit soort zen verhaaltje. Misschien herken jij ook wel iets van de worsteling van deze leerling. Dat je soms ook niet weet hoe je uit een stressvolle situatie kunt komen, thuis of op je werk.

Als je stress ervaart krijg je vaak toch ook iets van bewustzijnsvernauwing. En zie je niet meer wat je kunt doen om van je stress af te komen. In het Engels klinkt het zo treffend: ‘The rabbit only sees the rabbit whole’. Want als het konijn om zich heen gaat kijken, wordt die opgegeten door de vos.

Ik dacht zelf altijd als ik stress had: ‘Ik moet weg! Weg uit deze situatie. Ik moet verhuizen. Ik moet naar een ander land. Ik moet ander werk gaan zoeken’. Omdat de situatie te ingewikkeld voor me was om mee om te gaan.

Soms heb je de blik van iemand anders nodig om uit de verwarring te komen. Iemand die je helpt om met andere ogen naar de situatie te kijken. Iemand die je een spiegel voorhoudt. Iemand die je jouw blinde vlekken laat zien.

Vaak hoef je ook helemaal niet je hele leven om te gooien.

Stel je voor dat je, iedere keer dat je tegen een moeilijke situatie aanloopt, alles moet achterlaten om weer helemaal opnieuw te beginnen.

En wat als je dat hebt gedaan? Dan komen er vast weer andere verwarringen.

Het klinkt als een cliché, maar tevreden leven, zit voor een groot deel in het kunnen zien van de (kleine) dingen die je wèl hebt.

Zoals nu – na uren van regen – het zonnetje plotseling doorbreekt terwijl ik deze peptalk schrijf. Het lekkere kopje koffie dat ik aan het drinken ben. Het lieve berichtje dat ik net hebt mogen ontvangen. Alleen al het feit dat ik adem.

Met yoga, mindfulness en meditatie verdiep ik me al jaren in de werking van lichaam en geest en ik zie bij mezelf en in mijn praktijk zo vaak dat onze gedachten het ons zo moeilijk kunnen maken.

Tegelijkertijd zie ik ook heel vaak hoe onze gedachten ons juist erg gelukkig kunnen maken. Hoe? Ik licht graag een tipje van de sluier om met een gratis ‘Op weg naar Rust Sessie’.

Ja fijn. Ik wil graag een gratis ‘Op weg naar Rust Sessie’

Heb je er behoefte aan dat iemand even met je leven meeloopt? Om je te helpen ontdekken hoe jouw geest omgaat met dagelijkse stress. Zodat je gaat leren om er zo mee om te gaan dat je zonder al te veel zorgen tevreden kunt leven?

Geef me dan een seintje. Ik kijk graag me je mee.

Ja fijn. Ik wil graag een gratis ‘Op weg naar Rust Sessie’

Ik wens je een tevreden dag.

Met metta,

WINEKE

Het paard wist precies wat ze moest doen

Het paard wist precies wat ze moest doen

Vroeger was ik een paardenmeisje. Als de kleinste mocht ik vaak op Bobby, een razendsnel zwart shetland pony-tje waar je heerlijk op kon galopperen. Het was ook best een eigenzinnig beestje. Een keer besloot hij, terwijl ik nog in het zadel zat, om lekker te gaan rollen in het ondiepe water van het meertje waar de paarden aan het drinken waren. Geschrokken greep ik mijn vriendinnetje Brenda vast, die vlak naast mij op haar pony zat. Ik trok haar zo mee het water in.

Deze keer had ik met een wat groter exemplaar te maken. Een alfa-merrie van een kudde van zes. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de leider van de groep niet de harem-hengst maar de alfa-merrie.

Als proefpersoon van een pilot ‘mindfulness met paarden’ liep ik met vier vrouwen het drassige weiland in. Niet recht op de paarden af, maar in een boog. Anders zouden ze zich bedreigd voelen.

Aangekomen werd mij gevraagd om dicht tegen de merrie aan te gaan staan. Om vervolgens een rondje om haar heen te lopen. Ja, ook langzaam achter langs haar enorme achterwerk. Ook voor een paardenmeisje best spannend.

Maar de merrie verroerde zich niet. Ze bleef heel rustig staan en observeerde geduldig hoe een ietwat gespannen vrouw om haar heen liep.

Totdat ik achter me een gesnik hoorde. Een van de deelnemers was hevig geëmotioneerd geraakt. De tranen stroomden over haar wangen.

Niemand deed wat. Alsof de tijd even stil stond. Alsof we ons even geen raad wisten.

Maar mijn paard wist wel wat te doen. Met grote elegante passen stapte ze heel rustig naar de vrouw en ging naast haar staan. En bleef daar gewoon staan.

Alsof ze haar wilde troosten. Gewoon door er te zijn. En dat werkte.

De vrouw (geen paardenmeisje) reageerde wat verbaast, ook een beetje geschrokken, maar haar tranen verdwenen. Ze haalde diep adem en kwam langzaam weer tot rust.

Soms zijn er helemaal geen woorden nodig om weer tot jezelf te komen. Soms hoeven er geen oplossingen bedacht te worden. Soms is alleen al het samen zijn voldoende. Met een open hart en liefdevolle ogen.

In het boeddhisme wordt in deze context gesproken over een sangha. Een groep mensen dat samen komt om met elkaar te zitten. Om zo elkaar te steunen in de uitdagingen van het leven.

Met MettaMind wil ik daar graag aan bijdragen. Voor jullie, en zeker ook voor mezelf.

Mocht je behoefte hebben om samen met een groep like-minded people te zijn, in een prettig omgeving waar je tot rust kunt komen en je ook nog eens helemaal in de watten wordt gelegd, kijk dan eens naar mijn yogavakanties. Wie weet is het ondersteunend voor je.

Ik wens je een verbonden dag.

Met metta,

WINEKE