Actueel, Coaching, Compassie, Mediteren, Mindfulness, Tot rust komen
Hoor jij ook regelmatig dat stemmetje in je hoofd dat je streng toespreekt? Ik schrijf er wel vaker over. Ik heb het over dat stemmetje dat je steeds maar waarschuwt dat je geen fouten mag maken. Dat je kritisch toespreekt als je een steekje hebt laten vallen. Dat je afstraft als je iets bent vergeten of als je buiten de lijntjes hebt gekleurd.
Dat stemmetje wil je natuurlijk liever niet horen. Want zo’n ‘bestraffing’ kan best pijnlijk zijn.
Daarom doe je misschien extra je best om fouten en ‘ongebruikelijk’ gedrag te voorkomen. Check je alles tot in den treure. Herschrijf je vele malen je emails. Zit je nog tot laat te werken om er zeker van te zijn dat je niets over het hoofd hebt gezien.
Ik heb inmiddels aardig wat inzicht in dat stemmetje gekregen. Toen ik nog in loondienst werkte, zat ik vaak als laatste op kantoor om de puntjes op de i van de volgende dag te zetten. En nu als trainer en coach heb ik alle gelegenheid om dit patroon te onderzoeken. Bij mezelf en bij mijn deelnemers.
Mensen noemen het vaak perfectionisme, maar ik denk dat het niet gaat over alles perfect willen doen, maar meer over angst om afgewezen te worden.
En daar kun jij helemaal niets aan doen. Het is conditionering wat al begint bij de opvoeding.
Want als kind kreeg je vaak te horen als je iets ‘fout’ had gedaan, soms ook gepaard met een ‘straf’. Omdat je ouders je – met alle goede bedoelingen – wilden voorbereiden op de grote mensen wereld ‘waarin je nou eenmaal een bepaald gedrag moet vertonen’. Op school, tijdens je studie moest je ook voldoen aan de eisen van het opleidingssysteem. Zo zijn we geconditioneerd om fouten te vermijden.
Maar nu ben je groot. Dus hoe zou het zijn als je van nu af aan dat strenge stemmetje laat varen en tegen jezelf zegt: lieverd, je bent goed zoals je bent. Je hoeft niet altijd zo hard te werken. Je hoeft niet zo over jezelf te twijfelen. Je bent echt leuk.
Zou je dan niet veel gelukkiger en ontspannen zijn?
Dit is natuurlijk een retorische vraag, maar toch… meestal zijn we niet zo aardig voor onszelf.
We zijn zo geconditioneerd om kritisch te zijn, eigenlijk voor heel veel dingen, dat we deze strengheid bijna normaal zijn gaan vinden.
Maar misschien moeten het niet meer normaal vinden en zou het nieuwe normaal moeten zijn dat we van onszelf houden.
Van jezelf houden haalt een hele hoop stress uit je leven. Het maakt je gelukkiger, creatiever, geeft je energie en maakt je weerbaarder voor de onverwachte wendingen in het leven.
Zo is liefde een antidote tegen stress. Dan gaat het niet over seksuele liefde. Ook niet over zweverige liefde. Maar gewoon over vriendelijk in de wereld staan. Volgens het boeddhisme de kern naar verlichting.
Just be nice.
Als jij ook wat vriendelijker wilt zijn voor jezelf (en voor anderen), dan moet je jezelf er regelmatig aan herinneren om lief te zijn, want in deze snelle stressvolle samenleving kom je het niet zo vaak tegen.
Ik herinner je daar ook graag aan. Met deze peptalks maar ook met mijn retraites. Just be nice wordt mijn missie voor de komende jaren.
Met mijn coaching, trainingen en retraites. Ik dompel je onder in vriendelijkheid. Alleen maar vriendelijke woorden. Alleen maar met liefdevolle mensen. Op mijn retraites wordt er liefdevol voor je gekookt, we doen meditaties die je hart openen, yogaoefeningen die je lichaam zacht maken, schrijfoefeningen die je helpen vriendelijk tegen jezelf te praten. Altijd op een liefdevolle, goed verzorgde plek, midden in de natuur wat natuurlijk ook een en al liefde is.
Ik wens je een liefdevolle dag.
Met metta,
Actueel, Coaching, Compassie, Mediteren, Mindfulness, Tot rust komen
Hoe zou het zijn als je een week lang uit je hoofd bent? Als je zeven dagen lang niet hoeft te denken aan je to- do lijst? Je geen mails hoeft te beantwoorden, er geen memo’s geschreven hoeven te worden en er niemand gebeld of geappt hoeft te worden? Hoe zou het zijn als je een week lang niet hoeft te bedenken wat je ’s avonds gaat eten of wat je in huis moet halen…? Zeven dagen lang niet haasten, niet van A naar B en weer terug.
Zou je soms niet, alleen maar willen zijn? Niets moeten. Nergens over na hoeven te denken. Geen enkele beslissing hoeven te nemen.
En nog mooier, dat ver weg van de bewoonde wereld, waarin niets je doet denken aan je verantwoordelijkheden en verplichtingen thuis. Hoog in de heuvels, omringt door grasvelden met hier en daar een groepje bomen en wat struiken. In een ruime villa. Wit, Moorse stijl, met een tuin vol prachtige blauwe, roze en witte bloemen waar ‘s avonds de geur van jasmijn vandaan komt. Met een groot terras, heerlijk zwembad voor verkoeling en oneindige stilte. Slechts onderbroken door het geluid van de wind, in de verte de loeiende koeien.
Zo waren vorige week onze dagen in Andalusië, tijdens onze jaarlijkse MettaMind retraite.
Doet me denken aan een meditatie uit de Compassietraining die heet ‘De veilige plek’. Je gaat in gedachten terug naar een plek waar je je prettig voelt. Waar je je kunt ontspannen en helemaal jezelf kunt zijn. Dit soort prettige gedachten actief oproepen, geven je geest rust zodat je kunt ontspannen en het geluk kunt voelen dat (misschien een beetje verstopt) in je zit.
Deze plek is voor mij zo vers dat ik al een week op een roze wolk leef. Het was echt fantastisch. Misschien wel onze beste retraite tot nu toe. Ik ben er nog vol van.
Wat was voor jou de laatste plek waar je zo gelukkig was? Een fijne reis, een mooie vakantieplek, een park, een plek waar je met vrienden iets leuks deed, of misschien gisteren, tevreden met een kopje thee op de bank?
Zie de ruimte voor je. Het gezelschap. De dingen die je deed. En laat dat gevoel door je heen gaan. Een paar minuutjes. Open je hart en voel…
Alleen al je dit voorstellen ontspant de geest.
Het is zo belangrijk dat je er af en toe even tussenuit bent. Zodat je geest rust heeft, kan ontspannen en jij ruimte krijgt voor jezelf. Voor wat je voelt, in je lichaam, in je hart, voor wat je intuïtie je te vertellen heeft.
Want als je hoofd het niet meer weet, dan heb je altijd nog je lichaam. Je lichaam weet heel goed welke kant je op moet. We moeten alleen die taal wat beter leren kennen én erop durven vertrouwen.
Dat kan makkelijker in een omgeving waarin er weinig prikkels zijn, die ook nog eens comfortabel is en waarin er – heel luxe – volledig voor jou wordt gezorgd. Misschien mag dat ook wel een keer? Misschien ben je het wel waard om, in ieder geval, één keer per jaar alles los te kunnen laten, dichter bij jezelf te komen en je weer op te laden?
Nu is het natuurlijk niet altijd mogelijk om naar zo’n mooie plek in Andalusië te gaan, maar misschien kun je wel één keer per jaar je eigen retraite organiseren?
Gewoon door een huisje in de natuur te boeken, je telefoon uit te zetten, je laptop dicht te laten, gezond (veganistische of vegetarisch) eten mee te nemen, alcohol even te laten staan en je eigen MettaMind retraite programma doen. Met ’s ochtends yoga, rond het middaguur meditatie en aan het einde van de dag kalmerende yoga met meditatie. Neem een inspirerend boek mee voor tussen je sessies, wellicht over spiritualiteit of lees nog eens wat eerdere peptalks. Maar misschien ga je wel helemaal de stilte in? Je zult verrast worden door wat je dan tegenkomt .
Goed voor jezelf zorgen geen luxe maar noodzaak.
Waarom niet het jezelf gunnen? Hier zie je wat het Suzanne heeft gebracht.
Ik wens je een rustig weekend.
Met metta,
WINEKE
Actueel, Coaching, Compassie, Mediteren, Mindfulness, Tot rust komen
Afgelopen weekend was ik op het verjaardagsfeestje van Robert. Robert was net verhuist naar een prachtige nieuwbouwwoning in een buitenwijk van Hilversum en had een divers groepje vrienden uitgenodigd.
We stonden op een sjiek grijs betegeld terras, keken uit op dezelfde prachtige woningen waar het groen van het omringende bos bovenuit toornde, en genoten van de zomeravond met lekkere Aziatische hapjes en drankjes.
De avond liep tot z’n einde toen John – een oud studiegenoot van Robert – vroeg of iemand het boek ‘De meeste mensen deugen’ had gelezen.
Grappig, die vraag komt tegenwoordig best vaak voorbij.
Zou de meesten mensen deugen of zijn wij diep van binnen egoïstische en boosaardig? Ik zie dat mensen soms erg heftig kunnen reageren, maar zouden we echt geboren zijn met al die negativiteit?
Wat denk jij?
John was hier best pessimistisch over.
Ik weet het niet… ik denk dat veel van onze rare bokkensprongen voortkomen uit stress.
Want stress geeft een gevoel van onveiligheid en dan kom je onbewust in een fight – flight – freeze reactie terecht, en heb je geen tijd om rekening te houden met anderen.
The rabbit only sees the rabbit whole.
Stress leidt ook tot piekeren en zorgen maken. En dat maakt dat je hoofd vol zit en je geen ruimte hebt voor de wensen en behoeften van anderen.
En stress geeft tunnelvisie. Je moet jezelf zo snel mogelijk in veiligheid brengen want je geest denkt dat je in gevaar bent. En dan gaat het op dat moment even alleen om jou.
Het zijn vaak onze gestreste gedachten en emoties die maken dat we onhandig doen of andere kwetsen.
Vaak onbedoeld en ongewild.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Want wie ben je als je geen stress hebt? Wie ben je als je geest zich kan ontspannen? Als er even geen zorgen zijn over de toekomst. Als je niet piekert over het verleden, maar geniet van het moment, tevreden bent met jezelf, en voldoening haalt uit de dingen die je doet?
Dan is er toch vriendelijkheid? Empathie. Zorgzaamheid, Dankbaarheid.
Is dat niet wie we echt zijn? Een ontspannen tevreden persoon, die pas ruimte krijgt als de stress voorbij is? Wat denk jij?
Zie jij ook het vriendelijke, tevreden en ontspannen deel in jezelf? Maar merk je ook dat het vaker dan je zou willen overschaduwd wordt door zorgen en gepieker? Over je to do-lijst, over deadlines en budgetten, over relaties die stroef gaan, werk dat te veel van je vraagt?
Als voor jou die stress wel wat minder mag en je meer wilt genieten en dankbaar en tevreden wilt zijn met jezelf en de dingen die je doet, dan is dit misschien het moment om daar verandering in aan te brengen.
Misschien met wat hulp van buitenaf. Met iemand die je een spiegel voorhoudt en je alternatieven aanreikt waar je nog helemaal niet aan had gedacht? We hebben allemaal onze blinde vlekken en hardnekkige patronen.
Deze maand geeft ik iedere week twee gratis ‘Op Weg naar Rust – Sessies’ cadeau.
In deze ‘Op Weg naar Rust – sessie’ ga je begrijpen waarom je zoveel in je hoofd zit en waarom je het zo moeilijk vindt om te ontspannen. Je krijgt inzicht in de patronen van je geest die maken dat je soms zo opgeslokt raakt door zorgen over bijvoorbeeld je werk, je relatie, je toekomst, en je snapt waarom je zoveel piekert en waarom het je maar niet lukt om daarmee te stoppen.
Als je dat eenmaal doorhebt, dan weet je ook hoe je dit naar de achtergrond kunt laten gaan en hoe je ruimte kunt maken voor wie je echt bent: een ontspannen, tevreden en liefdevol persoon die gelukkig is met zichzelf en de wereld zich heen.
Dat is toch het leven zoals het voor ons is bedoeld. Niet een aaneenschakeling van problemen maar een samenzijn vanuit liefde.
Wil jij ook meer vanuit liefde leven, maak dan gebruik van mijn aanbod en schrijf je in voor een gratis ‘Op Weg naar Rust – Sessie’.
Jij vertelt in jouw eigen woorden – kort of lang – waar je nu staat in je leven en ik geef je minstens drie bruikbare tips en adviezen voor meer rust, meer ontspanning en meer genieten.
Je bent super welkom.
Ik wens je een vriendelijke dag.
Met metta,
WINEKE
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness
Hi. Leuk dat je deze peptalk leest.
Mag ik je vragen: Hoe zit je erbij?
Mag ik je vragen: adem eens een keer diep in en uit….…
Misschien nog een keertje 😇🙏🏻.
Voel je het contact met de stoel of bank waar je nu op zit?
Ben je erbij? Bij mij en mijn peptalk?
Dan wil ik nu graag een van mijn mooiste verhaaltjes met je delen. Een verhaaltje dat ik vaak bewaar voor de afsluiting van een MettaMind-traject. Het ontroert mij iedere keer weer. En mijn deelnemers ook 🥲. Hier, speciaal voor jou.
Het gaat over geluk ❤️.
Geluk kan niet gevonden worden door grote inspanning en wilskracht,
Het is er al, in ontspanning en loslaten.
Forceer jezelf niet, je hoeft niets te doen.
Alleen onze zoektocht naar geluk verhinderd ons om het te zien.
Geloof niet in de waarheid van goede en slecht ervaringen,
ze zijn als regenbogen.
Terwijl je wilt grijpen wat ongrijpbaar is, put je jezelf uit, tevergeefs.
Zodra je dit grijpen ontspant, is er ruimte,
open, uitnodigend en comfortabel.
Dus maak er gebruik van. Alles behoort je al toe.
Zoek niet meer verder.
Niets te doen.
Niets te forceren.
Niets te willen.
En alles gebeurt vanuit zichzelf.
Van: Gendun Rinpoche
Niet meer hoeven te zoeken naar geluk? Hoe fijn is dat. Bijna te mooi om waar te zijn, maar deze Tibetaanse leraar zou het waarschijnlijk wel weten met zijn jarenlange studie en beoefening?
Maar misschien is gelukkig zijn, eenvoudiger dan je denkt.
Good old Paul Witteman heeft ooit een televisieserie gemaakt over zijn zoektocht naar geluk.
Hij bezocht de kerk, liet zich knuffelen, deed vrijwilligerswerk, beoefende yoga en probeerde zelfs mindfulness bij een van mijn collega’s.
Een sluitende conclusie over wat hem gelukkig maakt, had hij niet, maar hij voelde wel hoe fijn de contacten met andere mensen waren geweest. Hij sloot de serie dan ook af met de opmerking “De momenten die voor mij het beste werkte, waren de momenten waarop ik gedwongen werd om dingen samen te doen, zoals vrijwilligerswerk, het zingen in een koor en mensen omarmen”.
Ik herken het wel. Het samen zijn, samen iets doen, is vaak heel bevredigend. Wat je doet hoeft dan niet eens zo belangrijk te zijn. Het haalt je uit je hoofd, uit de zorgen over de toekomst, uit het piekeren over het verleden, maar je bent gewoon.
SAMEN.
Daarom kan soms zelfs een bedrijfsuitje leuk zijn. Gewoon omdat je samen bent. Dat heeft de natuur ook zo geregeld want wanneer je samen met anderen bent, maakt je lichaam het gelukshormoon oxytocine aan.
Met MettaMind wil ik ook graag het ‘samen zijn’ faciliteren. Met trainingen, workshops en retraites. Voor jullie, en voor mezelf. Ik blijft het heel bijzonder vinden hoe krachtig het werkt om met elkaar in een kring te zitten.
Ik wens je veel gezelschap (of een plan voor gezelschap) toe.
Met metta,
WINEKE
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness
Dit is Tommy. Het 15 jaar oude zwerfkatje uit ons tuinpark. Ooit woonde hij hier met zijn baasjes. Maar die zijn vertrokken. Tommy wilde niet mee en liep van zijn nieuwe woning helemaal terug naar het tuinpark
En nu loopt hij heen en weer van tuinhuisje naar tuinhuisje.
Er zijn altijd wel bewoners die hem binnen laten en eten geven.
Er is zelfs een Tommy appgroep. Heel handig om hem zo op te sporen als hij te laat is voor zijn afspraak met de dierenarts.
Tommy vermaakt zich meestal wel. Alleen niet als hij andere katten tegenkomt. Dan kan hij nogal uit zijn slof schieten.
Alleen vraag ik me af hoe het voor hem is, als het regent. Je denkt dat dieren daar wel tegen kunnen, maar toen ik gisteravond in de stromende regen op het park aankwam, kroop hij, toch wel enigszins klagend, onder een heg vandaan om achter me aan te rennen voor een warm plekje en wat brokjes.
Nu zijn er de laatste paar jaar wel een paar nieuwe katten met hun baasje op het park komen wonen. Dus moet Tommy af en toe zijn territorium bewaken. Niet eenvoudig voor het oude baasje. Gelukkig heeft hij een paar plekken op het park waar zijn concurrenten worden weggejaagd door de bewoners.
We houden allemaal van hem en hij houdt van ons. Maar met iets minder gehechtheid. Hij komt, eet, slaapt en vertrekt weer. Om dan weer terug te komen wanneer hij het wil.
En wij ontvangen hem met open armen, zijn zielsgelukkig wanneer hij onze warmte en ons eten opzoekt en ook een beetje verdrietig wanneer hij weer vertrekt. En vragen ons dan af bij welke vrouw hij zich nu weer neervlijt.
Genieten van katje Tommy vergt de vaardigheid van loslaten. Van niet – gehecht zijn. Van meegenieten met zijn leventje. Van iedereen zijn eigen keuzes laten maken. Van hem zijn tevreden slaapje bij de een andere vrouw te gunnen.
We hebben we allemaal onze gehechtheden en soms hebben we daar last van. Want we zijn allemaal ‘van mens’. Maar je wilt er niet in verstrikt raken waardoor je eronder gaat lijden.
Loslaten ontstaat vanzelf. Dat kun je niet afdwingen. Maar het gebeurt wanneer je leert om de dingen te laten zijn zoals ze zijn. Een vaardigheid van de geest die je kunt ‘trainen’. Een van de dingen die je leert met mindfulness en meditatie. Gewoon door jezelf te leren niet mee te gaan in je gedachtestroom, en je aandacht steeds weer terug te brengen naar de adem.
Heel fijn als je wat vrijer en weerbaarder in het leven wilt staan.
Ik wens je een vrij weekend.
Met metta,
WINEKE
Coaching, Compassie, Jezelf kalmeren, Mediteren, Mindfulness
Wel ff wennen weer, die regen. Het is goed voor de plantjes – mijn tuintje is er blij mee – maar ik kijk toch wel een beetje met weemoed terug naar die mooie zomer. Heb jij ook zo genoten van de warmte, de zon op je huid, de lange avonden, het slenteren op je slippers, de lange wandelingen. Wat een topzomer.
Toch heeft het ook wel wat, de verandering van de seizoenen. Nu ziet alles er weer heel anders uit. Blaadjes die door de lucht dansen, planten die afsterven om de winter onder de grond door te brengen, om dan in de lente weer naar boven te komen met mooie stengels en prachtige bloemen. Het onstuimige geruis van de twintig meter hoge fluisteriepen achter mijn tuin wat past stopt als al hun bladeren zijn gevallen.
Deze circle of life helpt me om blij te zijn met het aankomende najaar en haar regen en kou te accepteren.
Het helpt om te zien dat alles verandert. Altijd. De hele tijd… Soms moet er iets afsterven zodat er daarna een groeispurt gemaakt kan worden.
En dat kan best spannend zijn. Want je weet niet hoe dit proces gaat verlopen. Maar je kunt het niet tegenhouden. Dat kost alleen maar energie.
Meebewegen maakt het leven veel makkelijker. Dan kun je dansen met de seizoenen en ga je door met leven zoals leven voor jou is bedoeld.
“You can’t control the waves, but you can learn how to surf.”
Een mooie mindfulness-quote die je misschien wel kent.
Wanneer je leert surfen op de golven van het leven, kun je er misschien ook wel meer van genieten. Dan schrik je niet meer zo van de angst die je voelt als je boven op een metershoge golf balanceert. Dan geniet je meer van de kriebels in je buik als je weer met een hoge snelheid naar beneden glijdt. Dan behoud je je balans als je soepel het strand op vaart. En spring je heigh van de adrenaline van de plank om weer op vaste bodem terecht te komen.
Dus laten we gaan surfen. En niet bang zijn voor de angst. Vertrouw op de golven, vertrouw op de natuur en vertrouw op jezelf.
Laat spanning toe
Voel het in je lichaam
Adem ermee
Maak jezelf zacht…
Verzet je niet
Laat het er zijn
En wie weet komt er dan ruimte voor vertrouwen.
Kun je het voelen?
Wanneer je zacht blijft, kun je ook beter aanvoelen wanneer een winterslaap zich aandient en je even lekker warm onder een dekentje moet gaan liggen.
En je voelt het wanneer er een groeispurt zit aan te komen.
Dat maakt het makkelijker om de winter door te komen. Als de tijd rijp is, kom je wel weer in actie.
Hoe klinkt dat? Wil je ook leren surfen? Ik ben er al een tijdje mee bezig en leer je graag hoe je je zorgen en onrust kunt pareren, zodat je echt gaat genieten van het bijzondere leven dat je is gegund. Ook als het even spannend wordt.
Iedere week geef twee gratis ‘Op Weg Naar Rust Sessies’ waarin je minstens drie tips krijgt die je gaan helpen overbodige ballast uit je rugzakje te halen.
Om jou te helpen je balans te behouden en zodat je kunt meebewegen met de veranderlijkheid van het leven.
Ja, fijn, ik wil graag een ‘Op Weg Naar Rust Sessie’.
Ik wens je een mooie veranderlijke week.
Met metta,
WINEKE
Eén ding staat vast: niets is zeker
Ons lot hangt van onwaarschijnlijk toeval aan elkaar
Alles wat in hoop verankerd ligt
Is een speelbal van veranderend getij
En op de golven dansen wij
Uit: Op De Golven Dansen Wij. Van Dik Hout (2022)
