Compassie, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness & Coaching, Tot rust komen
De trein naar Amsterdam zou pas over een half uur verstrekken dus Celine had nog alle tijd om wat lekkers te kopen. Bij de stationsrestauratie vond ze een pak speculaasje en ze installeerde zich tevreden aan een leeg tafeltje waar ze haar boek opensloeg.
Celine glimlachte naar de tanige jonge man die naast haar ging zitten en verloor zich al snel in het verhaal. Geritsel aan de andere kant van de tafel trok haar aandacht. “Wat? Deze jonge man pakt zomaar een koekje uit mijn pak speculaasjes!”
Ze voelde dat ze rood werd, durfde niets te zeggen en pakte demonstratief ook een speculaasje. De jonge man pakte er nog een en zonder op of om te kijken nog een. “Wat een brutaliteit! Dit wordt toch wel heel irritant.” Nog steeds durfde Celine niets te zeggen. Ze pakte nog een keer een speculaasje.
Dat ging zo door totdat er nog maar één koekje over was… Inmiddels kookte ze van binnen. De man pakte zonder blikken of blozen het laatste koekje, brak het in tweeën en gaf de helft aan Celine. Het andere deel stak hij in zijn mond en al kauwend liep hij weg.
Je kunt je vast voorstellen hoe verbouwereerd Celine was, toen ze later in de trein haar tas open maakte om haar OV kaart te laten zien en daar haar pak speculaas aantrof. Al die tijd was zij dus zíjń koekjes aan het eten.
Je hebt het vast zelf ook wel eens ervaren. Dat je iemand in eerste instantie ergens van beschuldigd om er later achter te komen dat dat helemaal onterecht was. En er juist positieve intenties waren geweest.
Dat komt omdat onze mind een ‘negativity bias’ heeft. We zien eerder het negatieve dan het positieve in ons leven. Want we moeten voorbereid zijn op problemen.
Daarom blijft dat wat niet goed hangen en dat wat wel goed gaat vergeten we. Want dat is niet interessant voor onze mind. Wat niet goed gaat in ons leven moeten we onthouden. Om te voorkomen dat dat ons in de toekomst in de problemen brengt. En om ervoor te zorgen dat we van onze fouten leren. Vroeger belangrijk voor onze overlevering, maar nu maakt het ons nu vaak ongeruster dan nodig is.
Ik wil je graag voor komende week uitnodigen voor een experiment. Doe je mee?
Kijk eens of je van de gebeurtenissen en de mensen om je heen kunt zien vanuit een positieve bril. En negeer negatieve gedachten. Zo kun je bijvoorbeeld :
De positieve bedoelingen van de mensen om je heen zien.
Bedenken wat ging goed in plaats van piekeren over fouten die je hebt gemaakt.
Je richten op groei en ontwikkeling in plaats van op tekortkomingen.
En wees flexibel in relaties. Neem een verzoenende houding aan, in plaats van je te focussen op wat er niet goed is.
Zo maak je contact met je Innerlijke Helper zoals ik hem/haar noem in De Compassie Training. Jouw innerlijke helper helpt je:
Om met tegenslag om te gaan
Geeft je meer zelfvertrouwen
Maakt je over het algemeen een positiever mens
Wil je ook jouw ‘Innerlijke Helper’ ontmoeten?
Iemand die er altijd al voor je is geweest en die staat te popelen om je te helpen om ontspannen en tevreden te leven? Doe dan mee met mijn Compassie Training. Je zult aangenaam verrast zijn over wie je daar zult aantreffen.
Ervaringen
Mijn oudste zus was, toen ze net op kamers ging, best een brokkenmaker. Zo sneuvelde er in de loop van een paar jaar bijna de helft van haar servies. Ze is drie jaar ouder, ik keek altijd een beetje tegen haar op en dacht dat dat erbij hoorde. Toen ik zelf op kamers ging, was ik best verbaast dat ik, tegen de tijd van mijn afstuderen, nog steeds alle onderdelen mijn servies had. De Wedgwood bordjes, kopjes en schoteltjes die ik van mijn oma heb geërfd, staan nu nog steeds netjes gestapeld in de kast.
Tot vandaag.
Het eerste bordje uit de reeks is, na meer dan vijftig jaar trouwe dienst voor drie generaties, gesneuveld. Het gleed uit mijn handen toen ik de vaatwasser aan het uitruimen was. Oeps.
Natuurlijk is er wel vaker iets gebroken (alleen niets van mijn Wedgwood serie) en soms gooide ik het maar meteen in de vuilnisbak. Maar dit Wedgwood-bordje zal ik met een beetje pijn in mijn hart lijmen.
In Japan hebben ze daar een hele mooie benadering voor. In Japan bestaat de traditie om als een porseleinen schaaltje breekt, het te lijmen met goudlijm Een prachtig glanzende lijm waar goud in is verwerkt. Kintsukuroi noemen ze dat. Het ziet er prachtig uit. Fraai ontworpen Japans schaaltjes met gouden lijntje op de plek waar de breuk zat. Zo dragen in Japan de sporen van breuk en herstel bij aan de schoonheid van het voorwerp.
Een schaaltje wordt dus niet af geserveerd als het kapot is, maar krijgt hulp en een teken van waardering en respect voor de diensten die het heeft geleverd. En nog zal gaan leveren.
Zo kun je ook kijken naar de barsten in je eigen leven.
Misschien schrikken we in eerste instantie als er iets breekt, als er een conflict is, als je een email niet zo handig hebt geformuleerd, als je ziek wordt, als je een verkeerde keuze hebt gemaakt die je veel geld kost… Maar je leven is wel te lijmen.
Misschien moet je, net zoals bij het lijmen van het schaaltje, jezelf even vasthouden. Rusten, niets doen, ademen… En dan, als je van de schrik bent bekomen, de ervaring gaan lijmen. Met liefde, aandacht en respect voor de inspanning die je hebt verleend en wat nu anders is gelopen dan je had verwacht.
Voor deze lijm bestaat ook een naam. Compassie. Vriendelijk en begripvol tegen jezelf zijn als er iets fout gaat.
En je kunt er steeds beter in worden. Compassie is een vaardigheid van de geest en dat je kunt trainen. Net zoals je een nieuwe taal kunt leren spreken of een instrument kunt leren bespelen. Dat leer je gewoon door te oefenen om liefdevol, met aandacht en respect met jezelf om te gaan. Door tegen jezelf te zeggen dat je ook maar een mens bent en dat je doet wat je kunt en dat dat goed genoeg is.
En dan ontdek je dat je je jezelf niet op de kop hoeft te zitten als er iets fout gaat. Dat je jezelf niet streng hoeft toe te spreken en dat je (nog) beter je best moet doen en (nog) harder moet werken. Maar dat Compassie een hele sterke kracht is om te helen van de barsten in je leven en de deur opent naar een (nog) mooier en gelukkiger leven.
Ik wens je een gouden dag.
Met metta,
WINEKE
Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen
Wij zijn het enige soort op aarde dat zich zorgen maakt. Een hond ligt niet in zijn mand te tobben of hij die avond wel eten krijgt. Een vogel raakt niet verstrikt in zijn eigen vleugels. Een kat ligt niet wakker van de vraag of de buurtkat zijn territorium overneemt.
Wij mensen kunnen aardig piekeren over wat er in onze (grote en kleine) buitenwereld gebeurt. En als je je eenmaal zorgen maakt, komen er makkelijk nog meer zorgen bij. Alsof onze geest een haakje zoekt om zich aan vast te houden. De ene zorg leidt gemakkelijk tot de volgende zorg. En de volgende… Voor je het weet bestaat je wereld alleen nog maar uit kopzorgen.
Dat is wat onze geest doet. Dat is ons oerinstinct dat altijd maar bezig is met het zoeken naar problemen en het zoeken van oplossingen. Omdat het er zeker van wil zijn, dat je veilig bent. Nu en in de toekomst.
Maar het is niet alleen onze geest die het ons lastig maakt. Ook vanuit de buitenwereld komen de zorgen op ons af. Crisis is al jarenlang het meest gebruikte woord in de media. Een crisis verkoopt. Voor je het weet, denk je dat de hele wereld altijd maar in crisis is.
Maar zou dat ook niet bias zijn? Mijn goede vriend Peter is rechercheur bij de politie en hij vertelde me onlangs dat de meeste ongelukken thuis gebeuren, doordat iemand van de trap valt. Als je daarop gaat letten, dan raak je ervan overtuigd dat trappen levensgevaarlijk zijn en zou je ze misschien allemaal wel willen verbieden. Of zeil je thuis alleen nog maar veilig vastgeketend aan een harnasje de trap af.
Beetje overdreven natuurlijk, maar we hebben wel een keuze in wat we voeden. Richt je je aandacht op de negatieve dingen in de wereld of op het positieve? Ik denk dat het bijna geen keuze is, wil je van je zorgen afkomen. Ik zie de laatste tijd zoveel angst in de samenleving, in mijn omgeving, in mijn praktijk… Zoveel angsthaakjes. Zou je soms niet willen dat je ze zou kunnen negeren? Zodat je het mooie in deze wereld kunt meemaken.
De zon die nog steeds schijnt. De vogeltjes die fluiten. De prachtige natuur, de bomen die in de bloesem staan. De fijne gesprekken die je voert. Het lekkere eten dat je aan het bereiden bent. Een weekendje weg dat eraan zit te komen. Lekker sporten. Is dat niet waar het leven voor is bedoeld? Geluk zit in het ervaren van de kleine dingen. Ook een cliché, maar een cliché is een cliché omdat het waar is.
Voor het vinden van geluk hoef je niet de Mount Everest te beklimmen. Het is hier. Heel dichtbij. In dit moment. In jou. In je hart. In de verbinding. In het voelen. Als je dat eenmaal ziet, dan kun je het niet niet meer zien
Wil je ook zorgelozer en meer vanuit je hart leven? Doe dan mee met onze mindfulnesstraining. Daarmee leer je jouw zorgen loslaten. Je laat ze voorbij gaan, als wolkjes aan de hemel. En dan ga je contact maken met jouw grote prachtige liefdevolle hart. En ziet de wereld er plotseling heel wat mooier uit.
Ervaringen
Wat gaat er door je heen als iemand die jou ziet aankomen nog even snel voor jou de deur openhoudt? Wat ga er door je heen als een auto voor je stopt als je op een onhandig punt de weg wilt oversteken? En wat als iemand met een volle boodschappenkar bij de kassa jou voor laat gaan als die ziet dat jij alleen maar een stronkje broccoli hoeft af te rekenen?
En wat als het andersom gebeurd? Wat gaat er door jou heen als jij voor iemand de deur openhoudt? Als jij stopt voor een voetganger? Als jij iemand bij de kassa voor laat gaan?
Waarschijnlijk zijn dat toch wel fijne momenten. Momenten waarin je ontspanning voelt, zorgen en gepieker even afwezig is en, als je er echt even bij stil staat, je misschien ook wel voelt dat je hart een beetje warmer wordt…? Hoe fijn is dat ❤️ ?
Er wordt ook wel eens gezegd dat vriendelijkheid het hart is van het boeddhisme. De stroming die voor ons de weg naar verlichting uitstippelt. Nu streef ik zelf niet specifiek naar verlichting, maar ik wel zoveel mogelijk positieve momenten in mijn leven.
De Amerikaanse meditatieleraar Noah Levin zegt dat je mensen die mediteren, kunt indelen in twee groepen. Zij die mediteren ‘because the want to suffer less’, en zij die mediteren ‘because they want more happiness’
Waartoe behoor jij? Ik behoor zelf tot de laatste categorie. Ik ben verslaafd aan die kleine geluksmomentjes. Zo glimlach ik me de hele dag suf. Heerlijk om een glimlach terug te krijgen. Gaat helemaal vanzelf. Deze bliss kun je ook ervaren als je mediteert.
Vooral als je reflecteert op de positieve momenten in je leven en je wat langer stilstaat bij hoe je je toen voelde. Dan worden in het brein positieve neuronen afgevuurd en hoe meer positieve neuronen worden afgevuurd, hoe sterker dat patroon wordt en hoe positiever je je voelt.
En daarnaast is het natuurlijk ook een mooi moment om even de boel de boel te laten, je lekker te ontspannen en gewoon even heel gelukkig te voelen.
Ervaringen
Eigenlijk doe je iets heel onnatuurlijks als je mindfulness beoefent, maar als je het eenmaal doorhebt, dan doe je niets anders meer.
Met mindfulness neem je een pauze (dat is al wennen tegenwoordig) en je opent je je voor alle gedachten en emoties die voorbij komen. Je probeert ze niet weg te stoppen. Je zoekt geen afleiding. Je negeert ze niet, maar je opent je ervoor. Je laat het allemaal toe. Ook al is het een hoop onrust. Ook al zijn ze onplezierig. En dat zijn we natuurlijk niet gewend.
Want als iets onplezierig is, dan wil je er natuurlijk meteen vanaf. Als je een hete pan soep aanraakt, trek je je hand meteen terug. Als iemand tegen je schreeuwt, wend je je af. Als je onder de douche springt en het water is per ongeluk koud, dan doe je meteen de warme kraan aan. Als je per ongeluk eten dat over de datum is, in je mond stopt, spuug je het meteen uit.
Heel verstandig.
Het is onze (korte termijn) strategie om gevaar te vermijden en ervoor te zorgen dat we NU veilig zijn.
Heel natuurlijk.
Nu komt er natuurlijk ook wel eens iets onplezierigs voorbij als je mediteert. Zoals onrust. Een pijnlijke knie. Spanning bij de schouders. Herinneringen aan iets verdrietigs. Boosheid over iets wat niet goed is gegaan. Angst voor je gezondheid. Frustratie wanneer zaken anders zijn gelopen…
En dan voelt het heel onnatuurlijk om dat nare gevoel maar gewoon toe te laten. Het paradoxale is dat juist in het toelaten van het onplezierige jouw ticket naar vrijheid is. Want als je het toelaat en het ziet voor wat het is (een gedachte die komt en ook weer zal gaan), dan gaat het.
Ga maar na.
Als er in het park plotseling een hond naar je blaft, dan schrik je misschien even (= emotie) en denk je ‘waarom blaft die hond, waar is het baasje, gaat ie mij nu bijten’ (allemaal gedachten). Als dan de eigenaar de hond meetrekt en verder loopt, gaan al deze gedachten en emoties ook weer voorbij. Er was niets aan de hand.
Gedachten en emoties komen en gaan. That’s live. En als ze gaan, dan ben je weer vrij.
Dit is iets wat je kunt trainen. Het is geen rocket science. Het is een vaardigheid van de geest die je kunt trainen. Net zo goed als je een instrument kunt leren besteden.
Het is deze training die mij zoveel vrijheid heeft gegeven. Ik deel het graag met je.
In groepstrainingen maar ook steeds meer in 1-op-1 coachingstrajecten. Samen naar je mind kijken helpt enorm. Ik kan je helpen je blinde vlekken zichtbaar te maken, ik houd je een spiegel voor en ik geef je een liefdevol duwtje in de rug. Zo ga je nog beter inzien hoezeer je geest bezig is met vermijden, afleiding zoeken en onder het kleed schuiven van ongemak. En dat zijn juist patronen die je ‘gevangen’ houden in de stress.
Hier alle info: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/
Ik wens je een onnatuurlijk weekend toe.
Met metta,
WINEKE
Ontspannen, Retraites, Tot rust komen, Yogavakanties
Verwonder jij je ook altijd zo als je door het bos loopt. Als je er bij stil staat hebben bomen toch iets magisch… heb je er bijvoorbeeld wel eens bij stilgestaan dat de bomen die je links en rechts ziet staan, met elkaar communiceren? Zelfs over grotere afstanden van tientallen meters, en misschien wel meer. Dit is wat ze kunnen:
- Als een eik wordt aangevallen door een insect maakt hij zijn blad bitter door giftige looistoffen omhoog te sturen en vervolgens zie je dat de eiken in de buurt dat ook doen.
- Een boom die op een droge plek staat, kan vocht ontvangen van een boom die op een natte plek staat.
- In loofbossen zorgen de bomen ervoor dat hun toppen elkaar zelden echt raken. Om lichtconcurrentie te voorkomen.
Wij hebben altijd geleerd dat de natuur met elkaar concurreert, maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn. De natuur wil zichzelf juist in balans houden. Bomen helpen elkaar. Bomen zijn veel sterker met elkaar verbonden dan we dachten.
De organismen in de natuur hebben elkaar nodig en de natuur weet dat te faciliteren.
Nu hebben wij mensen elkaar ook nodig. Net zoals de bomen in het loofbos. Wij zijn ook onderdeel van de natuur. Wij komen ook samen omdat we elkaars ondersteuning nodig hebben. Als wij samen komen dat de energie stromen. Wij helpen elkaar om te voelen, om te ontspannen, om ideeën naar boven te laten komen, om je blij te voelen…
Het interessante is, dat we het niet eens leuk te hoeven te vinden om er profijt van te hebben dat we samen komen. (Handig om te weten als je tegen verplichte familiebijeenkomsten opziet). Dat komt omdat ons lichaam, alleen al door samen zijn, het gelukshormoon oxytocine aanmaakt. En dan voel je je gewoon prettig.
Dat zag je ook bij Paul Witteman toen hij een paar jaar geleden, in een van zijn televisieprogramma’s op zoek ging naar geluk. Hij bezocht de kerk, liet zich knuffelen, deed vrijwilligerswerk, beoefende yoga en probeerde zelfs mindfulness bij een van mijn collega’s.
Hij kon niet echt benoemen wat hem nou gelukkig maakt, maar hij voelde wel hoe fijn de contacten met andere mensen waren geweest. “De momenten waarop ik ‘gedwongen’ werd dingen samen te doen, zoals vrijwilligerswerk, in een koor zingen en mensen omarmen werkten voor mij het beste” vertelt hij in de serie. Daar kon zelfs zijn denkende geest niet omheen.
Verlang jij er ook naar om je even helemaal te kunnen ontspannen? Met MettaMind faciliteer ik met liefde trainingen en retraites waarmee je samen kunt komen met like-minded people. Je zult zien, na een dag is het alsof je elkaar al jaren kent. Gewoon, omdat je op dezelfde golflengte zit.
Je wordt tijdens elk programma compleet in de watten gelegd. Je hoeft geen enkele beslissing te nemen zodat je je heerlijk kunt ontspannen en je jezelf weer helemaal kunt opladen. Je zult met veel nieuwe inzichten en inspiratie weer huiswaarts gaan zodat je eenmaal thuis de stappen kunt nemen die nodig zijn om je leven weer (of nog meer) op de rit te krijgen.
Ik wens je een mooie dag met verbinding in liefde
Met metta,
WINEKE