Eigenlijk doe je iets heel onnatuurlijks als je mindfulness beoefent, maar als je het eenmaal doorhebt, dan doe je niets anders meer. 

Met mindfulness neem je een pauze (dat is al wennen tegenwoordig) en je opent je je voor alle gedachten en emoties die voorbij komen. Je probeert ze niet weg te stoppen. Je zoekt geen afleiding. Je negeert ze niet, maar je opent je ervoor. Je laat het allemaal toe. Ook al is het een hoop onrust. Ook al zijn ze onplezierig. En dat zijn we natuurlijk niet gewend.

Want als iets onplezierig is, dan wil je er natuurlijk meteen vanaf. Als je een hete pan soep aanraakt, trek je je hand meteen terug. Als iemand tegen je schreeuwt, wend je je af. Als je onder de douche springt en het water is per ongeluk koud, dan doe je meteen de warme kraan aan. Als je per ongeluk eten dat over de datum is, in je mond stopt, spuug je het meteen uit. 

Heel verstandig. 

Het is onze (korte termijn) strategie om gevaar te vermijden en ervoor te zorgen dat we NU veilig zijn. 

Heel natuurlijk. 

Nu komt er natuurlijk ook wel eens iets onplezierigs voorbij als je mediteert. Zoals onrust. Een pijnlijke knie. Spanning bij de schouders. Herinneringen aan iets verdrietigs. Boosheid over iets wat niet goed is gegaan. Angst voor je gezondheid. Frustratie wanneer zaken anders zijn gelopen… 

En dan voelt het heel onnatuurlijk om dat nare gevoel maar gewoon toe te laten. Het paradoxale is dat juist in het toelaten van het onplezierige jouw ticket naar vrijheid is. Want als je het toelaat en het ziet voor wat het is (een gedachte die komt en ook weer zal gaan), dan gaat het.

Ga maar na. 

Als er in het park plotseling een hond naar je blaft, dan schrik je misschien even (= emotie) en denk je ‘waarom blaft die hond, waar is het baasje, gaat ie mij nu bijten’ (allemaal gedachten). Als dan de eigenaar de hond meetrekt en verder loopt, gaan al deze gedachten en emoties ook weer voorbij. Er was niets aan de hand. 

Gedachten en emoties komen en gaan. That’s live. En als ze gaan, dan ben je weer vrij. 

Dit is iets wat je kunt trainen. Het is geen rocket science. Het is een vaardigheid van de geest die je kunt trainen. Net zo goed als je een instrument kunt leren besteden. 

Het is deze training die mij zoveel vrijheid heeft gegeven. Ik deel het graag met je. 

In groepstrainingen maar ook steeds meer in 1-op-1 coachingstrajecten. Samen naar je mind kijken helpt enorm. Ik kan je helpen je blinde vlekken zichtbaar te maken, ik houd je een spiegel voor en ik geef je een liefdevol duwtje in de rug. Zo ga je nog beter inzien hoezeer je geest bezig is met vermijden, afleiding zoeken en onder het kleed schuiven van ongemak. En dat zijn juist patronen die je ‘gevangen’ houden in de stress. 

Hier alle info: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/

Ik wens je een onnatuurlijk weekend toe. 

Met metta, 

WINEKE