Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness, Mindfulness & Coaching, Mindfulness tips, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
De meest gestelde vraag na onze vakantie is vast “Hoe kan ik het vakantiegevoel zo lang mogelijk vasthouden?”
Nu heb ik altijd van mijn mindfulness meditatieleraren geleerd dat alles voortdurend verandert en dat je ‘een gelukzalig gevoel’ niet kunt vasthouden. Je kunt eigenlijk niets vasthouden. Al helemaal niet hoe je je voelt.
Het heeft zelfs het tegenovergesteld effect. Proberen dat fijn vakantiegevoel vast te houden geeft juist stress. Wellicht omdat je onbewust ook wel weet dat je eenmaal thuis toch weer meegezogen wordt in de maalstroom van het dagelijks leven met alle to-do’s, verplichtingen en verantwoordelijkheden.
Toch riepen mijn eerste yoga- en mindfulnessretraites op Bali en de vakanties die daarop volgden, dezelfde vraag bij mij op.
Hoe kon ik dat fijne Bali gevoel meenemen naar Nederland?
- De rust waarmee Kadek iedere ochtend de stenen vloer veegt.
- De aandacht waarmee Wayan rond het middaguur de groenten snijdt.
- De liefde waarmee Nengha de kleine offermandjes in elkaar vouwt en met bloemetjes vult.
- De schoonheid van de natuur, de prachtige Balinese kunst, de serene rust van de goudgele tempels.
Het was helaas niet in mijn koffer te proppen. Maar het inspireerde me wel om te onderzoeken hoe ik dat ontspannen en tevreden Balinese gevoel ook thuis kon creëren.
De vraag is dan: “Wat geeft je een vakantiegevoel?”
Voor mij is dat bijvoorbeeld:
- Een dag zonder verplichtingen.
- ’s Ochtends wakker worden zonder wekker.
- Ook eens lekker buiten de deur gaan brunchen of lunchen.
- Geen media (of in ieder geval veel minder).
- Geen telefoon (of in ieder geval veel minder).
- Alle ruimte hebben om te gaan doen waar ik op dat moment zin in heb.
- De natuur in gaan en prachtige (culturele) schoonheid zien.
Dat moet toch wel kunnen in Nederland?
Misschien wel door één eenvoudige aanpassing: je agenda minder vol proppen.
Hoewel dat meestal niet zo eenvoudig is. Iets in onze mind maakt dat we altijd voor iedereen beschikbaar moeten zijn, dat onze to do-lijst leeg moet komen en we talloze projecten moeten managen.
In het boek ‘Droom Groot’ waarin Eva Jinek vrouwen interviewt over hun levenskeuzes, geeft Maite Hontelé een mooie tip:
“Zeg niet alleen maar JA omdat je tijd hebt of omdat het je vraagt.”
Maite is een Nederlandse, in Latijns Amerika zeer beroemde trompettiste, die na haar burn-out Colombia verliet en theater directeur werd in Nijmegen. Dus zei kan er misschien wel wat over zeggen…
Ik kan me echter voorstellen dat de grootste uitdaging hierin niet is “Waar zeg ik JA tegen?”, maar “Hoe zeg ik NEE?”.
Daar is soms best wel wat moed voor nodig. Want je weet dat niemand het leuk vindt om NEE te horen. En je wilt mensen niet teleurstellen of boos maken…
Maar vaak zijn de gevolgen minder groot dan je denkt. NEE is niet het einde van de wereld. En iemand die teleurgesteld is, komt daar vast ook wel overheen. NEE uit een goed hart wordt vaak best wel geaccepteerd.
Herken je dit? Vind jij het ook lastig om ruimte voor jezelf te maken om even lekker niets te doen, alsof je vakantie hebt in eigen land
In mijn boek De Metta Cirkel, een vijf stappen plan voor een gezond en tevreden leven, zonder (onnodige) stress, gaat de 2de stap over ‘Ruimte maken in je leven’.
Je kunt dit hoofdstuk gratis in je inbox ontvangen:
JA, ik ontvang graag de 4de stap van De Metta Cirkel.
ik wens je veel leesplezier en inspiratie toe.
Op naar vakantie in eigen huis!
Met metta,
WINEKE
PS Wil je een grotere reset doen? Om nu echt patronen te veranderen en voor jezelf te gaan kiezen? Kijk dan eens naar onze yogavakanties.
Compassie, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release, Tot rust komen
Op het kleine houten tafeltje staat een kom dampende havermout. Gepimpt met rozijnen, kaneelpoeder, kokosrasp, wat chia zaadjes, stukjes mango en een kiwi. Rechts achter de kom havermout staat een mok verveine thee en borrelglaasje met een schattig blauw bloemetje. Links ligt een papieren servetje. Daarnaast een banaan. Ik nam alle tijd om dit stilleven te aanschouwen want voorlopig hoefde ik helemaal nergens heen. Ik had niets anders te doen. Geen actiepunten, geen emails, mijn agenda bleef gesloten en mijn telefoon stond uit.
Het was halverwege mijn meditatieretraite bij Sangha Metta in Naarden en de drukte van het dagelijks leven was inmiddels van me afgegleden. Ik voelde een weldadige rust en vanuit die rust kwamen dit soort kleine wondertjes naar boven.
Nu denk je misschien zo bijzonder is dat toch niet, een kopje havermout? Misschien vind je het niet eens lekker.
Ik bekijk het meestal ook niet zo, maar nu zag ik heel iets anders… Ik zag de kleine pareltjes die de natuur ons heeft geschonken.
- Druiventrossen, geplukt en gedroogd onder de warme zon. Kaneelstokjes, ontstaan doordat binnenste bast van de Aziatische kaneelboom zichzelf oprolt wanneer het afgesneden wordt.
- Mango, van de mangoboom uit zuidoost Azië die maar liefst 40 meter hoog kan worden, met enorme uiteenlopende takken en waar je lekker in kunt klimmen. Iets wat mijn lief Dean in zijn kindertijd vaak deed om dan het fruit met een beetje sambal op te peuzelen.
- Chiazaadjes, van de chia struik met haar paarse bloemetjes, waarvan de Azteken als wisten dat het zo voedzaam was. Bloemetjes uit de tuin waar de bijtjes van genieten. Die op hun beurt weer zorgen voor de bevruchting van planten.
- Het papier van het servetje, gemaakt van houtvezels van de bomen die zo waardevol zijn voor onze gezondheid.
En wat denk je van alle mensen die eraan bij hebben gedragen dat dit nu op mijn tafeltje ligt? De kok, de mensen van het retraitecentrum, de mensen die al deze heerlijkheden hebben geplukt, bewerkt, verpakt en vervoerd…
Als je daarbij stil staat, dan is het misschien toch wel bijzonder?
Je kunnen verwonderen over de kleine dingen van het leven, met respect voor de natuur en de mensen, helpt je om meer te genieten. Blijvende tevredenheid zit voor een groot deel in het kunnen zien wat je hebt. Dankbaar zijn voor wat je hebt, geeft je het gevoel dat wat je hebt genoeg is. Angst voor schaarste verdwijnt en het wordt makkelijker om vrij en onbezorgd te leven.
Kijk eens naar wat er nu voor jou op de tafel ligt? Wat zie je? Waar komt het vandaan? Hoe en waarvan is het gemaakt? Wie zouden er allemaal aan mee hebben gewerkt dat dit daar nu ligt?
Je ziet het alleen als je er aandacht voor hebt. En je mist het als je in gedachten bezig bent met je emails, je to do-lijst en al het andere wat je allemaal nog moet doen.
Dit kunnen zien is een kwestie van trainen. Je kunt jezelf als het ware herprogrammeren om meer te genieten van het leven. Enkel en alleen door te oefenen om aandacht te hebben voor wat er nu is… Nu, alleen maar nu… En nu…
Dat hoeft helemaal geen grote inspanning te zijn. Dat kan al met tien minuten per dag. Dus waarom niet?
Ik ben er al wat vaker geweest, dus als je het spannend vindt of niet zo goed weet hoe, dan loop ik graag even met je mee. Als je wilt kunnen we daar een keer een gesprekje voor inplannen. Ik noem het mijn ‘Gratis Op Weg Naar Rust Sessies’. Daarin geef ik je drie waardevolle tips die jou persoonlijk gaan helpen om mee te genieten van het leven. Zonder verplichting, je zit nergens aan vast. Ik help je graag.
Ja leuk, ik plan graag een gesprekje met je in.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Ervaringen, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Stress release, Tot rust komen
We zaten in een kring op onze kussentjes in de zon op het dakterras. Voor ons de open ruimte van een rimpelloze zee, in de verte de eilanden Capri en Ischia en achter ons de beschutting van de torenhoge sparren. De lucht was zoals gebruikelijk strakblauw en er stond een zwoel windje. Om ons heen waren de zwaluwen al begonnen met hun duikvluchten naar insecten. Iets wat je zo mooi van dichtbij vanuit de villa op de berg kunt aanschouwen.
Het was de laatste sessie van onze retraite in Castellabate. We stonden op het punt om te beginnen met het ‘afscheidsritueel’ waarvoor ik twee gedichten wilde voordragen. De afronding van een retraite vind ik een van de mooiste momenten van mijn werk. Hierin wordt vaak gedeeld wat het programma je heeft gebracht, nadat je een week lang alle ballast en ruis van je af hebt geschud. Vaak met hele mooie liefdevolle ontroerende woorden. Woorden waar in ons drukke dagelijkse leven maar weinig ruimte voor is.
Ik had het eerste gedicht net voorgedragen, we hadden elkaar bedankt en dan was dit het moment van ‘de uitsmijter’. Mijn mooiste gedicht. Een gedicht dat ik al meer dan tien jaar voorlees. Een prachtig afscheidsverhaal dat vast nog zal nagalmen tijdens de terugreis. Gegarandeerd kippenvel en een traantje.
Maar na drie zinnen viel ik stil…
Ik was precies hetzelfde gedicht aan het voorlezen dat ik drie minuten daarvoor had voorgedragen. Dezelfde zinnen, dezelfde boodschap… en nog 9 zinnen te gaan.
Oeps. Daar ging mijn uitsmijter. Weg spanningsboog. Weg mooi momentje. Wat nu? Best een uitdaging voor een miss perfect die altijd alles zo goed voorbereid.
Wat zou jij doen?
Wat deed ik?
Ik las maar gewoon door. Rondde het gedicht af, nam een paar minuten stilte om de boodschap door te laten werken (nu dus voor een tweede keer) en sloot met het belletje formeel de retraite af.
Dat was het. Ik werd niet uitgelachen. Niemand wees me op mijn vergissing. Niemand vroeg me waarom ik twee keer hetzelfde gedicht had voorgelezen. Er gebeurde niets.
Of eigenlijk, er gebeurde precies hetzelfde als altijd aan het einde van een retraite. We gingen zen, gelukkig en uitgelaten naar beneden voor de laatste maaltijd.
We kunnen soms zo inzitten over onze ‘vermeende’ fouten. Dit was natuurlijk maar klein, maar toch zitten we onszelf ook om de kleinste foutjes op de kop. En zeggen we dingen tegen onszelf die we nooit tegen iemand anders zouden zeggen. “Stommerd, waarom doe je dat nou weer? Je ziet er niet uit vandaag! Idioot, waarom ben je dat nou weer vergeten.”
Maar wanneer doe je iets fout? En zijn het eigenlijk wel fouten? Soms loopt het leven anders dan gepland, soms gebeurt er iets onverwachts of verwarrends. Maar is dat erg? Moet het precies zo lopen zoals bedacht of is iets anders ook ok? Het probleem, de fout ontstaat vaak pas als je jezelf gaat afstraffen.
Wat als je de volgende keer dat je denkt dat je een fout maakt, tegen jezelf zegt: “Maak je geen zorgen, het is niet erg. Het loopt nou even iets anders dan gedacht. Ik kan nou eenmaal niet in de toekomst kijken. Ik deed wat ik kon. Meer had ik niet kunnen doen.”
Ik wens je een week met veel vouten.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Jezelf kalmeren, Mindful leven, Ontspannen, Stress release
Afgelopen zaterdag mocht ik weer naar een blij event. Ik was door het tijdschrift De Optimist uitgenodigd om voor het Happy Spirit Festival in Blaricum een lezing te geven over Compassie. Ik was er best trots op.
Vroeger moest ik er niet aan denken om op een podium te staan.
Tijdens mijn studententijd zag ik een keer een spreker tijdens een congres in de Oude Lutherse kerk een black-out krijgen. Ten overstaande van zo’n 600 studenten kon de arme man niet meer op zijn woorden komen. Hij moest voortijdig zijn verhaal afbreken.
“Het zou je maar overkomen”, zeggen we dan.
Tijdens mijn consultancydagen heb ik er veel mee kunnen oefenen.
Was het niet voor de klant, dan wel tijdens trainingsdagen waarin trainersacteurs je buikpijn en klamme handen gaven. Vond ik best pittig. Zeker toen ik als projectmanager vol passie de opties voor mogelijke IT- structuren aan de klant moet uitleggen (zoals bedacht met onze deskundigen).
Met MettaMind kan ik nu presentaties geven over thema’s die dichter bij mijzelf staan. Ik had onderschat hoe mooi het is om, samen met een zaal onbekenden, ons hart te openen en te horen wat voor moois ons hart te vertellen heeft:
- Tijdens de eerste meditatie kwam in mijn gedachten een oude vriendin voorbij. Ik ga haar weer eens opzoeken.
- Ik neem mee dat ik met minder moet moeten.
- Ik verplaatste mezelf tijdens de oefening naar de duinpan van het strand waar ik vroeger altijd ging zitten. Ik moet vaker tijd voor mezelf nemen.
- Ik heb genoten van je energie en van de schittering in je ogen. Ik ga je boek lezen, hopelijk voel ik me daarna ook zo.
Ik bereid mijn boodschap wel altijd heel goed voor (soms misschien een beetje te goed, als een echte perfectionist). Maar als er sta, laat ik het los. Je hebt eigenlijk ook geen andere keuze. This is it. Hier moet je het mee doen.
En dan is het altijd goed. Want je laat het oordelen los, je negeert dat kritische stemmetje en je richt je daar waar de flow zit. En dan geniet je van de dingen die je doet.
Zoals ik afgelopen zaterdag deed.
Zou dat eigenlijk niet voor alles gelden? Dat je veel meer geniet van het leven als je je focust op datgene wat je blij maak en je die innerlijke criticus die er zo vaak de glans vanaf haalt negeert? En je daarbij de dingen laat gaan die steeds maar weer een worsteling blijken te zijn (privé of op je werk)?
Dat je erkent dat sommige dingen niet werken omdat ze simpelweg niet bij je passen. Niet omdat er iets mis is met jou.
“Geluk is je geboorterecht”, schreef ik in mijn vorige peptalk over het andere blije event waar ik naartoe kon, het concert van mijn salsa hero Marc Anthouny. Nu vind ik deze uitspraak nog steeds een beetje zweverig, maar toch is het mijn missie om geluk te voelen, te doorvoelen en te genieten. Van mijn tenen tot aan mijn kruin. Graag in verbinding met jou. Bekend of onbekend. Live, online of via deze peptalk.
Ik wens je een liefdevolle dag in verbinding.
Met metta,
WINEKE
Coaching, Mindful leven, Mindfulness, Ontspannen, Stress release
Op tweede pinksterdag was hij er weer. Mijn salsa held Marc Anthony. Ik heb een grote passie voor salsa, ontdekt in The Brasilian Bar waar een vriendin me mee naar toe nam, na een backpack reis door Brazilië. Het bleek me net zo in een flow te brengen als yoga. Ritmes die eindeloos doorgaan, je compleet kunnen overgeven aan de moves, helemaal in het moment zijn, je hart dat zich opent…
Zeven jaar geleden stond hij er voor het laatst. Ik weet nog goed de tekst naast mijn facebook post: ‘Omdat het leven uit meer bestaat dan yoga & mindfulness’. Wat een feest.
“Omdat het leven uit mee bestaat dan Yoga & Mindfulness”
Juli 2016
Deze keer was het een hele andere ervaring. Het feest was nog veel groter. Meer dan 10.000 zingende, dansende, vrolijke, blije, juichende mensen. Dankbaar voor de gepassioneerde performance van onze salsaheld. Ik heb nog nooit zo’n grote staande ovatie meegemaakt. Minutenlang een gigantische extase. Zo blij was iedereen om te feesten, te genieten, om iets magisch mee te maken.
Onze held was er ook door overdonderd. Terwijl hij midden op het podium bewegingloos zijn blik over de enorme menigte in Ahoy liet gaan nam hij minutenlang ademloos het applaus in ontvangst, Af en toe zag je zijn lippen het woord WOW mompelen.
Ik zag dat hij echt de tijd nam om te genieten van dat moment. Alleen maar voelen, doorvoelen en verbinden. En dat deden wij ook. We waren allemaal voor even een gigantische bron van liefde.
Vroeger, als mensen zeiden dat ‘Geluk je geboorterecht is’ of ‘Je ware natuur is liefde’, vond ik dat maar soft. ‘Je hebt toch niet altijd de tijd om gelukkig te zijn’, dacht ik dan. ‘Je moet toch ook hard werken in deze samenleving. Het leven kan niet altijd feest zijn’.
Nu sta ik er wat anders in. Ik richt mijn energie niet meer op dingen die ik lastig vind. Ik doe ze om het doen en ik focus me op dat wat me plezier geeft. Ik zoek de dingen op die me blij maken en voel en doorvoel blijheid. Ik heb gemerkt dat er dan ook meer blije dingen op je af komen. Positiviteit trekt positiviteit aan.
Zou dit voor jou ook niets iets zijn om te onderzoeken?
- Bedenk elke ochtend 3 dingen waar je dankbaar voor bent.
- Zeg elke avond tegen je partner, je kind of tegen je spiegelbeeld, dank je wel voor 3 dingen die je hebt gewaardeerd.
- Sta iets langer bij stil bij een fijne ervaring. Zoals Marc Anthony, de best verkopende salsa artiest aller tijden, dat ook deed: voelen en doorvoelen.
Laat regelmatig dat geluksgevoel door al je cellen stromen en voel met je hele lichaam dat het leven veel mooier is dan je geest soms denkt.
Ik wens je een liefdevolle dag.
Met metta,
WINEKE
Compassie, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness Based Coaching, Ontspannen, Stress release
Ken je dat stemmetje dat zegt dat het weer niet goed genoeg is wat je doet. Dat stemmetje dat zegt dat je stom bezig bent. Dat zegt dat je beter je best moet doen. Dat je hebt gefaald. Dat je geen fouten mag maken…
Ik denk dat we allemaal die innerlijke criticus wel kennen. Dat stemmetje dat zo vaak over je schouder mee kijkt en je aardig kan opjagen. Soms zou je willen dat die niet zou bestaan.
Maar heb je er wel eens bij stil gestaan waarom we dat stemmetje er is?
Eigenlijk heeft het hele goede bedoelingen. Dat stemmetje wil dat jij veilig bent en probeert je te beschermen. Daarom is het je steeds aan het waarschuwen. Om te voorkomen dat je fouten maakt. Vaak tegen beter weten in, want je hoeft helemaal niet bescherm te worden. Je weet best hoe je de dingen aan moet pakken.
Zou je dat stemmetje gerust kunnen stellen?
Bijvoorbeeld door tegen het stemmetje te zeggen dat ‘fouten’ maken menselijk is. Dat het gewoon gebeurtenissen zijn die anders lopen dan je had verwacht.
En erop vertrouwen dat je als er ‘problemen’ ontstaan, je tegen die tijd wel weet hoe je daarmee om moet gaan.
Door tegen het stemmetje te zeggen dat niet al je tijd en energie gestopt hoeft te worden in het ‘verbeteren’ van de dingen die je doet, want het gaat nu toch goed?
Door tegen het stemmetje te zeggen dat je NU veilig bent en dat het zich NU geen zorgen hoeft te maken.
“Het is nu ok .”
Weten dat elke emotie een functie heeft, vind ik een troostende gedachte. Het helpt me ze een plek te geven. Daardoor kan ik wat makkelijker tegen de criticus zeggen dat als het weer eens onverwacht naar voren springt: “Ik begrijp je. Geen paniek. Komt goed. We zijn goed bezig. Het is ok.”
En de criticus dan geruststellen dat je wel weet wat je te doen staat, mocht het anders lopen dat je had verwacht.
Mindfulness gaat over leren omgaan met je geest. Met compassie voeg je daar nog iets aan toe: je stelt je geest gerust. Je geeft hem liefde en de juiste verzorging.
Mindfulness is het wasmiddel.
Compassie is de wasverzachter.
Met een beetje wasverzachter kan je geest zich ontspannen. Dan kom je uit de angst en kun je gaan genieten van jouw mooie leven. Met wasverzachter wordt je geest je beste vriend. Met alles wat daarbij hoort. Het plezier, de pret, de blijdschap én de momenten dat je kribbig bent. Dat er boosheid is. Dat er ongeduld is. Dat hoort allemaal bij het mens zijn. Je mag er zijn. Je bent goed zoals je bent.
Nu weet ik dat onze geest zich niet zo makkelijk gewonnen geeft. Oude patronen kunnen soms heel hardnekkig zijn. Daarom is het trainen van Compassie ook zo waardevol. Ik geef twee keer per jaar een Compassie Training. Een krachtig programma, waarmee je oude patronen uit de weg gaat ruimen. Na 8 weken zul je heel anders in het leven staan. Je voelt de zachtheid die in je zit. De vriendelijkheid, de liefde. Je hart zal zich openen en je zult zoveel meer gaan genieten van de dingen die je doet.
Ik wens je een zachte dag.
Met metta,
WINEKE
PS Misschien is dat kritische stemmetje ook helemaal niet van jou? Zou het ook zinnetjes kunnen zijn die in het verleden tegen je zijn gezegd en waarvan je bent gaan geloven dat ze waar zijn?
Benieuwd naar De Compassie Training? Hier alle info.
