Compassie, Ervaringen, Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness Based Coaching, Mindfulness tips, Yogavakantie, Yogavakanties
Ik heb soms wel eens het idee dat we met mindfulness iets over het hoofd zien.
We beginnen vaak met de beste intenties. We willen meer rust in ons hoofd en rust in ons leven. En misschien zitten we ook wel regelmatig op ons kussentje. Om te leren ‘onze gedachten voorbij te laten gaan als wolkjes aan de hemel’. En vaak voelt dat ook heel goed. Je krijgt rust in je hoofd, je hebt weer energie en zin in de dag.
En dan… gaat je laptop open, check je je telefoon en komt er een stortvloed aan informatie over je heen. Vaak voor een groot deel NIEUWS. Nieuws over corona, over wat we allemaal wel en niet kunnen en mogen, over de vluchtelingen crisis, over ongelijkheid, over het klimaat…
En weg is de rust. En is er dezelfde kater als op de tweede dag na je vakantie. Wanneer het fijne vakantiegevoel weggesmolten is, als sneeuw voor de zon.
Hoe zou het voor je zijn als je dit soort berichten gewoon helemaal niet meer bekijkt? Als je alleen maar informatie opzoekt dat je nodig hebt? Om je werk te doen, om in contact te blijven met naasten, om je te laten inspireren?
Zou dat je helpen om je rust te behouden?
En misschien wel belangrijker, zou het met meer rust ook niet makkelijker zijn om naar binnen te gaan en te voelen wat jij nodig hebt?
Is dat nu niet veel waardevoller dan al die boodschappen die je vertellen hoe jij je leven moet leiden?
Je (wat vaker) afsluiten voor al dat nieuws is belangrijk om mindful te kunnen leven. Dat is wat we niet over het hoofd moeten zien.
Met MettaMind help ik je graag om je af te sluiten voor dat wat er ‘buiten gebeurd’ en je te openen voor dat wat er binnen gebeurd.
Want in je eentje kan het knap lastig zijn. Onze geest is zo verslaafd aan al die prikkels. Ga maar na, op het moment dat je even niets te doen hebt, pak je je telefoon. Om op zoek te gaan naar informatie.
Als alle nieuwsupdates en appjes zijn gelezen, dan maar Het Weer…
Ik wil je graag leren hoe je deze neiging van de geest kunt negeren en hoe je naar binnen kunt gaan. Want daar zit je geluk. Daar begint je vrijheid.
Zo geven we meerder keren per jaar mindfulness, compassie en vervolgtrainingen, retraites en coachingstrajecten om op te ruimen wat jouw groei en geluk in de weg zit.
Hier onze complete agenda voor 2022. Wie weet zit er wat voor je bij.
Compassie, Mediteren, Mindful leven, yoga, Yogavakantie
Mocht je een keer mee geweest zijn naar een van onze retraites, of in Amsterdam mijn yogalessen hebben gevolgd, dan ken je deze oefening vast nog. En als je hem nog niet kent, let dan goed op, het is een life saver: De Spinal Flex!
Het heen en weer bewegen van de rug. Een hele fijne en krachtige oefening om de stress uit je lichaam te verdrijven en nieuwe energie te krijgen. Ik ben er (bijna) verslaafd aan. Geen yogasessie zonder de Spinal Flex. Werken aan een soepele en sterkte rug is letterlijk en figuurlijk superbelangrijk. Er wordt in de yoga ook wel gezegd: ‘Je bent zo oud als je rug is’.
Af en toe de Spinal Flex doen, is slim omgaan met je lichaam. Want je moet toch bewegen en je bent niet altijd in de gelegenheid om je sportpakje en gymschoenen aan te doen en een rondje door het park te rennen.
Waar je ook slim mee moet omgaan is met je geest. Want onze geest kan ook wel een beetje hulp gebruiken. Zeker in deze tijd met zoveel uitdagingen, polarisatie en onzekerheden.
Dus niet negeren als het onrustig is. Niet opjagen wanneer het uitgeput is. Maar geeft het compassie: rust wanneer het overloopt, geborgenheid wanneer het zich angstig voelt, liefde als het verdrietig is.
Een beetje meer compassie voor je geest, is een life saver. Het helpt je bij jezelf te blijven wanneer er om je heen een storm losbarst. Jij laat je niet opjagen maar je blijft in het midden. In het oog van de wervelstorm. Daar is het vredig. Daar vind je rust. Daar kun je helemaal jezelf zijn.
Benieuwd hoe dat werkt?
Hier alle info: https://mettamind.nl/mbcl-mindfulness-compassie-training/
VOOR DE LIEFHEBBERS:
INSTRUCTIES SPINAL FLEX
- Ga zitten in kleermakerszit. Je kunt trouwens ook op je stoel blijven zitten!
- Leg je handen op je voeten en breng je borst naar voren en maak je (onder)rug hol.
- Breng dan je schouders naar achteren en je rug wordt bol.
- Doe dit heen en weer in een vlot tempo, zo’n twee tot vijf minuten.
- Adem synchroon met de beweging.
- Inademen als je naar voren gaat, uitademen als je naar achteren gaat.
Waarom niet nu meteen even uitproberen 🙂?
Compassie, Mediteren, Mindfulness, Retraites, Stress release, Yogavakantie
Het moeilijkste van stoppen, in een (te) druk leven, is: stoppen.
Want er staat nog zoveel op je to do-lijst. Je hebt zoveel afspraken. Er zijn nog zoveel mensen die iets van je verwachten… En je wilt niemand teleurstellen. Je wilt niemand boos maken. En je moet toch gewoon doen wat nodig is, om gelukkig te zijn.
Stoppen is geen optie.
Tenminste, dat is wat je hoofd denkt.
Want je hoofd wil geen enkel risico nemen. Voor je hoofd is veiligheid het belangrijkste wat er bestaat. En afgewezen worden de grootste angst.
En kijk: daar is ons oerinstinct weer aan het werk. Uitgestoten worden was in de oertijd levensbedreigend. Daarom is het voor je geest zo belangrijk om goedkeuring te krijgen. Om er voor anderen te zijn. Om erbij te horen. Om vooral niets te doen waar anderen aanstoot aan zouden kunnen nemen.
Maar moet je je daar nu nog door laten leiden?
Zou het echt zo’n groot risico zijn om een keer nee te zeggen? Want zo put je jezelf wel uit. En kom je misschien niet toe aan de dingen die voor jou echt belangrijk zijn.
Je hoofd denkt van wel. Maar je hart ziet dat vast heel anders.
Je hart verlangt ernaar dat je ook een keer nee zegt. Dat je ook af en toe voor jezelf kiest en even niets doet. Om te ontspannen en jezelf weer op te laden. Fysiek en mentaal. Zodat je weer lekker in je vel zit en kunt genieten van de dingen die je doet, zonder dat je in gedachten alweer bezig bent met wat je hiernaar nog moet doen. De boog kan niet altijd gespannen zijn.
Nu zal je hoofd dat niet zo snel doen, maar je lichaam wel. Hoe? Door te vertragen en te voelen hoe ontspannen dat werkt. Bijvoorbeeld:
- Als je fietst. Een perfect moment om te vertragen. Gewoon iets rustiger fietsen. En voel je lichaam. Voel hoe je benen kracht zetten. Het contact van je handen met het stuur, buikspieren die zich aanspannen…
- Als je loopt. Vertraag je pas iets. Voel de beweging van je benen, voetzolen die afrollen bij het neerzetten. De adem. Doe dit thuis, op je werk, in een winkel, op straat.
- Als je eet. Neem kleine hapjes. Leg af en toe je bestek neer. Neem pas een nieuwe hap als je uitgekauwd bent.
- Als je ademt. Neem af en toe kleine pauzes door drie hele in- en uitademingen te volgen. Helemaal vanaf het begin tot het eind.
Probeer het eens uit. Vandaag al. Zo meteen. Dat zal je al een eerste gevoel van rust en ontspanning geven. En wanneer je daar eenmaal aan geproefd hebt, wil je niet anders meer. (Meer in De Metta Cirkel, p. 133)
Als je echt een time-out nodig hebt, dan heb ik nog iets anders heel fijns voor je. Fijne yogavakanties waar je een week lang compleet ontzorgd wordt. Je komt helemaal tot jezelf en je weet weer hoe je nee kunt zeggen tegen de dingen die je geen energie (meer) geven, en ja tegen de dingen die jou wél energie geven. Zodat je kunt genieten van het leven en toekomt aan de dingen die voor jou belangrijk zijn.
Ik zou het super vinden je een keer te mogen ontvangen. Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
Met metta,
WINEKE
Mediteren, Mindfulness, Retraites, Stress release, Yogavakantie
Ik heb niet zoveel met al die diepzinnige quotes die op het internet rondzwerven. Je leest het en je klikt op het volgende dat je aandacht trekt. Maar bij deze stond ik even stil.
Ik nam een pauze, ademde en keek naar buiten, vanuit mijn tuinhuisje, naar het grasveld waar – na de maaibeurt van twee dagen geleden – de knalgele boterbloempjes en de schattige madeliefjes alweer naar boven kwamen.
Een Groenling zat op het voederbakje, druk bezig om met zijn sterke snavel de zonnebloempitjes open te kraken. Erboven op een dun takje van de Gele Iep zat een ongeduldige Koolmees die vond dat hij aan de beurt was. Linksachter in de hoek van de tuin, in de kleine kas, zag ik door de ramen de gele bloesems van de tomatenplant. Dit jaar een stuk later tot bloei gekomen. Ervoor de kruisbessen uit de fruittuin. Bijna klaar om geplukt te worden. Als de merels me niet voor zijn…
Ik vergeet er soms van te genieten als ik een computer werkdag heb. Dan komen er via de mail of tijdens het schrijven, allerlei prikkels voorbij waar mijn geest op reageert. Soms met zorgen of ik het allemaal wel goed doe. Of met alarmbellen dat ik het niet op tijd afkrijg. Of met de boodschap dat het gras van de buurvrouw groener is.
Dan is weer mijn oerinstinct aan het werk die me, tegen beter weten in, opjaagt. Om er zeker van te zijn dat ik er alles aan doe om veilig te zijn.
Herken je dat? Dan zou ik het niet persoonlijk maken.
Het betekent niet dat je niet goed genoeg bent. Of dat je (nog) harder moet werken. Of dat je ervoor moet zorgen dat het gras in jouw tuin nog groener wordt. Het is gewoon angst uit de oertijd. Dat heeft niets met dit moment te maken.
Ga je dat stemmetje de sfeer laten verpesten?
Neem anders even een pauze. En sta eens stil bij wat je NU hebt.
En adem…
En voel…
Wat is er dat je ziet dat je blij maakt? Wat is er in jezelf dat je blij maakt? Als je dat kritische stemmetje in je hoofd negeert, kun je dan blij zijn met je lichaam dat altijd zo hard voor je werkt? Kun je blij zijn met de mensen die dichtbij je staan? Of alleen al met het feit dat je ademt?
We vergeten vaak dat er zoveel meer is om dankbaar voor te zijn. Omdat dat stemmetje in ons hoofd vaak zo dominant is. Zou je dat niet eens tot bedaren willen brengen? Gewoon door af en toe en pauze te nemen en te voelen wat je wel hebt.
Of ga mee met onze retraites. Een hele fijne plek waar je een week lang je onrustige geest tot rust kunt brengen. Je leert hoe je hem kunt negeren als hij weer in paniek is en hoe je ruimte maakt voor je hart. Als je daarnaar gaat luisteren, ziet het leven er heel wat groener uit.
Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
Mediteren, Mindful leven, Mindfulness, Mindfulness tips, Retraites, Stress release, Yogavakantie
In een scène uit de televisieserie van Adriaan van Dis over het boeddhisme, loopt de lange presentator naast een klein grijs vrouwtje in donkerpaars gewaad. Ze schuifelen samen door de smalle straatjes van een pittoresk Frans dorpje nabij Plum Village, het retraite centrum van de Vietnamese mindfulness meditatieleraar Thich Nhat Hanh. Hij loopt een beetje gebogen om zich te kunnen richten tot de kleine vrouw en vraagt haar naar het ontstaan van het boeddhisme. Leuke setting voor een interview zo dachten de programmamakers vast.
Maar het oude vrouwtje reageerde niet. Ze stopte, keek hem vriendelijk aan en zei: ‘When I walk I walk. When I talk I talk’. En ze beantwoorde rustig zijn vraag. En liep rustig in stilte verder.
Adriaan keek beteuterd in de camera: ‘Ik voel me nu betrapt. Als een klein jongetje’, zei hij met een pruillip. Grappig. Je zag Adriaan van Dis plotseling als jongetje van zes. Waarschijnlijk had ze op het knopje van een oud patroon gedrukt.
Maar wat ik mooi vind, is dat ze één ding tegelijkertijd doet. Wij hebben zoveel aan ons hoofd dat wij, terwijl wij onze tas inpakken en onze jas aandoen, ons zorgen maken of we wel toekomen aan alles wat we die dag nog moeten doen. Wij fietsen als gekken door de stad, terwijl we in ons hoofd boodschappenlijstjes aan het maken zijn, piekeren over het perfecte cadeautje dat nog gekocht moet worden en denken aan de was die nog opgehangen moet worden. Wij zijn in gesprek met een collega en schrijven in ons hoofd de e-mailtje die nog verstuurd moeten worden.
Zo jagen wij onszelf de hele dag op. En geven onszelf misschien wel doodsangst. Want ons lichaam kan het onderscheid niet maken tussen haasten omdat je je to-dolijst moet afhandelen en haasten omdat je achternagezeten wordt door een tijger. In beide gevallen maakt je lichaam stresshormonen aan. En omdat we altijd maar doorgaan, krijgen die niet de kans om uit ons lichaam te verdwijnen. En dat tast onze gezondheid aan, want te veel cortisol is schadelijk voor je immuunsysteem. Om maar wat te noemen.
Daarom vind ik het motto van Thich Nhat Hahn zo mooi:
‘One thing at the time. All the time.’
Ik herinner mezelf eraan als ik mij jas aan doe. Niet tegelijkertijd je tas inpakken. Als ik mijn huis aan het opruimen ben. Niet proberen als een Shiva met tien armen alles in een beweging op zijn plek terug te zetten. Klik niet alles aan wat beweegt als je achter de computer zit, maar focus op de tekst die je nu aan het schrijven bent.
Niet zo moeilijk maar we moeten onszelf er wel aan herinneren. Deze hints kunnen we niet vaak genoeg krijgen.
Een rabbi werd eens gevraagd waarom hij,
ondanks zijn vele bezigheden zo kalm was.Hij zei:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik
Zijn toehoorders vielen hem in de rede en zeiden:
Dat doen wij ook, maar doe je nog meer?
En hij zei weer:
Als ik sta, dan sta ik
Als ik ga, dan ga ik
Als ik zit, dan zit ik
Als ik eet, dan eet ik
Als ik praat, dan praat ik
Toen zeiden zij: Dat doen wij toch ook?
De rabbi zei: Nee… als jullie zitten dan staan jullie alweer,
als jullie staan, dan lopen jullie alweer, als jullie lopen, dan zijn jullie er al.
Wil je voelen hoe het is om te onthaasten, ga dan mee met onze retraites.
Een hele week lang compleet ontzorgd worden. Geen enkele prikkels. Niets zal je doen denken aan je agenda, je to do-lijst en al je verantwoordelijkheden en verplichtingen thuis. Zodat je kunt ervaren hoeveel rust het je geeft als je één ding tegelijkertijd doet. En dat je dan echt kunt genieten van de dingen die je doet en de mensen waar je mee bent. Net zoals de oude vrouw uit Plum Village.Als je dat eenmaal hebt gevoeld, weet je hoe je dat thuis kunt volhouden.
Hier alle info: https://mettamind.nl/yogavakanties/
1
