Zouden de graancirkels weer terug zijn?

Zouden de graancirkels weer terug zijn?

Kijk eens goed. Zouden dit graancirkels zijn? Het zijn ‘autocirkels’. Kijk maar helemaal onderaan de foto. Een chauffeur was zaterdagavond uit wanhoop een weiland opgereden om daar – slippend – rondjes te scheuren op het grasland, om uiteindelijk met hoge snelheid in de sloot tot stilstand te komen. Aan de politie vertelde de man dat liefdesverdriet hier achter zat…

Het was niet de alcohol, maar het waren zijn eigen gedachten en emoties die hem tot deze gekkigheid hadden gedreven.

Nu zullen jij en ik waarschijnlijk niet zo snel een weiland inrijden, maar je kent vast ook wel momenten dat je het allemaal niet meer weet. Dat je zo wordt opgejaagd door je eigen gedachten en emoties, over al je verantwoordelijkheden en verplichtingen, over alles wat je nog moet doen, of je niet iets bent vergeten en of je alles wel op tijd afkrijgt…Onze geest kan ons aardig bezig houden. Allemaal vanuit de beste bedoelingen om ervoor te zorgen dat we veilig zijn. Het geeft ons alleen vaak onnodig veel stress.

We hebben ook nooit zo goed geleerd hoe we moet onze gedachten en emoties moeten omgaan. Er is geen les op school ‘Leren omgaan met De Onrustige Geest’. Om bij jezelf te kunnen blijven in een wereld die zoveel van je vraagt.

Hoe fijn zou het zijn als je geest je wat vaker met rust laat en je echt aanwezig zou kunnen zijn in je gesprekken? Dat je geniet van een maaltijd en alle smaken proeft, zonder dat je in je hoofd al bezig bent met wat je daarna nog moet doen. Zou je niet willen dat je ‘s ochtend rustig kunt douchen, zonder dat meteen al je collega’s erbij staan?

Maar gelukkig zijn we nooit te oud om te leren, toch? Je kunt je mind herprogrammeren om te stoppen met het zorgen maken en het gepieker. Zodat je wat vaker ‘in het NU’ bent en meer geniet van de dingen die je doet.

Interesse? We geven een paar keer per jaar mindfulness en compassietrainingen voor de mind.
Hier alle info: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/
8-weekse trainingen waarmee je niet alleen rust in je hoofd vindt, maar waarmee je ook een gezonde dosis compassie ontwikkelt. Wanneer je mild en vriendelijk voor jezelf kunt zijn, heb je al 99% van je stress opgelost. De lat ligt niet meer zo onbereikbaar hoog, je jaagt jezelf niet meer zo op, en je bent veel blijer met wie je bent en wat je doet.
Het is geen rocket science. Het is een vaardigheid die je kunt leren, net zoals je piano kunt leren spelen of een nieuwe taal kunt leren spreken. Een vaardigheid die nu misschien nu wel belangrijker is dan ooit.
Glimlach

Glimlach

Mag ik je vragen een glimlach op je gezicht te brengen. Gewoon nu even je mondhoeken omhoog krullen. En ontspannen vasthouden terwijl je deze woorden leest:

Voel de glimlach op je lippen…
Voel de beweging van je adem…
En denk dan aan iets waar je boos over bent.
En houd je glimlach vast 😀.

Merk je dat het lastig wordt deze boosheid te blijven voelen

Dat is de kracht van vriendelijkheid.

Vriendelijkheid en boosheid gaan niet samen door één deur”.

Ik hoor het Jotika Hermsen nog zeggen tijdens mijn eerste meditatieretraite meer dan tien jaar geleden. Jotika (87) is een boeddhistisch meditatieleraar. Tenger postuur, kort grijs haar, vriendelijke ogen. Ze oogt vitaal maar loopt voorzichtig met een stok. Jotika is 24 jaar katholiek non geweest, totdat ze zich realiseerde dat wat ze beoefende eigenlijk meditatie was en voor het boeddhisme koos. Inmiddels heeft ze ook een lintje en van de VN de onderscheiding ‘Outstanding Woman in Buddhism’ gekregen.

Jotika is voor mij de belichaming van mindfulness. Als je met haar praat heb je het idee dat ze je beste vriendin is. Ik denk omdat ze helemaal ‘aanwezig’ is. Dat wordt ook gezegd van de Dalai Lama. Van Bill Clinton trouwens ook. Vandaar wellicht zijn charisma. Zou Clinton ook mediteren?

Anyways, mijn punt is dat je niet tegelijkertijd boos kunt zijn én vriendelijk kunt ervaren. Probeer het maar eens:

Neem iemand in gedachte die je heeft gekwetst…Stel je voor dat die ander, net zoals jij, te maken heeft met verdriet, pijn, angst.. Bedenk dan dat die ander ook maar zijn best doet om gelukkig te zijn en het ook niet altijd weet… En daarom soms rare bokkesprongen maakt.

Dan kun je je misschien ook bedenken dat dit gedrag niet zoveel met jou te maken heeft, maar meer met het ongelukkig zijn van de ander… Wordt je boosheid al iets minder?

Zo zou je ook met meer compassie naar jezelf kunnen kijken. Dat je, als je iets stoms hebt gezegd of gedaan, tegen jezelf zegt: “Ik ben ook maar ‘Van Mens’. Als ik het beter had geweten, dan had ik het anders gedaan.” Dan wordt je misschien ook niet meer zo boos op jezelf.

Compassie is een antidote voor negativiteit. Het voelen van compassie opent je hart, je voelt je meer verbonden met anderen, het haalt je uit je isolement van zelfkritiek en je verzet je minder tegen wat er gebeurt. Je doet wat je kunt en dat is goed genoeg.

Het mooie is, dat we dit allemaal in ons hebben. Zouden we daar niet meer gebruik van moeten maken? Als je wilt kan ik je daarmee helpen.

We geven 5x per jaar mindfulness trainingen en 3x per jaar compassietrainingen.

Hier meer info over onze trainingen: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/

Met metta,
WINEKE

De helende kracht van het paard

De helende kracht van het paard

Heb jij ooit vlak achter de kont van een paard langs gelopen. Zo dichtbij dat je de warmte van zijn vacht kon voelen?

Dat werd mij gevraagd om te doen tijdens een pilot ‘Mindfulness met Paarden’. Ik kan je zeggen, dat is best spannend. Ook voor iemand die vroeger een paardenmeisje was.

Zo stond ik op een zonnige maandagmorgen in een laaggelegen weiland onderaan een dijk ergens in Amsterdam Noord tegen de schoft van een bruine merrie, de leider van een groepje van vier paarden. Toen ik voldoende moed had verzameld, schuifelde ik – extra bewust van mijn adem, langs het paard naar achteren en stapte ik met grote trage passen langs het enorme achterwerk en weer terug naar voren.

Voor de merrie was er natuurlijk niets aan de hand. Zij bleef heel rustig staan totdat ik klaar was met mijn rondje. Deze oefening ging natuurlijk over vertrouwen en loslaten. En vast over nog veel meer, maar wat me het meest is bijgebleven van deze dag, is het moment waarop een van mijn mede-deelneemster, naast haar paard, in tranen uitbarstte. Het was wat onverwacht en we wisten allemaal even niet wat we moesten doen.

Alleen de bruine merrie twijfelde niet. Ze liep van me weg en stapte heel rustig naar de bedroefde vrouw en ging naast haar staan. Alleen maar staan. Meer niet. De vrouw, enigszins verbaast, slikte haar tranen weg en kwam weer tot rust.

Dit is wat sommige dieren zo goed kunnen. Je steunen door alleen maar bij je te zijnWij denken vaak dat we iets moeten doen als een ander het moeilijk heeft. Tips en adviezen geven, geruststellen, moed inspreken. Dat kan natuurlijk heel ondersteunend zijn, maar soms, als er even geen woorden zijn, is het ook heel helend als je er gewoon bent. Om verbinding te maken en goede intenties te delen.

Dat vind ik ook zo mooi van het samenkomen tijdens mindfulness-groepstrainingen. Dan zitten we ook samen, soms in stilte, soms met woorden. En steunen we elkaar in het leren omgaan met een onrustige geest in een turbulente wereld. En helpen we elkaar om rust, kalme en ontspanning te vinden in een wereld die zoveel van ons vraagt. Gewoon door samen te zitten en samen te zijn. Nu misschien wel waardevoller dan ooit.

Wil jij ook die rust en kalmte ervaren? Of wil je misschien jouw (mindfulness) vaardigheden willen opfrissen en verdiepen? Zodat je beter bestand bent tegen de stress en onzekerheid van deze tijd? Wij starten 5x per jaar met mindfulnesstrainingen in Amsterdam