Hoe Adriaan van Dis weer een jongetje van zes werd.

Hoe Adriaan van Dis weer een jongetje van zes werd.

In een scène uit de televisieserie van Adriaan van Dis over het boeddhisme, loopt de lange presentator naast een klein grijs vrouwtje in donkerpaars gewaad. Ze schuifelen samen door de smalle straatjes van een pittoresk Frans dorpje nabij Plum Village, het retraite centrum van de Vietnamese mindfulness meditatieleraar Thich Nhat Hanh. Hij loopt een beetje gebogen om zich te kunnen richten tot de kleine vrouw en vraagt haar naar het ontstaan van het boeddhisme. Leuke setting voor een interview zo dachten de programmamakers vast.

Maar het oude vrouwtje reageerde niet. Ze stopte, keek hem vriendelijk aan en zei: ‘When I walk I walk. When I talk I talk’. En ze beantwoorde rustig zijn vraag. En liep rustig in stilte verder.

Adriaan keek beteuterd in de camera: ‘Ik voel me nu betrapt. Als een klein jongetje’, zei hij met een pruillip. Grappig. Je zag Adriaan van Dis plotseling als jongetje van zes. Waarschijnlijk had ze op het knopje van een oud patroon gedrukt.

Maar wat ik mooi vind, is dat ze één ding tegelijkertijd doet. Wij hebben zoveel aan ons hoofd dat wij, terwijl wij onze tas inpakken en onze jas aandoen, ons zorgen maken of we wel toekomen aan alles wat we die dag nog moeten doen. Wij fietsen als gekken door de stad, terwijl we in ons hoofd boodschappenlijstjes aan het maken zijn, piekeren over het perfecte cadeautje dat nog gekocht moet worden en denken aan de was die nog opgehangen moet worden. Wij zijn in gesprek met een collega en schrijven in ons hoofd de e-mailtje die nog verstuurd moeten worden.

Zo jagen wij onszelf de hele dag op. En geven onszelf misschien wel doodsangst. Want ons lichaam kan het onderscheid niet maken tussen haasten omdat je je to-dolijst moet afhandelen en haasten omdat je achternagezeten wordt door een tijger. In beide gevallen maakt je lichaam stresshormonen aan. En omdat we altijd maar doorgaan, krijgen die niet de kans om uit ons lichaam te verdwijnen. En dat tast onze gezondheid aan, want te veel cortisol is schadelijk voor je immuunsysteem. Om maar wat te noemen.

Daarom vind ik het motto van Thich Nhat Hahn zo mooi:

One thing at the time. All the time.’

Ik herinner mezelf eraan als ik mij jas aan doe. Niet tegelijkertijd je tas inpakken. Als ik mijn huis aan het opruimen ben. Niet proberen als een Shiva met tien armen alles in een beweging op zijn plek terug te zettenKlik niet alles aan wat beweegt als je achter de computer zit, maar focus op de tekst die je nu aan het schrijven bent.

Niet zo moeilijk maar we moeten onszelf er wel aan herinneren. Deze hints kunnen we niet vaak genoeg krijgen.

Een rabbi werd eens gevraagd waarom hij,
ondanks zijn vele bezigheden zo kalm was.
Hij zei:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik

Zijn toehoorders vielen hem in de rede en zeiden:
Dat doen wij ook, maar doe je nog meer?

En hij zei weer:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik

Toen zeiden zij: Dat doen wij toch ook?

De rabbi zei: Nee… als jullie zitten dan staan jullie alweer,
als jullie staan, dan lopen jullie alweer, als jullie lopen, dan zijn jullie er al.

Wil je voelen hoe het is om te onthaasten, ga dan mee met onze retraites. 
Een hele week lang compleet ontzorgd worden. Geen enkele prikkels. Niets zal je doen denken aan je agenda, je to do-lijst en al je verantwoordelijkheden en verplichtingen thuis. Zodat je kunt ervaren hoeveel rust het je geeft als je één ding tegelijkertijd doet. En dat je dan echt kunt genieten van de dingen die je doet en de mensen waar je mee bent. Net zoals de oude vrouw uit Plum Village.Als je dat eenmaal hebt gevoeld, weet je hoe je dat thuis kunt volhouden.

Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/

Goedemorgen schat, fijn je weer te zien

Goedemorgen schat, fijn je weer te zien

Ken je het water experiment van de Japanner Masuro Emoto dat zoveel indruk heeft gemaakt? Hij zette glazen potjes met water op een stukje papier met twee verschillende soorten woorden. Op de ene reeks stonden vriendelijke en liefdevolle woorden en op de andere reeks hatelijke woorden. Daarna bevroor hij het water en legde de waterkristallen onder een microscoop.

En toen zag hij iets heel bijzonders. De waterkristallen van de liefdevolle woorden waren prachtig om te zien: symmetrisch, helder, sprankelend. Terwijl het bevroren water van de hatelijke woorden totaal geen kristalstructuur liet zien maar alles donker en verwrongen was.

Dr. Emoto heeft ook geëxperimenteerd met rijst. Op het ene potje schreef hij ‘I Love You’ en op het andere potje ‘You Fool’. Dertig dagen sprak hij deze woorden uit tegen de potjes rijst – wat er vast heel grappig uitzag – en ook hier zag hij iets soortgelijks. De ‘I Love You – rijst’ was nog helemaal wit en de ‘Fool’ was zwart en bedorven.

Als woorden dit effect hebben op water, wat voor een effect zouden de woorden die we tegen onszelf uitspreken, op ons hebben? Wij bestaan voor meer dan de helft uit water.

Zeg jij tegen jezelf: ‘I hou van jou. Dat heb je goed gedaan! Wat zit je haar leuk’. Of is het vaker iets van: ‘Stommerd, hoe had je dat nou kunnen doen. Of ‘Wat heb je nou weer voor iets doms gezegd’. Of: ‘Je ziet er niet uit, hoe kun je zo de deur uitgaan!’.

Ik vermoed het laatste. We zijn vaak zo kritisch op onszelf. Vooral als de dingen niet zo gaan zoals we willen. Dan zeggen we woorden tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen.

Hoe zou het voor je zijn, als je ’s ochtends bij het opstaan tegen jezelf in de spiegel zou zeggen:

‘Goedemorgen schat. Fijn je weer te zien’.

En dan als je de deur uitgaat en een laatste blik in de spiegel werpt: ‘Goh, wat zie je er leuk uit vandaag’.

Of na een presentatie op je werk: ‘Wat heb je dat goed gedaan lieverd. Ik ben trots op je’.

En in gesprek met een vriendin: ‘Wat ben ik toch een fijne vriend(in)’.

Dat maakt je vast heel blij.

We zijn het gewoon niet gewend om lief voor onszelf te zijn. Omdat ons oerinstinct ons zo opjaagt. Vanuit de intentie om ons scherp te houden en om fouten en problemen in de toekomst te voorkomen.

Maar het haalt er wel een beetje de glans vanaf. En is vaak helemaal niet nodig.

Het goede nieuws is dat je dit wel kunt ontwikkelen.

Heb jij nu ook het gevoel dat je jezelf meer naar beneden haalt dan nodig is? Dat je jezelf onder druk zet met negatieve boodschappen?

Wil je dat veranderen en positiever in het leven te staan en blij zijn met jezelf, met de dingen die je doet, wat je zegt en hoe je eruit ziet…?

Dan is mijn Compassietraining misschien wel wat voor jou.

In deze training ga je de positiviteit, de liefde en vriendelijkheid die in je zit voelen. Dat is een hele sterke kracht waarmee je jezelf kunt ondersteunen wanneer het even tegen zit. Een kracht die je helpt om met stress om te gaan en je weerbaar maakt voor tegenslag en onzekerheid.

Zodat je voluit kunt gaan genieten van het leven, van de dingen die je doet en de mensen waar je mee bent. Zelfs tijdens een crisis.

Hier alle info: https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/

De kracht van de knuffel

De kracht van de knuffel

Wat gebeurt er met jou als op straat een toevallige voorbij-ganger naar je glimlacht? Wat gebeurt er met jou als een collega tegen je zegt dat ze jouw presentatie geweldig vond. Wat als je een dikke knuffel krijgt van je geliefde? Als iemand echt naar je luistert en je even heerlijk je hart kunt luchten? Je tranen kunt laten stromen?

Dan voel je. Je voelt verbinding. Je voelt warmte. Je voelt contact. Je voelt je hart.

Als je op zoek bent naar geluk, is je hart dan niet de plek waar je moet zijn?

Als je af wilt van de stress, de zorgen, het gepieker, de frustratie over de ongemakken van ons onvoorspelbare leven, is dat dan niet de plek die je de zorg kan geven die je nodig hebt?

De plek waar je je kunt ontspannen.

De plek waar je je kunt opladen.

De plek waar er niet over je wordt geoordeeld.

De plek waar je je veilig voelt en je helemaal jezelf kunt zijn.

Hoe zou het zijn als je dit altijd bij je hebt, als iets om op terug te vallen als het even moeilijk gaat. Bijvoorbeeld tijdens een stressvol gesprek, als je te laat dreigt te komen voor een belangrijke afspraak, als je tot je schrik ontdekt dat je iets stoms hebt gedaan?

Zodat je dan tegen jezelf kunt zeggen: “Het is ok. Ontspan. Je bent ook maar een mens. Zo erg is het niet. Dit gaat ook weer voorbij.

In plaats van: “Stommerd, hoe had je dit nou kunnen doen. Het wordt zo echt nooit iets met jou”. Wat je waarschijnlijk veel vaker zegt.

Dat kritische stemmetje kan ons humeur aardig verpesten. Het kan zelfs zo sterk zijn, dat we alleen al door het nemen van een verkeerde afslag urenlang ontzettend boos op onszelf kunnen zijn.

Dat haalt er wel een beetje de glans vanaf.

Contact met je hart is in deze stressvolle wereld geen luxe maar noodzaak. Om weerbaar, tevreden, zonder angst, te kunnen leven.

Als jij wilt gaan leven vanuit vertrouwen, vanuit geluk en ontspanning, dan is onze Compassietraining misschien wel wat voor jou.

Loop 8 weken met ons en deze mooie groep mensen mee en je wereld zal er heel anders uitzien. Je zult veel vriendelijker zijn voor jezelf (en anderen) en je zult echt niet meer zo snel in de stress schieten als de dingen anders lopen dan je had verwacht. Want je weet dat je ook maar ‘van mens‘ bent en dat wat je doet goed genoeg is.

Hier alle info: https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/.

Hoe doe je dat? In  het NU zijn.

Hoe doe je dat? In het NU zijn.

“Waarom zou je eigenlijk in het NU willen zijn?”

Vaak mijn eerste vraag tijdens een mindfulnesstraining.

“Het geeft meer rust, ik pieker minder, ik geniet meer, ik weet beter wat ik doen moet.” Dat zijn dan vaak de antwoorden.

Mijn volgende vraag is:

“Als we weten dat het prettig is om in het NU te zijn, waarom doen we dat dan niet?”

Dat is een vraag die wat moeilijker te beantwoorden is.

We lijken soms wel verslaafd te zijn aan het denken, dat vaak helemaal niet over het nu gaat. Meestal zijn dat gedachten over wat we in de toekomst allemaal nog moeten doen (werk, klusjes thuis, boodschappen, een cadeautje dat gekocht moet worden). Of gedachten over wat er in het verleden gebeurd is (heb ik wel de juiste email gestuurd, heb ik niet iets verkeerds gezegd in de app, heb ik tijdens mijn presentatie niet iets over het hoofd gezien?).

Dat gepieker haalt er wel een beetje de glans vanaf. Een mooie uitspraak van Jon Kabat-Zinn, de man die mindfulness in het westen heeft geïntroduceerd, is “Piekeren is als leven met de handrem aan.”

We zitten zo vaak in ons hoofd dat het soms wel lijkt alsof we wandelende hoofden zijn geworden, met een lichaam dat ons van A naar B brengt. Een lichaam waar we nog een kop koffie in stoppen, als het moe dreigt te worden, in plaats van dat we luisteren naar wat het echt nodig heeft.

Nu kun je niet ‘stoppen met denken’ op basis van wilskracht en goede voornemens. Want dan ga je het denken proberen te stoppen door er nog meer over na te gaan denken. Maar je kunt wel uit je hoofd gaan, door als het ware ’te zakken van het hoofd naar je lichaam’. Door het lichaam te voelen. Door de adem te voelen. Je kunt niet tegelijkertijd denken én voelen.

Probeer het maar eens:

  1. Voel hoe je lichaam nu zit terwijl je dit leest.
  2. De contactpunten met de ondergrond.
  3. De beweging van de adem.
  4. Deze inademing.
  5. Deze uitademing.
En? Je kunt niet én je aandacht richten op het denken én op het voelen. Dus als jij uit het hoofd wilt en je wilt stoppen met het gepieker, dat kan de MBSR Mindfulnesstraining je dit leren. Het is een vaardigheid van de geest die je kunt leren. Net zoals je kunt leren een nieuwe taal te spreken of een instrument te bespelen.
Spreek dat je aan? Wij starten 5 keer per jaar met een mindfulnesstraining. Het is echt opmerkelijk hoe aandacht voor de adem je leven kan veranderen. Ik heb het zelf ervaren en zie het dagelijks in mijn praktijk.
Er is niets mis met jou!

Er is niets mis met jou!

Ik wil je graag vertellen: Er niets mis is met jou!

Wanneer we stress hebben, wanneer de dingen anders lopen dan gepland, wanneer de stoom uit onze oren komt en we als een kip zonder kop rondrennen om alles af te krijgen, niet wetende waar te moeten beginnen, dan denken we vaak dat wij iets niet goed doen.

Dat we niet stressbestendig genoeg zijn, dat we onszelf beter onder controle moeten hebben, dat we iets stoms hebben gedaan, dat we moeten leren prioriteiten te stellen, dat we dingen moeten kunnen loslaten…

Maar het ligt niet aan jou. Het probleem ligt heel ergens anders. Het is gewoon TE VEEL.

Ons geest is gewoon niet gemaakt voor de 21ste eeuw waarin er 24/7 prikkels op je afkomen, je altijd bereikbaar bent, iedereen jouw aandacht wilt en je moet voldoen aan het perfecte plaatje dat social media je voorschotelt.

We worden bestookt door een miljoenen-verslindende-aandachtseconomie waarbij gigantische multinationals met elkaar strijden om jouw aandacht. Je moet best stevig in je schoenen staan, wil je daartegen bestand zijn.

Het is gewoon TE VEEL. Daarom heb jij stress! 

Het goede nieuws is dat je daar wel iets aan kunt doen. Je kunt leren om al die boodschappen die op je afgevuurd worden, van je af te laten glijden. Je kunt jezelf trainen om niet te reageren op al die prikkels en al die informatie van buitenaf die je zo onrustig maakt.

Bovendien heb je het grootste deel helemaal niet nodig. Je kunt heel gelukkig zijn zonder al die boodschappen die je vertellen waar je naar toe moet op vakantie, waar je je boodschappen moet doen, hoe je eruit moet zien, welke gadgets je moet kopen, welke jas en schoenen je deze winter nodig hebt…

Je weet zelf veel beter wat je nodig hebt en wat jou gelukkig maakt, alleen hoor je dat vaak niet omdat je geest zo overbelast is.

Daarom is het zo belangrijk om bij jezelf te kunnen blijven in een wereld die zoveel van je vraagt. Anders word je helemaal gek.

Rust vinden, jezelf en je eigen behoeften beter leren kennen, is een vaardigheid van de geest die je kunt trainen. Net zoals je een nieuwe taal kunt leren spreken of een nieuw instrument kunt leren bespelen. Ik sta te popelen om je daarmee te helpen!

Wij geven 5x per jaar de wetenschappelijk onderbouwde MBSR mindfulnesstrainingen. Een methode die je gaat leren omgaan met alle stress in en om je heen.

De zin van het leven

De zin van het leven

Hoe doe je dat? Tevreden leven, als je ’s avonds en in het weekend nog aan het werk bent met emails en  projecten? Als je agenda overloopt van de verplichtingen, als thuis de klusjes opstapelen en je een huishouden hebt te runnen. Het zou niet vreemd zijn, als je ’s nachts wakker zou liggen van alle to-do’s die maar niet afkomen.

We denken vaak dat als dat ene project klaar is, dan kan ik ontspannen. Als mijn huis schoon en opgeruimd is, dan heb ik rust in mijn hoofd. Als ik dat issue op mijn werk heb opgelost, dan kan ik tevreden zijn.

Als… als… als… dan ben ik gelukkig.

Het probleem is dat er altijd wel weer een nieuw project, een nieuw probleem, een nieuwe uitdaging op je staat te wachten. Het leven is nooit AF.

Misschien gaat het leven niet om het af te maken, om het bereiken van dat doel. Natuurlijk is het prettig als je je doelen bereikt. Maar als je alleen maar oog hebt voor je doel en geen aandacht hebt voor de weg daarnaar toe, zou je dan niet een hele hoop pareltjes van geluk missen?

Als je een bergwandeling maakt en je hebt alleen maar oog voor de top van de berg, dan zie je niet de prachtige bomen langs de weg, dan mis je de heerlijke geur van de bloemen, dan merk je het gezang van de vogeltjes niet op en geniet je niet meer van het gezelschap waar je mee bent.

En wellicht mis je dan ook een short cut, of een paadje naar een veel mooiere top.

Zou je geluk niet veel meer zitten in de weg? In het horen van de vogels, het ruiken van de bloemen, het contact met de mensen om je heen. ‘Alles wat je aandacht geeft wordt mooier.’ Het was zelfs een slogan van Ikea.

Ik raak altijd enorm geïnspireerd door dit verhaal van de Britse filosoof Alan Watts. Hij zegt: “Life is a dance. It’s not about the end. Life isn’t a journey. We don’t have to go anywhere. We are supposed to dance”.

“Als het alleen om het eindresultaat zou gaan, dan zouden we alleen de laatste noten van een concert hoeven te horen en alleen de laatste vijf minuten van een dansvoorstelling hoeven te zien”, zegt Watts.

Zou dansen door het leven het leven niet veel plezieriger, leuker en vrolijker maken? Als je bewust bent van de smaak van een lekkere kopje thee, je de zon je huid voelt verwarmen, je verbinding hebt met de mensen waar je mee bent.

Nu zal dat niet altijd zo makkelijk zijn. Want er komen 24/7 zoveel prikkels op ons af en onze geest houdt zich liever vast aan bekende patronen van hard werken, doelen stellen en pas tevreden zijn wanneer het af is (want dat is veilig volgens je oerinstinct). We lijken wel verslaafd te zijn aan denken en doen. Het moeilijkste – als je adrenaline en cortisol in je lijf hebt – is vaak gas terugnemen.

Soms is een vriendelijk duwtje in de rug nodig om blinde vlekken en patronen te veranderen. 

Als jij het gevoel hebt dat er iets moet veranderen, als jij verlangt naar meer genieten en je niet weet hoe en waar te beginnen, dan kan een mindfulnesstraining je net die tools geven die je nodig hebt.

Wij starten vijf keer per jaar met de 8-weekse MBSR mindfulnesstrainingeen krachtige, wetenschappelijk onderbouwde training. Je leert je onrustige geest te kalmeren en aandacht te hebben voor wat er NU gebeurd. Van moment tot moment. Zodat je dansend van plezier door het leven kunt gaan.

Je bent van harte welkom.

Met metta,
WINEKE