Zo kun je je mind positiever maken

Zo kun je je mind positiever maken

Op tweede pinksterdag was hij er weer. Mijn salsa held Marc Anthony. Ik heb een grote passie voor salsa, ontdekt in The Brasilian Bar waar een vriendin me mee naar toe nam, na een backpack reis door Brazilië. Het bleek me net zo in een flow te brengen als yoga. Ritmes die eindeloos doorgaan, je compleet kunnen overgeven aan de moves, helemaal in het moment zijn, je hart dat zich opent… 

Zeven jaar geleden stond hij er voor het laatst. Ik weet nog goed de tekst naast mijn facebook post: ‘Omdat het leven uit meer bestaat dan yoga & mindfulness’. Wat een feest.

 


“Omdat het leven uit mee bestaat dan Yoga & Mindfulness”
Juli 2016

 

Deze keer was het een hele andere ervaring. Het feest was nog veel groter. Meer dan 10.000 zingende, dansende, vrolijke, blije, juichende mensen. Dankbaar voor de gepassioneerde performance van onze salsaheld. Ik heb nog nooit zo’n grote staande ovatie meegemaakt. Minutenlang een gigantische extase. Zo blij was iedereen om te feesten, te genieten, om iets magisch mee te maken. 

Onze held was er ook door overdonderd. Terwijl hij midden op het podium bewegingloos zijn blik over de enorme menigte in Ahoy liet gaan nam hij minutenlang ademloos het applaus in ontvangst, Af en toe zag je zijn lippen het woord WOW mompelen. 

Ik zag dat hij echt de tijd nam om te genieten van dat moment. Alleen maar voelen, doorvoelen en verbinden. En dat deden wij ook. We waren allemaal voor even een gigantische bron van liefde. 

Vroeger, als mensen zeiden dat ‘Geluk je geboorterecht is’ of ‘Je ware natuur is liefde’, vond ik dat maar soft. ‘Je hebt toch niet altijd de tijd om gelukkig te zijn’, dacht ik dan. ‘Je moet toch ook hard werken in deze samenleving. Het leven kan niet altijd feest zijn’. 

Nu sta ik er wat anders in. Ik richt mijn energie niet meer op dingen die ik lastig vind. Ik doe ze om het doen en ik focus me op dat wat me plezier geeft. Ik zoek de dingen op die me blij maken en voel en doorvoel blijheid. Ik heb gemerkt dat er dan ook meer blije dingen op je af komen. Positiviteit trekt positiviteit aan. 

Zou dit voor jou ook niets iets zijn om te onderzoeken? 

  • Bedenk elke ochtend 3 dingen waar je dankbaar voor bent. 
  • Zeg elke avond tegen je partner, je kind of tegen je spiegelbeeld, dank je wel voor 3 dingen die je hebt gewaardeerd.
  • Sta iets langer bij stil bij een fijne ervaring. Zoals Marc Anthony, de best verkopende salsa artiest aller tijden, dat ook deed: voelen en doorvoelen. 

Laat regelmatig dat geluksgevoel door al je cellen stromen en voel met je hele lichaam dat het leven veel mooier is dan je geest soms denkt. 

Ik wens je een liefdevolle dag.  

Met metta, 

WINEKE 

Dit is waarom dat kritische stemmetje steeds weer opduikt

Dit is waarom dat kritische stemmetje steeds weer opduikt

Ken je dat stemmetje dat zegt dat het weer niet goed genoeg is wat je doet. Dat stemmetje dat zegt dat je stom bezig bent. Dat zegt dat je beter je best moet doen. Dat je hebt gefaald. Dat je geen fouten mag maken… 

Ik denk dat we allemaal die innerlijke criticus wel kennen. Dat stemmetje dat zo vaak over je schouder mee kijkt en je aardig kan opjagen. Soms zou je willen dat die niet zou bestaan. 

Maar heb je er wel eens bij stil gestaan waarom we dat stemmetje er is? 

Eigenlijk heeft het hele goede bedoelingen. Dat stemmetje wil dat jij veilig bent en probeert je te beschermen. Daarom is het je steeds aan het waarschuwen. Om te voorkomen dat je fouten maakt. Vaak tegen beter weten in, want je hoeft helemaal niet bescherm te worden. Je weet best hoe je de dingen aan moet pakken. 

Zou je dat stemmetje gerust kunnen stellen? 

Bijvoorbeeld door tegen het stemmetje te zeggen dat ‘fouten’ maken menselijk is. Dat het gewoon gebeurtenissen zijn die anders lopen dan je had verwacht. 

En erop vertrouwen dat je als er ‘problemen’ ontstaan, je tegen die tijd wel weet hoe je daarmee om moet gaan. 

Door tegen het stemmetje te zeggen dat niet al je tijd en energie gestopt hoeft te worden in het ‘verbeteren’ van de dingen die je doet, want het gaat nu toch goed? 

Door tegen het stemmetje te zeggen dat je NU veilig bent en dat het zich NU geen zorgen hoeft te maken. 

“Het is nu ok .”

Weten dat elke emotie een functie heeft, vind ik een troostende gedachte. Het helpt me ze een plek te geven. Daardoor kan ik wat makkelijker tegen de criticus zeggen dat als het weer eens onverwacht naar voren springt: “Ik begrijp je. Geen paniek. Komt goed. We zijn goed bezig. Het is ok.” 

En de criticus dan geruststellen dat je wel weet wat je te doen staat, mocht het anders lopen dat je had verwacht. 

Mindfulness gaat over leren omgaan met je geest. Met compassie voeg je daar nog iets aan toe: je stelt je geest gerust. Je geeft hem liefde en de juiste verzorging. 

Mindfulness is het wasmiddel. 

Compassie is de wasverzachter. 

Met een beetje wasverzachter kan je geest zich ontspannen. Dan kom je uit de angst en kun je gaan genieten van jouw mooie leven. Met wasverzachter wordt je geest je beste vriend. Met alles wat daarbij hoort. Het plezier, de pret, de blijdschap én de momenten dat je kribbig bent. Dat er boosheid is. Dat er ongeduld is. Dat hoort allemaal bij het mens zijn. Je mag er zijn. Je bent goed zoals je bent. 

Nu weet ik dat onze geest zich niet zo makkelijk gewonnen geeft. Oude patronen kunnen soms heel hardnekkig zijn. Daarom is het trainen van Compassie ook zo waardevol. Ik geef twee keer per jaar een Compassie Training. Een krachtig programma, waarmee je oude patronen uit de weg gaat ruimen. Na 8 weken zul je heel anders in het leven staan. Je voelt de zachtheid die in je zit. De vriendelijkheid, de liefde. Je hart zal zich openen en je zult zoveel meer gaan genieten van de dingen die je doet. 

Ik wens je een zachte dag. 

Met metta, 

WINEKE 

PS Misschien is dat kritische stemmetje ook helemaal niet van jou? Zou het ook zinnetjes kunnen zijn die in het verleden tegen je zijn gezegd en waarvan je bent gaan geloven dat ze waar zijn? 

Benieuwd naar De Compassie Training? Hier alle info.

Dat zou je nooit tegen iemand anders zeggen

Dat zou je nooit tegen iemand anders zeggen

Ken je dat gevoel van teleurstelling als iets anders loopt dat je graag zou willen? Ik vind het een rot emotie. Een gevoel dat heel diep kan gaan en je lang met je mee kunt dragen. Een relatie die niet heeft gewerkt, een ouder die iets kwetsends tegen je heeft gezegd, negatieve feedback over een project waar je met hart en ziel aan hebt gewerkt. Een vriend of vriendin die niets meer van zich laat horen. Dit kan natuurlijk ook best groot zijn. 

We kunnen daarentegen ook flink balen over hele kleine gebeurtenissen die tegenvallen. De trein die net voor je neus wegrijdt, een paar schoenen die net niet meer in jouw maat beschikbaar zijn, als je in de verkeerde rij staat terwijl je haast hebt, als het eten dat je hebt bereid niet lekker is. 

Als iets anders loopt dan we zouden willen, geven we vaak onszelf als eerste de schuld. En dan zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. 

Had je maar niet zulke stomme dingen moeten zeggen. 

  • Had je maar beter je best moeten doen.
  • Had je het maar anders moeten aanpakken.
  • Eigenlijk kun je het ook helemaal niet… 

We schieten op zulke momenten de ‘Tweede pijl’ af. 

Het Boeddhisme zegt dat er in het leven twee pijlen zijn die ons kunnen ‘verwonden’. De eerste pijl is het onvermijdelijk ongemak van het leven. We hebben allemaal te maken met tegenslag, met ouderdom en verval, met afscheid moeten nemen en met gewoon pech. 

De eerste pijl hoort bij het leven. 

Helaas… maar misschien wel iets wat we moeten erkennen. 

De tweede pijl gaat over onze reactie daarop. Het boos worden op jezelf, jezelf afstraffen, dagen lopen piekeren over hoe je het anders had kunnen doen. Heel vermoeiend. Al dat gepieker kost zoveel energie en geeft zoveel stress. Het haalt er wel een beetje de glans vanaf. 

Het bijzondere is dat je dit kunt veranderen. Je kunt jezelf, als het ware, herprogrammering om liever voor jezelf te zijn. Om niet die tweede pijl af te schieten. Je kunt leren om bewust te worden van deze patronen (we hebben het in eerste instantie vaak niet eens door). En als je dan met Compassie naar jezelf gaat kijken en inziet dat je ook maar een mens bent en dat je doet wat je kunt – en dat dat goed genoeg is – sta je al heel anders in het leven. 

Je wordt weerbaarder voor stress, je zelfvertrouwen groeit, je twijfelt minder en je bent veel meer tevreden met jezelf en de dingen die je doet. 

En dan wordt alles wat daarna komt zoveel makkelijker en leuker. 

Lees hieronder hoe Hiske, Janneke en Corine deze training hebben ervaren. 

  • “Ik hoef mezelf niet meer te veranderen. Ik vond vaak dat ik niet goed genoeg was, na deze training ben ik minder streng voor mezelf geworden. Ik kan meer afstand nemen van boosheid. En als ik dan toch een keer boos word, straf ik mezelf niet meer zo af. Ik ben echt gaan voelen dat ik in essentie ok ben.” Hiske
  • “Ik heb geleerd met meer compassie naar mezelf én naar anderen te kijken. Daardoor erger ik me minder en ben ik vriendelijker voor mezelf en voor anderen.” Janneke, Sales manager financiële dienstverlener
  • “Deze training heeft me weer lucht gegeven waardoor ik ‘s nachts niet meer lig te piekeren en me veel meer geaard voel. Kernwoord voor mij is compassie.” Corine vd. B. Beleidsmedewerker Provincie Noord Holland 

 

Ik wens je een vriendelijk weekend 

Met metta,

WINEKE 

Verlang jij er ook wel eens naar, dat jouw wereld wat kleiner is…?

Verlang jij er ook wel eens naar, dat jouw wereld wat kleiner is…?

Wat een rare tijd is dit toch. Er komt zoveel op ons af. Als je naar het nieuws kijkt, denk je dat de wereld in brand staat. De ene crisis is nog niet voorbij of er dient zich weer een andere aan. En de daaropvolgende crisis kunnen we al voelen aankomen… 

En het gekke is, het is op een rare manier verslavend, waardoor je de hele dag door met het nieuws bezig kunt zijn. Je staat ermee op, overdag je praat erover en ‘s avonds ga je ermee naar bed. Dat doet ons oerinstinct. Dat houdt zich altijd maar bezig met problemen. Om jou te kunnen beschermen tegen wat er zou kunnen gaan gebeuren. 

Maar is dat niet tegen beter weten in? Kun je jezelf wel ‘beschermen’ door de hele dag het nieuws te volgen en je steeds maar voor te bereiden op wat er zou kunnen gaan gebeuren? 

Wordt jouw wereld daar niet juist stressvoller van? 

Hoe zou de wereld van Jan, de boer uit Friesland die de hele dag op het land bezig is, eruit zien?
Of van Paul, de schilder uit Den Haag die de hele dag op de steigers aan het schilderen is? 

Of van Janneke die op een Amsterdamse kinderboerderij werkt? 

Zij zijn vooral bezig met wat er die dag aan klussen gedaan moeten worden en zullen niet zo vaak denken dat de wereld in brand staat. 

Nu sta jij waarschijnlijk niet op de steigers of tussen de geiten, 

maar je kunt je wel laten inspireren door mensen die de hele dag met hun handen bezig zijn. Mensen die geen tijd hebben voor het nieuws (of voor social media) en vooral gericht zijn op hun eigen wereld. 

Hoe zou jouw wereld eruitzien, als je alle onheilspellende berichten aan je voorbij laat gaan? Als je in plaats van oorlogsbeelden mensen ziet die je dierbaar zijn, je iets aardigs tegen een buurman zegt, je een wandelingetje maakt en je de vogels hoort fluiten? 

Is het een idee om de komende tijd jouw wereld wat kleiner te maken? En je te richten op liefde, plezier en ontspanning in jouw leven. 

Bijvoorbeeld door: 

  • Aandacht te besteden aan mensen die je dierbaar zijn.
  • Lief te zijn voor jezelf en je grenzen te bewaken.
  • Te rusten wanneer je dat nodig hebt.
  • De natuur in te gaan wanneer je energie nodig hebt.
  • Tijd te maken voor de bezigheden die jou echt voldoening geven… 

Daarmee maken wij met elkaar de wereld een beetje mooier. Want als jij goed voor jezelf gaat zorgen, zul je ook goed zorgen voor de wereld om je heen. Wanneer jij begrip hebt voor jouw eigen worstelingen, zul je die ook hebben voor de worstelingen van anderen. 

Ik draag daar graag met MettaMind aan bij met mijn Compassietrainingen. 

Deze training helpt je om goed voor jezelf te zorgen. Je gaat ontdekken dat je best wat liever voor jezelf mag zijn, dat de lat niet altijd zo hoog hoeft te liggen, dat je niet altijd zo hard hoeft te werken en dat – wat je doet en wie je bent – goed genoeg is. En dat is echt zo!

Ik beloof je, na 8 weken ziet jouw wereld er veel liefdevoller en onbezorgder uit. 

Meedoen met De Compassietraining? Hier alle info. https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/

Ik wens je een kleinere en liefdevolle wereld toe. 

Met metta, 

WINEKE

Een vogel raakt niet in zichzelf verstrikt… waarom wij wel?

Een vogel raakt niet in zichzelf verstrikt… waarom wij wel?

Wij zijn het enige soort op aarde dat zich zorgen maakt. Een hond ligt niet in zijn mand te tobben of hij die avond wel eten krijgt. Een vogel raakt niet verstrikt in zijn eigen vleugels. Een kat ligt niet wakker van de vraag of de buurtkat zijn territorium overneemt.

Wij mensen kunnen aardig piekeren over wat er in onze (grote en kleine) buitenwereld gebeurt. En als je je eenmaal zorgen maakt, komen er makkelijk nog meer zorgen bij. Alsof onze geest een haakje zoekt om zich aan vast te houden. De ene zorg leidt gemakkelijk tot de volgende zorg. En de volgende… Voor je het weet bestaat je wereld alleen nog maar uit kopzorgen. 

Dat is wat onze geest doet. Dat is ons oerinstinct dat altijd maar bezig is met het zoeken naar problemen en het zoeken van oplossingen. Omdat het er zeker van wil zijn, dat je veilig bent. Nu en in de toekomst. 

Maar het is niet alleen onze geest die het ons lastig maakt. Ook vanuit de buitenwereld komen de zorgen op ons af. Crisis is al jarenlang het meest gebruikte woord in de media. Een crisis verkoopt. Voor je het weet, denk je dat de hele wereld altijd maar in crisis is. 

Maar zou dat ook niet bias zijn? Mijn goede vriend Peter is rechercheur bij de politie en hij vertelde me onlangs dat de meeste ongelukken thuis gebeuren, doordat iemand van de trap valt. Als je daarop gaat letten, dan raak je ervan overtuigd dat trappen levensgevaarlijk zijn en zou je ze misschien allemaal wel willen verbieden. Of zeil je thuis alleen nog maar veilig vastgeketend aan een harnasje de trap af. 

Beetje overdreven natuurlijk, maar we hebben wel een keuze in wat we voeden. Richt je je aandacht op de negatieve dingen in de wereld of op het positieve? Ik denk dat het bijna geen keuze is, wil je van je zorgen afkomen. Ik zie de laatste tijd zoveel angst in de samenleving, in mijn omgeving, in mijn praktijk… Zoveel angsthaakjes. Zou je soms niet willen dat je ze zou kunnen negeren? Zodat je het mooie in deze wereld kunt meemaken. 

De zon die nog steeds schijnt. De vogeltjes die fluiten. De prachtige natuur, de bomen die in de bloesem staan. De fijne gesprekken die je voert. Het lekkere eten dat je aan het bereiden bent. Een weekendje weg dat eraan zit te komen. Lekker sporten. Is dat niet waar het leven voor is bedoeld? Geluk zit in het ervaren van de kleine dingen. Ook een cliché, maar een cliché is een cliché omdat het waar is. 

Voor het vinden van geluk hoef je niet de Mount Everest te beklimmen. Het is hier. Heel dichtbij. In dit moment. In jou. In je hart. In de verbinding. In het voelen. Als je dat eenmaal ziet, dan kun je het niet niet meer zien 

Wil je ook zorgelozer en meer vanuit je hart leven? Doe dan mee met onze mindfulnesstraining. Daarmee leer je jouw zorgen loslaten. Je laat ze voorbij gaan, als wolkjes aan de hemel. En dan ga je contact maken met jouw grote prachtige liefdevolle hart. En ziet de wereld er plotseling heel wat mooier uit. 

Waar ben je nou echt boos over?

Waar ben je nou echt boos over?

Een oude monnik ligt lekker op een groot meer in zijn bootje te doezelen. De zon verwarmt zijn huid en hij voelt zich heerlijk gewiegd door het kabbelende water. Dan schrikt hij plotseling wakker doordat een ander bootje dat met een doffe knal tegen de zijkant van zijn bootje aanstoot. BOEM! 

De oude monnik springt overeind, klaar om de stuurman eens goed te vertellen dat hij beter uit zijn doppen moet kijken! Maar dan ziet hij dat er niemand in het bootje zit. Het bootje was losgeraakt van de kant en de stroming had het naar hem toe geleid… 

De oude man realiseerde zich op dat moment dat de boosheid in hem zelf zat, niet in het bootje. ‘En…’, zo eindigen dit soort verhaaltjes over oude monniken vaak, ‘toen bereikte hij verlichting’. De man wist dat hij zelf zijn boosheid moest lo laten wilde hij vrij zijn. En dat was wat hij deed. 

Wij kunnen soms zo boos worden op personen die op onze knoppen drukken. Als iemand je in het verkeer afsnijdt, als iemand in een winkel onaardig tegen je doet, als je het idee hebt dat je manager je passeert of je nare feedback geeft. Vaak heeft het geen zin om boos te worden op die persoon. Je hebt ze niet aan een touwtje. 

De onlangs overleden Vietnamese mindfulnessleraar Thich Nhat Hanh zei dat ‘boos worden op iemand anders, is als het gooien van hete kolen. Je hebt er alle twee last van.’ 

Je kunt nog zoveel gelijk hebben, maar misschien heb je er meer aan als je – net als die monnik – je irritatie van je af kunt laten glijden. Dan kun je weer contact maken met jezelf, met je hart, met wie je echt bent. En dat is niet boosheid. Dat is een sluier. Die kun je van je af zetten. 

Ik denk dat wat je echt bent, een vriendelijk persoon vol liefde is. Iemand die het beste met anderen voorheeft en het liefst wil dat we allemaal gelukkig samen leven. 

Dat is toch een veel fijnere emotie om te voelen dan boosheid? Ook al heb je al het gelijk van de wereld… 

Eens proberen? Dus de volgende keer als iemand op jouw knoppen drukt: adem in…. adem uit…. Open je voor de spanning in je lichaam… Verzet je niet tegen boze gedachten… Kijk er naar… adem ermee… Een paar minuutjes even alleen maar voelen wat er door je heen gaat… Dan kan de boosheid ook weer gaan, als wolkjes aan de hemel die voorbij gaan. En dan ben jij vrij. 

Mindful met boosheid omgaan is natuurlijk geen toverpil. Soms vergt het wat oefening. Maar het is te leren. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Ik ben een veel vrolijker persoon geworden sinds ik op mijn kussentje zit. Vraag het maar aan mijn familie ;). 

Maar ik zie ook bij mijn cursisten, dat er vaak een last van hun schouders valt. 

Als jij ook van die vervelende emoties af wilt, als jij niet zo gevoelig wilt zijn voor knoppendrukkers (vaak de mensen die het dichts bij je staan), doen dan mee met mijn mindfulnesstraining. Met deze training heb ik het geleerd en ik sta te popelen om het jou ook te leren. De wereld heeft meer gelukkig mensen nodig!