Actueel, Compassie, Mindfulness tips, Ontspannen
Heb je een fijne kerst gehad? Dit jaar waren het voor mij zelfs vier dagen! Vroeger gaf het me stress. Dan moest het de hele tijd gezellig blijven terwijl iedereen op elkaars knoppen aan het drukken was. Ik hoor ook nog best vaak om me heen veel gemopper over deze feestdagen.
Best een beetje jammer. Want het is ook een van de weinige momenten dat families met elkaar samenkomen. Zo vaak doen we dat ook weer niet. De samenleving wordt steeds individualistischer, samenkomen herinnert je eraan dat je niet alleen bent. Dat je het niet allemaal in je eentje hoeft te doen.
Bovendien maakt samenkomen je happy, of je het nou leuk vindt of niet. Want als mensen samen komen maakt het lichaam het gelukshormoon oxytocine aan. Dat heeft de natuur zo bedacht om mensen te stimuleren om er voor elkaar te zijn.
Ik schreef er ook over in mijn boek ‘De Metta Cirkel’:
“Dat het contact met mensen je zo’n goed gevoel kan geven, zag ik ook bij Paul Witteman toen hij in een van zijn televisieprogramma’s op zoek ging naar geluk. Hij bezocht de kerk, liet zich knuffelen, deed vrijwilligerswerk, beoefende yoga en probeerde zelfs mindfulness bij een van mijn collega’s. Een sluitende conclusie over wat hem gelukkig maakt, had hij niet, maar hij voelde wel hoe fijn de contacten met andere mensen waren geweest. Hij sloot de serie dan ook af met de opmerking dat de momenten waarop hij ‘gedwongen’ werd dingen samen te doen, zoals vrijwilligerswerk, in een koor zingen en mensen omarmen, voor hem het best werkten. Dat was de oxytocine. Daar kon zelfs zijn denkende geest niet omheen.” (p98).
In ons eentje overleven we het niet. We hebben elkaar echt nodig. En misschien zou je ook wel eens om hulp kunnen vragen àls je dat nodig hebt.
Wat als je vanaf nu het idee van de standaard Kerst loslaat, als je daar stress van krijgt en het ziet als een gelegenheid om samen te komen en je het invult op een manier die jij wél leuk vindt.
- Misschien door jezelf minder druk op te leggen om een perfect fancy diner op tafel te zetten, als je daarstress van krijgt.
- Misschien door de kerstcadeautjes zoektocht te skippen als je daar totaal geen tijd voor hebt. En als je graag iets meeneemt, aan iedereen hetzelfde liefdevolle gebaar geeft: een mooie bloem, een lekker flesje olijfolie, een geurend zeepje.
- Wat als je het negeert als iemand op je knoppen druk (iedereen doet ook maar z’n (soms onhandige) best om het goed te hebben).
- Wat als je de hele avond babbelen vermoeiend vindt en een eenvoudig spelletje doet?
Zo is er bij ons spontaan tussen het hoofd en nagerecht een heel leuk spel ontstaan. Een spel dat je helpt om stil te staan bij de mooie momenten van het leven. Een spel dat je eraan herinnert dat er vaak meer goed is in ons leven dan fout. Fijn voor onze geest die altijd bezig is met problemen.
Misschien een idee voor Oud & Nieuw:
- Iedereen schrijft op een briefje hun meest memorabele gebeurtenis uit 2023.De briefjes gaan in een mandje.
- Een persoon leest één briefje uit het mandje voor en vervolgens moet iedereen (incl de voorlezer) raden van wie het briefje is.
- Als je denkt dat je het weet, gaat je hand de lucht in.
- Als alle handen in de lucht zijn wordt er geroepen ‘3 – 2 – 1’ en dan wijst iedereen naar de betreffende persoon.
- Je blijft wijzen tot er wordt geroepen: ‘Wil de echte auteur opstaan’.
- De echte auteur staat op en vertelt haar/zijn verhaal achter de gebeurtenis.
Een tip: schrijf je gebeurtenis een beetje cryptisch op, maak het de anderen niet te makkelijk. Het verhaal komt wel bij de toelichting.
Er worden natuurlijk ook punten gegeven:
- 1 punt als je het goed hebt geraden.
- 1 punt voor de auteur als niemand hem/haar heeft kunnen raden.
Ik verzeker je, het worden mooie verhalen. Je zult lachen, je hart openen, warmte voelen en verbinding. Dat is wat ik je wens voor 2024.
Heel veel plezier, heel veel liefde en heel veel warmte en verbinding voor jou in 2024.
Fijn dat je mijn blogs leest. Ik ben dankbaar voor ons contact. Dank je wel
WINEKE
Actueel, Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Ontspannen
Ik heb heel lang gedacht: “Mindfulness is goed voor alles”. Het heeft me zoveel gebracht sinds het op mijn pad is gekomen via yoga op de sportschool, meditatie en het boek ‘Meditatief Ontspannen’ van Jon Kabat-Zin. Rust, verbinding, ruimte voor de dingen die mij voldoening geven, mijn eigen bedrijf MettaMind waarmee ik zoveel mooie trainingen geef, inspirerende coachingssessies voer en prachtige retraites geef op de mooiste plekken van Bali, Ibiza, Italië en nu in Andalusië.
Ik heb me meer dan vijftien jaar ondergedompeld in de mindfulness. Ik verslond boeken, bekeek alle filmpjes van Kabat Zinn (wat kan die man mooi vertellen), ging ieder jaar een week op stilte retraite, in 2022 twee weken…
Mijn filosofie was dat als je beklemmende gedachten en emoties zou kunnen laten gaan en je ruimte zou maken voor je hart, je intuïtie, je gevoel of hoe je het ook wilt noemen, je komt tot een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress.
Ik had mijn pad gevonden.
Maar toch begon het een paar jaar geleden weer te kriebelen. Ik voelde dat er ruimte kwam voor meer. Ik wilde meer dan alleen maar op mijn kussentje zitten om mijn gedachten te observeren, mijn geest te kalmeren en naar mijn intuïtie te luisteren.
Want hoewel ik inmiddels heel goed op mijn kussentje kon zitten, bleven in het dagelijks leven oude belemmerende patronen me in de weg zitten. Zeker wanneer het even niet ging zoals ik had verwacht of wanneer dierbaren toch iets anders wilden dan ik.
“Mindfulnesstrainers zijn ook maar mensen”, hield ik mezelf dan maar voor.
Bijzonder hoe er, als je met een bepaalde intentie om je heen gaat kijken, er vanzelf op je pad komt wat je nodig hebt. En dat kwam via de documentaire ‘De Paardenjongen’.
Een indrukwekkend verhaal over het jongetje Rowan dat gediagnostiseerd was met autisme en steeds meer in zichzelf keerde. Omdat Rowan wel contact leek te maken met paarden en zijn vader de kracht van sjamanen had gezien, besloten zijn ouders een reis naar Mongolië te maken. Daar kon gewerkt worden met paarden en sjamanen. De reis dreigde in eerste instantie op een grote mislukking af te stevenen, maar uiteindelijk wist de sjamaan samen met Rowan grote stappen te zetten in zijn ontwikkeling.
Wat mij naast dit bijzondere verhaal over Rowan is bijgebleven, is de ondersteuning die zijn moeder Kristin Neff tijdens de moeilijke momenten ondersteuning vond in compassie voor zichzelf.
Door minder streng, veeleisend en oordelende te zijn voor zichzelf op de momenten dat het moeilijk was met Rowan (zoals die ene keer in het vliegtuig toen hij helemaal door het lint ging), kon ze veel beter met hem en de situatie omgaan.
Fascinerend. Daar wilde ik wel meer over weten.
Follow the bread crumps…
Plotseling leek iedereen met compassie bezig te zijn.
Mijn toenmalig collega Frits Koster van het Instituut voor Mindfulness (nu Gentle Minds), bleek een prachtige training over het thema zelfcompassie te hebben ontwikkeld. Want zoals Frits met een knipoog zegt, als je alleen maar op je kussentje zit dan word je zo’n zijnsdweil.
Wat hij bedoelt en wat ik ook voel en wat Kristin Neff ook zegt, is dat je meer kunt doen dan mindful opmerken wat er is.
Met compassie geef je jezelf een extra tool om te ontspannen en jezelf niet zo af te wijzen als het verkeerd gaat. Wat je helpt om mild met stressvolle situaties om te gaan.
Kunnen erkennen dat je ook maar een mens bent, weten dat je doet wat je kunt, en weten dat dat echt goed genoeg is, opent nieuwe deuren en maakt het leven een stuk liefdevoller.
Je kunt beter met stress omgaan, je bent beter bestand tegen onverwachte situaties, je geniet meer van de dingen die je doet en je relaties worden betekenisvoller.
Hoe fijn is dat…
Mindfulness het wasmiddel en compassie de wasverzachter.
Inmiddels geef ik al een paar jaar deze mooie compassietraining en ieder keer ben ik weer onder de indruk van de kracht van compassie.
We hebben zo geleerd dat we hard moeten werken en dat het altijd beter kan. Maar wanneer is het dan goed genoeg? Zo putten we onszelf uit en zijn we nooit tevreden.
Deze training gaat je uit deze programmering halen. Je gaat ontdekken dat je een intern zorgsysteem hebt dat je kan helpen om de dingen te doen vanuit vertrouwen en vriendelijkheid in plaats vanuit het moeten vechten voor je plekje.
Wil je hier mee over weten, hier vind je alle info.
Ik wens je een compassievolle dag.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
De meest gestelde vraag na onze vakantie is vast “Hoe kan ik het vakantiegevoel zo lang mogelijk vasthouden?”
Nu heb ik altijd van mijn mindfulness meditatieleraren geleerd dat alles voortdurend verandert en dat je ‘een gelukzalig gevoel’ niet kunt vasthouden. Je kunt eigenlijk niets vasthouden. Al helemaal niet hoe je je voelt.
Het heeft zelfs het tegenovergesteld effect. Proberen dat fijn vakantiegevoel vast te houden geeft juist stress. Wellicht omdat je onbewust ook wel weet dat je eenmaal thuis toch weer meegezogen wordt in de maalstroom van het dagelijks leven met alle to-do’s, verplichtingen en verantwoordelijkheden.
Toch riepen mijn eerste yoga- en mindfulnessretraites op Bali en de vakanties die daarop volgden, dezelfde vraag bij mij op.
Hoe kon ik dat fijne Bali gevoel meenemen naar Nederland?
- De rust waarmee Kadek iedere ochtend de stenen vloer veegt.
- De aandacht waarmee Wayan rond het middaguur de groenten snijdt.
- De liefde waarmee Nengha de kleine offermandjes in elkaar vouwt en met bloemetjes vult.
- De schoonheid van de natuur, de prachtige Balinese kunst, de serene rust van de goudgele tempels.
Het was helaas niet in mijn koffer te proppen. Maar het inspireerde me wel om te onderzoeken hoe ik dat ontspannen en tevreden Balinese gevoel ook thuis kon creëren.
De vraag is dan: “Wat geeft je een vakantiegevoel?”
Voor mij is dat bijvoorbeeld:
- Een dag zonder verplichtingen.
- ’s Ochtends wakker worden zonder wekker.
- Ook eens lekker buiten de deur gaan brunchen of lunchen.
- Geen media (of in ieder geval veel minder).
- Geen telefoon (of in ieder geval veel minder).
- Alle ruimte hebben om te gaan doen waar ik op dat moment zin in heb.
- De natuur in gaan en prachtige (culturele) schoonheid zien.
Dat moet toch wel kunnen in Nederland?
Misschien wel door één eenvoudige aanpassing: je agenda minder vol proppen.
Hoewel dat meestal niet zo eenvoudig is. Iets in onze mind maakt dat we altijd voor iedereen beschikbaar moeten zijn, dat onze to do-lijst leeg moet komen en we talloze projecten moeten managen.
In het boek ‘Droom Groot’ waarin Eva Jinek vrouwen interviewt over hun levenskeuzes, geeft Maite Hontelé een mooie tip:
“Zeg niet alleen maar JA omdat je tijd hebt of omdat het je vraagt.”
Maite is een Nederlandse, in Latijns Amerika zeer beroemde trompettiste, die na haar burn-out Colombia verliet en theater directeur werd in Nijmegen. Dus zei kan er misschien wel wat over zeggen…
Ik kan me echter voorstellen dat de grootste uitdaging hierin niet is “Waar zeg ik JA tegen?”, maar “Hoe zeg ik NEE?”.
Daar is soms best wel wat moed voor nodig. Want je weet dat niemand het leuk vindt om NEE te horen. En je wilt mensen niet teleurstellen of boos maken…
Maar vaak zijn de gevolgen minder groot dan je denkt. NEE is niet het einde van de wereld. En iemand die teleurgesteld is, komt daar vast ook wel overheen. NEE uit een goed hart wordt vaak best wel geaccepteerd.
Herken je dit? Vind jij het ook lastig om ruimte voor jezelf te maken om even lekker niets te doen, alsof je vakantie hebt in eigen land
In mijn boek De Metta Cirkel, een vijf stappen plan voor een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress, gaat de 2de stap over ‘Ruimte maken in je leven’.
Je kunt dit hoofdstuk gratis in je inbox ontvangen:
JA, ik ontvang graag de 4de stap van De Metta Cirkel.
ik wens je veel leesplezier en inspiratie toe.
Op naar vakantie in eigen huis!
Met metta,
WINEKE
PS Wil je een grotere reset doen? Om nu echt patronen te veranderen en voor jezelf te gaan kiezen? Kijk dan eens naar onze yogavakanties.
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness & Coaching, Ontspannen, Tot rust komen
Hoe wil jij je voelen? Wat is jouw aller aller fijnste gevoel?
Mijn favoriet is deze: 😇. Maar ik moet altijd het meeste lachen om deze: 😬. Zo grappig om te bedenken welke emotie(s) en gedachten achter deze koppies zitten.
Wat is jouw favoriete emotiecon?
Je wilt je vast altijd wel zo voelen: 🤩? Of zo: 🥳? Of zo: 😁? Of lekker zen zo: 😇?
Jammer dat je dat niet met een druk op de knop kunt regelen 💪🏻.
Onze stemmingen wisselen vaak zo snel:
- Het is lekker weer, je bent blij.
- Er komt een te krappe deadline in je gedachten voorbij, je stemming daalt.
- Een herinnering aan een fijn gesprek, je voelt je weer goed.
- Dan je to do-lijst. Frustratie over dat die nooit af is.
- Je kat geeft je een kopje. Je voelt je weer ontspannen. Een glimlacht komt op je gezicht.
- Je staat buiten en plotseling begint het te regenen. Bah…
We worden vaak zo heen en weer geslingerd tussen positieve en negatieve gevoelens. Om er tureluurs van te worden.
Ik blijf het magisch vinden dat – in plaats van het negatieve weg te duwen, juist het toelaten wat het negatieve én daar mild en met compassie naar te kijken, je zoveel gelukkiger maakt.
Het toelaten van wat er is, vermindert stress, spanning en frustratie. Omdat er gewoon mag zijn wat er is…
Omdat jíj́ mag zijn wie je bent.
Mogen zijn wie je bent, met je fijne én met je lastige kanten, haalt al een hele hoop stress weg. Want er is geen verzet, maar je beweegt méé met het leven. En dan kun je echt van dit leven gaan genieten in plaats van dat je het ziet als een eindeloze weg met problemen die opgelost moeten worden.
Misschien een aardig oefeningetje: de eerstvolgende keer dat iets je tegen zit, stop dan even…
sta stil ga zitten als dat kan neem drie lange diepe ademhalingen voel de beweging van de inademhaling voel de beweging van de uitdademhaling 3x.
Misschien nu even voelen hoe dat voelt? Drie ademhalingen…
En kom dan pas in actie. Misschien zeg je: “Jaaaaa, dat weeeet ik wel… Dat heb ik vaker gehoord.”
Maar iets weten en het niet doen, is hetzelfde als iets niet weten.
Met MettaMind help ik je graag om het ook echt te gaan doen.
Ik wens je een fijne dag met veel korte adempauzes.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
Op het kleine houten tafeltje staat een kom dampende havermout. Gepimpt met rozijnen, kaneelpoeder, kokosrasp, wat chia zaadjes, stukjes mango en een kiwi. Rechts achter de kom havermout staat een mok verveine thee en borrelglaasje met een schattig blauw bloemetje. Links ligt een papieren servetje. Daarnaast een banaan. Ik nam alle tijd om dit stilleven te aanschouwen want voorlopig hoefde ik helemaal nergens heen. Ik had niets anders te doen. Geen actiepunten, geen emails, mijn agenda bleef gesloten en mijn telefoon stond uit.
Het was halverwege mijn meditatieretraite bij Sangha Metta in Naarden en de drukte van het dagelijks leven was inmiddels van me afgegleden. Ik voelde een weldadige rust en vanuit die rust kwamen dit soort kleine wondertjes naar boven.
Nu denk je misschien zo bijzonder is dat toch niet, een kopje havermout? Misschien vind je het niet eens lekker.
Ik bekijk het meestal ook niet zo, maar nu zag ik heel iets anders… Ik zag de kleine pareltjes die de natuur ons heeft geschonken.
- Druiventrossen, geplukt en gedroogd onder de warme zon. Kaneelstokjes, ontstaan doordat binnenste bast van de Aziatische kaneelboom zichzelf oprolt wanneer het afgesneden wordt.
- Mango, van de mangoboom uit zuidoost Azië die maar liefst 40 meter hoog kan worden, met enorme uiteenlopende takken en waar je lekker in kunt klimmen. Iets wat mijn lief Dean in zijn kindertijd vaak deed om dan het fruit met een beetje sambal op te peuzelen.
- Chiazaadjes, van de chia struik met haar paarse bloemetjes, waarvan de Azteken als wisten dat het zo voedzaam was. Bloemetjes uit de tuin waar de bijtjes van genieten. Die op hun beurt weer zorgen voor de bevruchting van planten.
- Het papier van het servetje, gemaakt van houtvezels van de bomen die zo waardevol zijn voor onze gezondheid.
En wat denk je van alle mensen die eraan bij hebben gedragen dat dit nu op mijn tafeltje ligt? De kok, de mensen van het retraitecentrum, de mensen die al deze heerlijkheden hebben geplukt, bewerkt, verpakt en vervoerd…
Als je daarbij stil staat, dan is het misschien toch wel bijzonder?
Je kunnen verwonderen over de kleine dingen van het leven, met respect voor de natuur en de mensen, helpt je om meer te genieten. Blijvende tevredenheid zit voor een groot deel in het kunnen zien wat je hebt. Dankbaar zijn voor wat je hebt, geeft je het gevoel dat wat je hebt genoeg is. Angst voor schaarste verdwijnt en het wordt makkelijker om vrij en onbezorgd te leven.
Kijk eens naar wat er nu voor jou op de tafel ligt? Wat zie je? Waar komt het vandaan? Hoe en waarvan is het gemaakt? Wie zouden er allemaal aan mee hebben gewerkt dat dit daar nu ligt?
Je ziet het alleen als je er aandacht voor hebt. En je mist het als je in gedachten bezig bent met je emails, je to do-lijst en al het andere wat je allemaal nog moet doen.
Dit kunnen zien is een kwestie van trainen. Je kunt jezelf als het ware herprogrammeren om meer te genieten van het leven. Enkel en alleen door te oefenen om aandacht te hebben voor wat er nu is… Nu, alleen maar nu… En nu…
Dat hoeft helemaal geen grote inspanning te zijn. Dat kan al met tien minuten per dag. Dus waarom niet?
Ik ben er al wat vaker geweest, dus als je het spannend vindt of niet zo goed weet hoe, dan loop ik graag even met je mee. Als je wilt kunnen we daar een keer een gesprekje voor inplannen. Ik noem het mijn ‘Gratis Op Weg Naar Rust Sessies’. Daarin geef ik je drie waardevolle tips die jou persoonlijk gaan helpen om mee te genieten van het leven. Zonder verplichting, je zit nergens aan vast. Ik help je graag.
Ja leuk, ik plan graag een gesprekje met je in.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Ontspannen, Stress release
Afgelopen zaterdag mocht ik weer naar een blij event. Ik was door het tijdschrift De Optimist uitgenodigd om voor het Happy Spirit Festival in Blaricum een lezing te geven over Compassie. Ik was er best trots op.
Vroeger moest ik er niet aan denken om op een podium te staan.
Tijdens mijn studententijd zag ik een keer een spreker tijdens een congres in de Oude Lutherse kerk een black-out krijgen. Ten overstaande van zo’n 600 studenten kon de arme man niet meer op zijn woorden komen. Hij moest voortijdig zijn verhaal afbreken.
“Het zou je maar overkomen”, zeggen we dan.
Tijdens mijn consultancydagen heb ik er veel mee kunnen oefenen.
Was het niet voor de klant, dan wel tijdens trainingsdagen waarin trainersacteurs je buikpijn en klamme handen gaven. Vond ik best pittig. Zeker toen ik als projectmanager vol passie de opties voor mogelijke IT- structuren aan de klant moet uitleggen (zoals bedacht met onze deskundigen).
Met MettaMind kan ik nu presentaties geven over thema’s die dichter bij mijzelf staan. Ik had onderschat hoe mooi het is om, samen met een zaal onbekenden, ons hart te openen en te horen wat voor moois ons hart te vertellen heeft:
- Tijdens de eerste meditatie kwam in mijn gedachten een oude vriendin voorbij. Ik ga haar weer eens opzoeken.
- Ik neem mee dat ik met minder moet moeten.
- Ik verplaatste mezelf tijdens de oefening naar de duinpan van het strand waar ik vroeger altijd ging zitten. Ik moet vaker tijd voor mezelf nemen.
- Ik heb genoten van je energie en van de schittering in je ogen. Ik ga je boek lezen, hopelijk voel ik me daarna ook zo.
Ik bereid mijn boodschap wel altijd heel goed voor (soms misschien een beetje te goed, als een echte perfectionist). Maar als er sta, laat ik het los. Je hebt eigenlijk ook geen andere keuze. This is it. Hier moet je het mee doen.
En dan is het altijd goed. Want je laat het oordelen los, je negeert dat kritische stemmetje en je richt je daar waar de flow zit. En dan geniet je van de dingen die je doet.
Zoals ik afgelopen zaterdag deed.
Zou dat eigenlijk niet voor alles gelden? Dat je veel meer geniet van het leven als je je focust op datgene wat je blij maak en je die innerlijke criticus die er zo vaak de glans vanaf haalt negeert? En je daarbij de dingen laat gaan die steeds maar weer een worsteling blijken te zijn (privé of op je werk)?
Dat je erkent dat sommige dingen niet werken omdat ze simpelweg niet bij je passen. Niet omdat er iets mis is met jou.
“Geluk is je geboorterecht”, schreef ik in mijn vorige peptalk over het andere blije event waar ik naartoe kon, het concert van mijn salsa hero Marc Anthouny. Nu vind ik deze uitspraak nog steeds een beetje zweverig, maar toch is het mijn missie om geluk te voelen, te doorvoelen en te genieten. Van mijn tenen tot aan mijn kruin. Graag in verbinding met jou. Bekend of onbekend. Live, online of via deze peptalk.
Ik wens je een liefdevolle dag in verbinding.
Met metta,
WINEKE
