Er was eens een koning die drie zonen had. De eerste was knap en heel geliefd. Toen hij 21 werd, liet zijn vader een kasteel in de stad voor hem bouwen. De tweede zoon was intelligent en ook heel geliefd. Toen hij 21 werd, liet zijn vader ook voor hem een kasteel in de stad bouwen. De derde zoon was knap noch intelligent, nors en niet bepaald geliefd. Toen hij 21 werd, zeiden de raadslieden tegen de koning: ‘Laat buiten de stad een paleis voor hem bouwen. U kunt er een bastion van laten maken en een paar van uw soldaten sturen om het te beschermen’.
En dus liet de koning een bastion bouwen en stuurde een paar van zijn soldaten om het te beschermen.
Een jaar later zond de zoon een boodschap naar zijn vader. ‘Ik kan hier niet wonen. De schurken zijn te sterk’. Dus zeiden de raadslieden: ‘Laat een paleis bouwen, dertig kilometer buiten de stad, met meer soldaten om het te beschermen tegen de langstrekkende stammen’. En zo geschiede.
Een jaar later kwam er weer bericht van de zoon. ‘Ik kan hier niet wonen. De stammen zijn te sterk’. Dus zeiden de raadslieden: ‘Laat nog verder weg een kasteel bouwen dat groot genoeg is om vijfhonderd soldaten te kunnen herbergen en sterk genoeg om de aanvallen van de naburige volken te weerstaan’. En zo geschiede.
Maar een jaar later zond de zoon weer een bericht naar de koning. ‘Vader de aanvallen van de naburige volken zijn te sterk. Als ze een derde keer aanvallen vrees ik voor mijn leven en dat van uw soldaten.’
Hierop zei de koning tegen zijn raadslieden:
‘Laat hem maar thuiskomen. Dan kan hij bij mij in het paleis wonen. Het is beter dat ik van mijn zoon leer houden, dan dat ik alle energie en reserves van mijn koninkrijk aanwend om hem op afstand te houden’.
Zo gaat dat soms ook met ons wanneer we in ongemakkelijke onplezierige situaties zitten. Heel veel energie gaat naar het wegduwen, het vermijden, het proberen te veranderen van datgene dat ons stress geeft. ‘Als de buren nou eens wat stiller waren, als mijn manager me nou niet zoveel werk geeft, als mijn moeder nou eens naar me luistert, als mijn partner nou niet zo moeilijk doet’.
Maar we hebben de buitenwereld niet aan een touwtje. Al helemaal niet als het over een wereldwijde pandemie gaat. We kunnen niets doen tegen de beperkende maatregelen; het thuis zitten, het niet uit eten kunnen gaan, niet kunnen sporten, niet met je familie samen kunnen komen…
Maar we kunnen ons wel richten op onze binnenwereld. In onszelf, in ons hart is plenty geluk. Alleen moet je soms eerst de ruis in je hoofd, de zorgen, de negatieve gedachten en emoties uit de weg halen, zodat je het kunt zien en ervaren. En dat is verbazingwekkend eenvoudig met mindfulness.
Meer weten?
Hier onze mind-trainingen: https://mettamind.nl/mindfulness-trainingen/
Hier ons coachingsprogramma: https://mettamind.nl/metta-coaching/
Met metta,
WINEKE
