Coaching, Compassie, Mindful leven, Mindfulness Based Coaching, Ontspannen, Stress release
Ken je dat gevoel van teleurstelling als iets anders loopt dat je graag zou willen? Ik vind het een rot emotie. Een gevoel dat heel diep kan gaan en je lang met je mee kunt dragen. Een relatie die niet heeft gewerkt, een ouder die iets kwetsends tegen je heeft gezegd, negatieve feedback over een project waar je met hart en ziel aan hebt gewerkt. Een vriend of vriendin die niets meer van zich laat horen. Dit kan natuurlijk ook best groot zijn.
We kunnen daarentegen ook flink balen over hele kleine gebeurtenissen die tegenvallen. De trein die net voor je neus wegrijdt, een paar schoenen die net niet meer in jouw maat beschikbaar zijn, als je in de verkeerde rij staat terwijl je haast hebt, als het eten dat je hebt bereid niet lekker is.
Als iets anders loopt dan we zouden willen, geven we vaak onszelf als eerste de schuld. En dan zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen.
Had je maar niet zulke stomme dingen moeten zeggen.
- Had je maar beter je best moeten doen.
- Had je het maar anders moeten aanpakken.
- Eigenlijk kun je het ook helemaal niet…
We schieten op zulke momenten de ‘Tweede pijl’ af.
Het Boeddhisme zegt dat er in het leven twee pijlen zijn die ons kunnen ‘verwonden’. De eerste pijl is het onvermijdelijk ongemak van het leven. We hebben allemaal te maken met tegenslag, met ouderdom en verval, met afscheid moeten nemen en met gewoon pech.
De eerste pijl hoort bij het leven.
Helaas… maar misschien wel iets wat we moeten erkennen.
De tweede pijl gaat over onze reactie daarop. Het boos worden op jezelf, jezelf afstraffen, dagen lopen piekeren over hoe je het anders had kunnen doen. Heel vermoeiend. Al dat gepieker kost zoveel energie en geeft zoveel stress. Het haalt er wel een beetje de glans vanaf.
Het bijzondere is dat je dit kunt veranderen. Je kunt jezelf, als het ware, herprogrammering om liever voor jezelf te zijn. Om niet die tweede pijl af te schieten. Je kunt leren om bewust te worden van deze patronen (we hebben het in eerste instantie vaak niet eens door). En als je dan met Compassie naar jezelf gaat kijken en inziet dat je ook maar een mens bent en dat je doet wat je kunt – en dat dat goed genoeg is – sta je al heel anders in het leven.
Je wordt weerbaarder voor stress, je zelfvertrouwen groeit, je twijfelt minder en je bent veel meer tevreden met jezelf en de dingen die je doet.
En dan wordt alles wat daarna komt zoveel makkelijker en leuker.
Lees hieronder hoe Hiske, Janneke en Corine deze training hebben ervaren.
- “Ik hoef mezelf niet meer te veranderen. Ik vond vaak dat ik niet goed genoeg was, na deze training ben ik minder streng voor mezelf geworden. Ik kan meer afstand nemen van boosheid. En als ik dan toch een keer boos word, straf ik mezelf niet meer zo af. Ik ben echt gaan voelen dat ik in essentie ok ben.” Hiske
- “Ik heb geleerd met meer compassie naar mezelf én naar anderen te kijken. Daardoor erger ik me minder en ben ik vriendelijker voor mezelf en voor anderen.” Janneke, Sales manager financiële dienstverlener
- “Deze training heeft me weer lucht gegeven waardoor ik ‘s nachts niet meer lig te piekeren en me veel meer geaard voel. Kernwoord voor mij is compassie.” Corine vd. B. Beleidsmedewerker Provincie Noord Holland
Ik wens je een vriendelijk weekend
Met metta,
WINEKE
Mediteren, Mindfulness, Mindfulness tips, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
Een oude monnik ligt lekker op een groot meer in zijn bootje te doezelen. De zon verwarmt zijn huid en hij voelt zich heerlijk gewiegd door het kabbelende water. Dan schrikt hij plotseling wakker doordat een ander bootje dat met een doffe knal tegen de zijkant van zijn bootje aanstoot. BOEM!
De oude monnik springt overeind, klaar om de stuurman eens goed te vertellen dat hij beter uit zijn doppen moet kijken! Maar dan ziet hij dat er niemand in het bootje zit. Het bootje was losgeraakt van de kant en de stroming had het naar hem toe geleid…
De oude man realiseerde zich op dat moment dat de boosheid in hem zelf zat, niet in het bootje. ‘En…’, zo eindigen dit soort verhaaltjes over oude monniken vaak, ‘toen bereikte hij verlichting’. De man wist dat hij zelf zijn boosheid moest lo laten wilde hij vrij zijn. En dat was wat hij deed.
Wij kunnen soms zo boos worden op personen die op onze knoppen drukken. Als iemand je in het verkeer afsnijdt, als iemand in een winkel onaardig tegen je doet, als je het idee hebt dat je manager je passeert of je nare feedback geeft. Vaak heeft het geen zin om boos te worden op die persoon. Je hebt ze niet aan een touwtje.
De onlangs overleden Vietnamese mindfulnessleraar Thich Nhat Hanh zei dat ‘boos worden op iemand anders, is als het gooien van hete kolen. Je hebt er alle twee last van.’
Je kunt nog zoveel gelijk hebben, maar misschien heb je er meer aan als je – net als die monnik – je irritatie van je af kunt laten glijden. Dan kun je weer contact maken met jezelf, met je hart, met wie je echt bent. En dat is niet boosheid. Dat is een sluier. Die kun je van je af zetten.
Ik denk dat wat je echt bent, een vriendelijk persoon vol liefde is. Iemand die het beste met anderen voorheeft en het liefst wil dat we allemaal gelukkig samen leven.
Dat is toch een veel fijnere emotie om te voelen dan boosheid? Ook al heb je al het gelijk van de wereld…
Eens proberen? Dus de volgende keer als iemand op jouw knoppen drukt: adem in…. adem uit…. Open je voor de spanning in je lichaam… Verzet je niet tegen boze gedachten… Kijk er naar… adem ermee… Een paar minuutjes even alleen maar voelen wat er door je heen gaat… Dan kan de boosheid ook weer gaan, als wolkjes aan de hemel die voorbij gaan. En dan ben jij vrij.
Mindful met boosheid omgaan is natuurlijk geen toverpil. Soms vergt het wat oefening. Maar het is te leren. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Ik ben een veel vrolijker persoon geworden sinds ik op mijn kussentje zit. Vraag het maar aan mijn familie ;).
Maar ik zie ook bij mijn cursisten, dat er vaak een last van hun schouders valt.
Als jij ook van die vervelende emoties af wilt, als jij niet zo gevoelig wilt zijn voor knoppendrukkers (vaak de mensen die het dichts bij je staan), doen dan mee met mijn mindfulnesstraining. Met deze training heb ik het geleerd en ik sta te popelen om het jou ook te leren. De wereld heeft meer gelukkig mensen nodig!
Compassie, Mindful leven, Stress release
Op een avond vertelde een oude Cherokee-indiaan aan zijn kleinzoon over de strijd die zich binnenin mensen afspeelt.
Hij zei: “Mijn zoon, de strijd gaat tussen twee wolven binnen ieder van ons. De ene heet Kwaad. Het is woede, hebzucht, verdriet, jaloezie, arrogantie, leugen…
De andere heet Goed. Het is vreugde, vrede, liefde, hoop, rust, nederigheid, vriendelijkheid, compassie…
De kleinzoon dacht er even over na en vroeg toen aan zijn grootvader:
“Welke wolf wint?”
De oude Cherokee antwoordde: “Dat is degene die jij voedt.”
🙏🏻
Heb jij ook wel eens van die ‘kwade’ buien waarin je helemaal overgenomen wordt door negatieve gedachten? Misschien over je baan die je geen voldoening meer geeft? Over een onafgemaakt gesprek met je partner. Over jezelf. Dat je te dik bent, te weinig sport of dat je iets verkeerds hebt gezegd?
Wie weet gooi je dan ook nog olie op het vuur door jezelf te verwijten dat je zo negatief bent. Dat je niet geniet van het leven terwijl je zoveel hebt om gelukkig mee te zijn.
Dat is niet jouw schuld. Jij kunt daar niets aan doen.
Het oerinstinct van onze geest is altijd op zoek naar wat niet goed is in ons leven. Dat heeft ons oerinstinct geleerd omdat de mensen die in de oertijd bezig waren met: waar is de tijger, waar vind ik het best eten en waar vind ik het beste dak boven mijn hoofd, hadden meer kans om te overleven dan de mensen al helemaal zen & serene in het zonnetje lagen te dommelen. Want die werden opgegeten door de tijger.
Het heeft dus geen zin om boos op jezelf te worden en jezelf opdrachten te geven als: ‘Houd toch op met dat gemopper. Wees nou eens wat positiever. Geniet nou wat meer van het leven.’
Dat werkt niet. Je kunt niet veranderen op wilskracht. Als dat wel zou kunnen, was je allang verlicht geweest. Want je hebt het vast vaak genoeg geprobeerd.
Maar positiever worden kan wel! Vriendelijk zijn voor jezelf en voor anderen is een vaardigheid van de geest die je kunt trainen. Net zoals je een nieuwe taal kunt leren of een nieuw instrument kunt leren bespelen.
Nu zeg je misschien ‘Dat weet ik wel, dat zegt Wineke wel vaker’, maar doe je er ook iets mee? Iets weten en er niets mee doen is hetzelfde als niet-weten. Ik wil je graag helpen met het doen.
Hierin leer je hoe je negatieve gedachten en emoties van je kunt laten glijden en hoe je bij je hart kunt komen. Daar zit plenty geluk, liefde en blijheid. Wanneer je daar contact mee weet te maken, weet je KWAAD te sussen en GOED te voeden.
Waarom niet het heft in eigen hand nemen en je eigen geluk creëren, in plaats van te wachten totdat deze crisis voorbij is en de wereld een betere plek wordt. Ik wacht in ieder geval niet meer.
Compassie, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness Based Coaching, Stress release
Wist je dat de Dalai Lama eigenlijk een wetenschapper is? Hij ziet meditatie als onderzoek van de geest: je creëert (op je stoel of kussen) een laboratoriumsetting waarin je ongestoord, zonder afleiding, je eigen geest kunt onderzoeken. Om te ontdekken waar jouw ‘lijden’ vandaan komt en hoe je jezelf daarvan kunt verlossen.
Tijdens bijeenkomsten van het Mind & Life Instituut spreekt hij met talloze gerenommeerde wetenschappers over het raakvlak tussen wetenschappelijke inzichten over de werking van de geest en het boeddhisme. Om zo positieve verandering in de wereld te creëren.
Natuurlijk zijn er ook veel journalisten aanwezig en worden er dagelijks persconferenties gehouden met de Dalai Lama en de wetenschappers.
Tijdens een van deze interviews vroeg een journalist aan de Dalai Lama “Your Holiness, how dow you deal with self hatred?” “Wat bedoelt u?”, vroeg de Dalai Lama. “Nou, wat doet u als u vindt dat u iets stoms heeft gedaan en boos wordt op uzelf?” De Dalai Lama richtte zich tot zijn vertaler. “Volgens mij begrijp ik de vraag niet”. De vertaler deed zijn best de vraag in het Tibetaans te herhalen, maar nog begreep de Dalai Lama de vraag niet. Hij keek verbaast de journalist aan: “Hoe kun je jezelf nou haten?”.
Ik denk dat jij en ik de vraag heel goed begrijpen. We zijn immers vaak ook zo kritisch op onszelf. Vooral als het niet zo gaat zoals we willen. Dan zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. “Stommerd, hoe kun je dat nou weer zijn vergeten! Waarom heb je nou weer zoiets doms gezegd!”
Nog kritischer zijn we vaak over hoe we eruitzien. “Je ziet er niet uit. Je haar zit stom. Je benen zijn te dik.” Of ze zijn te dun.
Allemaal wat de geest je vertelt.
En dat heeft een reden.
Het oerinstinct van je geest wil dat je nu geaccepteerd, veilig en gelukkig bent. En het wil voorkomen dat je in de toekomst in de problemen komt. Daarom is je geest zo über kritisch over alles wat je doet, denkt en zegt.
Het zal vast ook iets cultureels zijn, dat de Dalai Lama geen zelfhaat kent. Wij in het westen, zijn toch opgegroeid met het idee dat we nog niet helemaal af zijn en dat we iets moeten leren, iets moeten veranderen en iets moeten verbeteren om goed genoeg te zijn. Als dan iets anders loopt dan gedacht, dan vind je al gauw dat het jouw schuld is en dat je jezelf streng moet toespreken om te voorkomen dat het nog een keer gebeurt.
Inzicht in de werking van je geest, leren omgaan met dat kritische stemmetje, helpt je ontspannen en tevreden te blijven. Zelfs als iets in de soep loopt. Zelfs tijdens een crisis.
Meer weten?
Hier meer over onze mind trainingen: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/
Hier meer over ons coachingsprogramma: https://mettamind.nl/metta-coaching/
Compassie, Mediteren, Mindfulness, Mindfulness tips, Stress release
Er was eens een koning die drie zonen had. De eerste was knap en heel geliefd. Toen hij 21 werd, liet zijn vader een kasteel in de stad voor hem bouwen. De tweede zoon was intelligent en ook heel geliefd. Toen hij 21 werd, liet zijn vader ook voor hem een kasteel in de stad bouwen. De derde zoon was knap noch intelligent, nors en niet bepaald geliefd. Toen hij 21 werd, zeiden de raadslieden tegen de koning: ‘Laat buiten de stad een paleis voor hem bouwen. U kunt er een bastion van laten maken en een paar van uw soldaten sturen om het te beschermen’.
En dus liet de koning een bastion bouwen en stuurde een paar van zijn soldaten om het te beschermen.
Een jaar later zond de zoon een boodschap naar zijn vader. ‘Ik kan hier niet wonen. De schurken zijn te sterk’. Dus zeiden de raadslieden: ‘Laat een paleis bouwen, dertig kilometer buiten de stad, met meer soldaten om het te beschermen tegen de langstrekkende stammen’. En zo geschiede.
Een jaar later kwam er weer bericht van de zoon. ‘Ik kan hier niet wonen. De stammen zijn te sterk’. Dus zeiden de raadslieden: ‘Laat nog verder weg een kasteel bouwen dat groot genoeg is om vijfhonderd soldaten te kunnen herbergen en sterk genoeg om de aanvallen van de naburige volken te weerstaan’. En zo geschiede.
Maar een jaar later zond de zoon weer een bericht naar de koning. ‘Vader de aanvallen van de naburige volken zijn te sterk. Als ze een derde keer aanvallen vrees ik voor mijn leven en dat van uw soldaten.’
Hierop zei de koning tegen zijn raadslieden:
‘Laat hem maar thuiskomen. Dan kan hij bij mij in het paleis wonen. Het is beter dat ik van mijn zoon leer houden, dan dat ik alle energie en reserves van mijn koninkrijk aanwend om hem op afstand te houden’.
Zo gaat dat soms ook met ons wanneer we in ongemakkelijke onplezierige situaties zitten. Heel veel energie gaat naar het wegduwen, het vermijden, het proberen te veranderen van datgene dat ons stress geeft. ‘Als de buren nou eens wat stiller waren, als mijn manager me nou niet zoveel werk geeft, als mijn moeder nou eens naar me luistert, als mijn partner nou niet zo moeilijk doet’.
Maar we hebben de buitenwereld niet aan een touwtje. Al helemaal niet als het over een wereldwijde pandemie gaat. We kunnen niets doen tegen de beperkende maatregelen; het thuis zitten, het niet uit eten kunnen gaan, niet kunnen sporten, niet met je familie samen kunnen komen…
Maar we kunnen ons wel richten op onze binnenwereld. In onszelf, in ons hart is plenty geluk. Alleen moet je soms eerst de ruis in je hoofd, de zorgen, de negatieve gedachten en emoties uit de weg halen, zodat je het kunt zien en ervaren. En dat is verbazingwekkend eenvoudig met mindfulness.
Meer weten?
Hier onze mind-trainingen: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/
Hier ons coachingsprogramma: https://mettamind.nl/metta-coaching/
Met metta,
WINEKE
Compassie, Mediteren, Mindfulness, Retraites, Stress release, Yogavakantie
Het moeilijkste van stoppen, in een (te) druk leven, is: stoppen.
Want er staat nog zoveel op je to do-lijst. Je hebt zoveel afspraken. Er zijn nog zoveel mensen die iets van je verwachten… En je wilt niemand teleurstellen. Je wilt niemand boos maken. En je moet toch gewoon doen wat nodig is, om gelukkig te zijn.
Stoppen is geen optie.
Tenminste, dat is wat je hoofd denkt.
Want je hoofd wil geen enkel risico nemen. Voor je hoofd is veiligheid het belangrijkste wat er bestaat. En afgewezen worden de grootste angst.
En kijk: daar is ons oerinstinct weer aan het werk. Uitgestoten worden was in de oertijd levensbedreigend. Daarom is het voor je geest zo belangrijk om goedkeuring te krijgen. Om er voor anderen te zijn. Om erbij te horen. Om vooral niets te doen waar anderen aanstoot aan zouden kunnen nemen.
Maar moet je je daar nu nog door laten leiden?
Zou het echt zo’n groot risico zijn om een keer nee te zeggen? Want zo put je jezelf wel uit. En kom je misschien niet toe aan de dingen die voor jou echt belangrijk zijn.
Je hoofd denkt van wel. Maar je hart ziet dat vast heel anders.
Je hart verlangt ernaar dat je ook een keer nee zegt. Dat je ook af en toe voor jezelf kiest en even niets doet. Om te ontspannen en jezelf weer op te laden. Fysiek en mentaal. Zodat je weer lekker in je vel zit en kunt genieten van de dingen die je doet, zonder dat je in gedachten alweer bezig bent met wat je hiernaar nog moet doen. De boog kan niet altijd gespannen zijn.
Nu zal je hoofd dat niet zo snel doen, maar je lichaam wel. Hoe? Door te vertragen en te voelen hoe ontspannen dat werkt. Bijvoorbeeld:
- Als je fietst. Een perfect moment om te vertragen. Gewoon iets rustiger fietsen. En voel je lichaam. Voel hoe je benen kracht zetten. Het contact van je handen met het stuur, buikspieren die zich aanspannen…
- Als je loopt. Vertraag je pas iets. Voel de beweging van je benen, voetzolen die afrollen bij het neerzetten. De adem. Doe dit thuis, op je werk, in een winkel, op straat.
- Als je eet. Neem kleine hapjes. Leg af en toe je bestek neer. Neem pas een nieuwe hap als je uitgekauwd bent.
- Als je ademt. Neem af en toe kleine pauzes door drie hele in- en uitademingen te volgen. Helemaal vanaf het begin tot het eind.
Probeer het eens uit. Vandaag al. Zo meteen. Dat zal je al een eerste gevoel van rust en ontspanning geven. En wanneer je daar eenmaal aan geproefd hebt, wil je niet anders meer. (Meer in De Metta Cirkel, p. 133)
Als je echt een time-out nodig hebt, dan heb ik nog iets anders heel fijns voor je. Fijne yogavakanties waar je een week lang compleet ontzorgd wordt. Je komt helemaal tot jezelf en je weet weer hoe je nee kunt zeggen tegen de dingen die je geen energie (meer) geven, en ja tegen de dingen die jou wél energie geven. Zodat je kunt genieten van het leven en toekomt aan de dingen die voor jou belangrijk zijn.
Ik zou het super vinden je een keer te mogen ontvangen. Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
Met metta,
WINEKE
